ORIGINAL_ARTICLE
چرخش از "نظریهپردازی" به "نظریهپردازی همادین در برنامه درسی": رویکردی عصبپدیدارشناختی
ظریهپردازی تبیینی و نظریهپردازی تفهمی در برنامه درسی که به ترتیب منسوب به رویکردهای تجربی-آزمایشی و پدیدارشناسی-تفسیری هستند با ابتنای انحصاری به علوم تجربی به بیگانگی از معنای ژرف زندگی و با تکیه بر تجربههای زیسته به تنهایی به نادیده گرفتن دقت علمی منجر میشوند. مقاله حاضر با توجه به این موضوع، ابتنای به مفروضههای اساسی عصبپدیدارشناسی از قبیل هستیشناسی بدنمند، معرفتشناسی موقعیتی و غیر قطعی و روششناسی متعامد را زمینه نظریهپردازی در برنامه درسی با هدف توجه یکپارچه به ابعاد مختلفِ حیات انسانی میداند. در این پژوهش با روش نظرورزی فلسفی ضمن نقد دو دیدگاه نظریهپردازی تبیینی و نظریهپردازی تفهمی در برنامه درسی، دلایل مربوط به ادعاهای مورد نظر در مواجهه با آنها سازماندهی و با زنجیرهای از استدلالهایِ مبتنی بر یکپارچگی جهان هستی و ما فهیا مدعای بدیل با عنوان نظریهپردازی همادین در برنامه درسی استنتاج شده است. نظریهپردازی همادین در برنامه درسی به عنوان دستاوردی عصبپدیدارشناختی آمیزهای از تبیین و تفهم است که ضمن حفظ استقلال آنها غیر کاهشگرایانه و غیر تفکیکی است و ویژگیهایی از قبیل جامعیت، موقتی بودن، عقلانیت، همافزایی و عاملیت ترکیبی را دارد. عدم قطعیت، در هم تنیدگی، پیچیدگی، خلقالساعهگی و شمولیت از جمله استلزامهایی هستند که در چرخش عصبپدیدارشناسانه نظریهپردازی برنامه درسی به عنوان ایده پیشنهادی این پژوهش به آنها اشاره شده است.
https://www.icsajournal.ir/article_128283_2eb076d8b6f2aef3546354a8d3284618.pdf
2021-02-19
7
47
برنامه درسی
عصبپدیدارشناسی
نظریهپردازی برنامه درسی
نظریهپردازی همادین
علیرضا
هوشمند
hooshmand.tmu@gmail.com
1
بر گرفته از رساله دکتری علیرضا هوشمند دانش آموخته گروه مطالعات برنامه درسی و آموزش، دانشگاه فردوسی مشهد. ایران
AUTHOR
بختیار
شعبانی ورکی
bshabani@um.ac.ir
2
استاد فلسفه تعلیم و تربیت، گروه مبانی تعلیم و تربیت، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
مقصود
امین خندقی
aminkhandaghi@gmail.com
3
دانشیار، گروه مطالعات برنامه درسی و آموزش، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
AUTHOR
علی
مقیمی
moghimi@um.ac.ir
4
استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
AUTHOR
برخورداری، رمضان و باقری، خسرو. (1391). مولفههای روششناختی پژوهش پدیدارشناختی در تعلیم و تربیت. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، 2 (2)، پاییز و زمستان 1391، صص 140-121.
1
زیباکلام، سعید. (1395). افسانههای آرام بخش. تهران، انتشارات اسم.
2
سرل، جان. (1392). اختیار و عصبزیستشناسی، تاملاتی درباره اراده آزاد، زبان و قدرت سیاسی. ترجمه محمد. یوسفی. تهران، نشر ققنوس.
3
سلسبیلی، نادر. (1382). دیدگاههای برنامه درسی: برداشتها، تلفیقها و الگوها. تهران، وزارت آموزش و پرورش، پژوهشکده تعلیم و تربیت.
4
شرت، ایوان. (1387). فلسفه علوم اجتماعی قاره ای: هرمنوتیک، تبارشناسی و نظریه ی انتقادی از یونان باستان تا قرن بیست و یکم. ترجمه هادی جلیلی. تهران، نشر نی.
5
شریف خلیفه سلطانی، مصطفی. (1389). برنامه درسی (دوره پنج جلدی). انتشارات جهاد دانشگاهی اصفهان.
6
شعبانی ورکی، بختیار. (1379). رویکردهای یاددهی-یادگیری (مفاهیم، بنیادها و نظریهها). مشهد، نشر آستان قدس رضوی.
7
شعبانی ورکی، بختیار. (1385). منطق پژوهش در علوم تربیتی و اجتماعی: جهت گیری نوین. مشهد، انتشارات به نشر.
8
شعبانی ورکی، بختیار و بابادی، امین. (1393). تکثر رشتهای؛ علیه فهم رایج از همکاری رشتهها، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات میان رشتهای در علوم انسانی. دوره هفتم، شماره 1. زمستان 1393، صص 25-1.
9
فینبرگ، الینور و فینبرگ، والتر. (1393). ویگوتسکی. در جوی پالمر. پنجاه اندیشمند علوم تربیتی (از پیاژه تا عصر حاضر). ترجمه پروین کدیور و همکاران، تهران، انتشارات سمت.
10
قادری، مصطفی. (1383). بسترهای فهم برنامه درسی. تهران، انتشارات یادواره کتاب.
11
کرباسیزاده، امیراحسان و شیخرضایی، حسین. (1392). آشنایی با فلسفه ذهن. تهران، نشر هرمس.
12
کین، مارک جی. (1396). فلسفه علم شناختی. ترجمه مصطفی تقوی. تهران، انتشارات مترجمان.
13
گروف، استانیسلاو. و بنت، هال زینا. (1389). ذهن هولوتراپیک، راهی به سوی جهان هولوگرافیک. ترجمه محمد گذرآبادی. تهران نشر هرمس.
14
گنون، رنه. (1361). سیطرة کمیت و علائم آخرزمان. ترجمه علیمحمد کاردان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، چاپ چهارم.
15
لیوتار، ژان فرانسوا. (1375). پدیدارشناسی. ترجمه عبدالکریم رشیدیان. تهران، نشر نی.
16
محمدی چابکی، رضا. (1394). استلزام های تدوین نظریه تربیتی در پارادایم پیچیدگی: منظری هستی شناختی. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت. 5 (1)، 70-47.
17
میلر، جان. پی. (1388). نظریههای برنامه درسی. ترجمه محمود مهرمحمدی. تهران، سمت.
18
همیلتون، پیتر. (1380). شناخت و ساختار اجتماعی. ترجمه حسن شمس آوری چاپ اول، تهران، نشر مرکز.
19
هوشمند، علیرضا، شعبانی ورکی، بختیار، امین خندقی، مقصود و مقیمی، علی. (1399). نظریه پردازی برنامه درسی: تبیینِ تفهمی تجربههای تربیتی. دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی. 8 (15)، 70-37.
20
Anselmo, A. (2018). Edgar Morin: From Vicious Circles to Virtuous Circles. World Futures, 74:2, 68-83. https://doi.org/10.1080/02604027.2017.1357933.
21
Aoki, T. (1988). Towards a Dialectic Between the Conceptual World and the Lived World: Transcending Instrumentalism in Curriculum Orientation. Journal of Curriculum Theorizing, 5 (Fall, 1983), 4-21. Reprinted pp. 402-416 in William F. Pinar, ed., Contemporary Curriculum Discourses Scottsdale, AZ: Gorsuch Scarisbrick.
22
Baggini, J. (2019). Out of mind. Philosopher patricia churchlands radical approach to the study of human consciousness.www.prospectmagazine.co.uk/magazine.
23
Barnett, R., & Coate, K. (2005). Engaging the Curriculum in Higher Education. Berkshire: Open University Press.
24
Bassey, M. (2001). A solution to the problem of generalisation in education research: Fuzzy prediction. Oxford Review of Education, 27(1), 20.
25
Bayne, T. (2004). Closing the Gap? Some Questions for Neurophenomenology. Phenomenology and the Cognitive Sciences, 3/4: 349-64.
26
Bhaskar, R. (1989). Reclaiming reality: A critical introduction to contemporary philosophy. London: Verso Books.
27
Brooks, R. A. (1991). Intelligence without representation. Artificial Intelligence, Volume 47, Issues 1–3.
28
Bruer, T. J. (2008). Building bridges in neuroeducation. In Battro, M.; Fischer, K., & Lena, P. (Eds.). .), The educated brain. Cambridge, UK: Cambridge University Press, pp. 43-58.
29
Carey, S. (2009). The origin of concepts. New York: Oxford University Press.
30
Churchland, P. S. (2002). Brain-Wise: studies in neurophilosophy.MIT Press.
31
Clark, A. (2014). Mindware: An Introduction to the Philosophy of Cognitive Science. 2nd edn, Oxford: Oxford University Press.
32
Clark, A. (2008). Supersizing the Mind: Embodiment, Action, and Cognitive Extension. USA. Oxford University Press
33
Cucen, A. K. (1998). Heidegger’s reading of Des-cartes’ dualism: The relation of subject and object. 20th World Congress of Philosophy. Retrieved August 15, 2013, from http://www.bu.edu/wcp/Papers/Cont/ContCuce.htm
34
Dewey, J. (1961). Experience and Nature. La Salle. Illinois: Open Court.
35
Dilworth, C. (2006). The Metaphysic of Science: An Account of Modern Science in terms of Principles, Laws and Theories. Netherlands, Springer, 2ed. Ed.
36
Dimoka, A. (2012). How To Conduct A Functional Magnetic Resonance (fMRI). Study in Social Science Research. MIS Quarterly Vol. 36 No. 3, pp. 811-840. http://www.misq.org.
37
Dobson, R. L. & Dobson, J. E. (1987). Curriculum Theorizing. The Educational Forum Publication details, including instructions for authors and subscription information.e: http://dx.doi.org/10.1080/00131728709335702.
38
Dreeben, R. (1968). On What is Learned in School. Massachusetts: Addison- Wesley.
39
Eagleman, D. (2011). Incognito: The Secret Lives of the Brain. New York: Pantheon.
40
Eisner, E. W. (1994). The Educational Imagination: On the Design and Evaluation of School Programs. (3rd Edition). New York, Macmillan College Pub. Co.
41
Elgin, C. Z. (1996). Considered Judgment. Princeton, NJ: Princeton University Press.
42
Esbjörn-Hargens, S. (2009). An Overview of Integral Theory. An All-Inclusive Framework for the 21st Century. Retrieved October 1, 2011, from http://integrallife.com/files/Integral_Theory_3-2-2009.pdf.
43
Esbjörn- Hargens, S., & Zimmerman, M. E. (2009). Integral ecology: Uniting multiple perspectives on the natural world. New York: Random House/Integral Books.
44
Feldman, L. D. (2007). An Example of Integral Pedagogy. Published in AQAL: Journal of Integral Theory and Practice, 2007, 2 (2), 26-42.
45
Freire, P. (1970). Pedagogy of the Oppressed. Boston: Beacon.
46
Gallagher, S. (2012). Social Cognition, the Chinese Room, and the Robot Replies. In Zdravko Radman (ed). Knowing without Thinking: Mind, Action, Cognition and the Phenomenon of the Background. London: Palgrave-Macmillan.
47
Gallagher, S. (2016). Theory, practice and performance. Journal Connection Science, Volume 29(1), 106-118.
48
Gallagher, S., & Francesconi, D. (2012). Teaching Phenomenology to Qualitative Researchers, Cognitive Scientists, and Phenomenologists. In do-Pacific Journal of Phenomenology Volume 12 Special Edition September 2012.
49
Gallagher, S., & Varela, F. (2001). Redrawing the Map and Resetting the Time: Phenomenology and the Cognitive Sciences. In The Reach of Reflection: Issues for Phenomenology's Second Century. By Crowell, S. Embree,L. Samuel J. J. (eds.), Center for Advanced Research in Phenomenology, Inc. Electronically published at www.electronpress.com
50
Gallagher, S., & Zahavi, D. (2012). The Phenomenological Mind. (2ed. Ed). New York, Routledge.
51
Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theoryof multiple intelligences.NewYork,NY: Basic Books.
52
Gazzaniga, M., Ivry, R., & Mangun, G. (2002). Cognitive neuroscience: The biology of the mind. New York: W. W. Norton.
53
Gigerenzer, G., & Wolfgang, G. (2011). Heuristic decision making. The Annual Review of Psychology, 62: 451–82.
54
Giroux, H. (1983). Theory and Resistance in Education. Towards a Pedagogy for the Opposition. New York: Bergin and Garvey.
55
Glatthorn, A., Boschee, F., & Whitehead, B. M. (2006). Curriculum leadership: Development and implementation. Thousand Oaks: Sage.
56
Hall, J. (2005). Neuroscience and education .Education Journal, 84, 27-29.
57
Hart, L. (1983). Human Brain and Human Learning. New Rochelle, N.Y, Oak Creek, A. Z : Books for Educators.
58
Hass, Glen. (1987). Curriculum Planning. 5th. Ed. Boston Allyn and Balon Inc.
59
Howard, J. (2014). Heuristic, Intuition, or Impulse How to Tell the Difference and Why It Is Important to Decision Makers. In book: Bursting the Big Data Bubble: The Case for Intuition Based Decision Making Taylor & Francis Group, Editors: Jay Liebowitz, pp.57-68.
60
Howard-Jones, P. A. (2008). Philosophical Challenges for Researchers at the Interface between Neuroscience and Education. Journal of Philosophy of Education, 42, 361-380.
61
Hubermas, J. (1971). Knowledge and Human Interersts. Boston, Beacon Press.
62
Husserl, E. (1987). Aufsatze und Vortrage (1911-1921). Husserliana XXV. Dordrecht: Martinus Nijhoff.
63
Inglis, J. (2009). Integral Ecology: Review the 'Uniting Multiple Perspectives on the Natural World' by Sean Esbjorn-Hargens and Michael Zimmerman. INTEGRAL REVIEW. June 2009. Vol. 5, No. 1.
64
Kandel, E. R., Schwartz, J. H., Jessell, T. M., Siegelbaum, S. A., & Hudspeth, A. J. (2013). Principles of Neural Science. Fifth Edition. USA. McGraw-Hill Companies.
65
Lutz, A. (2002). Toward a neurophenomenology as an account of generative passages: a first empirical case study. Phenomenology and the Cognitive Sciences, 1, pp. 133–67.
66
Lutz, A., Lachaux, J., Martinerie, J. and Varela, F. J. (2002). Guiding the study of brain dynamics by using first-person data: Synchrony patterns correlate with ongoing conscious states during a simple visual task. Proceeding National Academy of Sciences USA. 99(3): 1586–1591.Published online 2002 Jan 22. doi:10.1073/pnas.032658199.
67
Maturana, H. R. (1970). Biology of cognition. In Maturana, H. R. & Varela, F. J. (1980). Autopoiesis and cognition: The realization of the living. Boston Studies in the Philosophy of Science, vol. 42. Dordrecht: D. Reidel.
68
Mckernan, J. (2008). Curriculum and Imagination. New York. Published by Routledge.
69
McPhail, J. (1995). Phenomenology As Philosophy and Method Application to Ways of Doing Special Education. Remedial and Special Education. Vol. 16. Pp. 159-165.
70
Miller, J. P. (2010). Whole child education. Toronto: University of Toronto Press.
71
Moll, I. (1994). Reclaiming the natural line in Vygotskγ’s theory of cognitive development. Human Development, 37(6), 333-342• DOI:10.1159/000278278.
72
Montagni, E., Resta, F., Mascaro, A. L., & Pavone, F. S. (2019). Optogenetics in Brain Research: From a Strategy to Investigate Physiological Function to a Therapeutic Tool. Journal Photonic, 6 (3), 92. https://doi.org/10.3390/photonics6030092.
73
Moran, D. (2002). Introduction to Phenemenology. USA. New York. Published by Routledge 29 West 35th Street, New York, NY 10001.
74
Noë, A. (2004). Action in Perception. Cambridge: MIT Press.
75
Øberg GK, Normann B, Gallagher S. (2015). Embodied-enactive clinical reasoning in physical therapy. Physiotherapy Theory and Practice 31: 244–252.
76
Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2018). Curriculum Foundations, Principles, and Issues. Seventh Edition. England. Pearson Education. St. John’s University.
77
Paraskeva, J. M. (2017). Conflicts in Curriculum Theory Challenging Hegemonic Epistemologies. New York, Palgrave Macmillan.
78
Phenix, P. H. (1964). Realms of meaning: A Philosophy of the curriculum for general education. New York: McGeaw-Hill.
79
Pollock, J. L. (1998). Procedural Epistemology. In: The Digital Phoenix: How Computers are Changing Philosophy, edited by Terrell Ward Bynum and James H. Moor, 17–36. Oxford and Malden: Blackwell.
80
Roy, J. M., Petitot, J., Pachoud, B., & Varela, F. J. (1999). Beyond the gap: an introduction to naturalizing phenomenology. In Petitot, J., Varela, F.J., Pachoud, B., and Roy, J.-M. (Eds.), Naturalizing Phenomenology. Pp. 1-80. Stanford CA: Stanford University Press.
81
Saylor. J. G., Alexander, W., & Lewis, A. J. (1981). Curriculum Planning for Better Teaching and Learning, Holt Rinehart and Winston, New York.
82
Schiro, M. (2008). Curriculum Theory: Conflicting visions and enduring concerns. Los Angeles & London: SAGE.
83
Schwab, J. J. (1978). The practical: A language for curriculum. In I. Westbury, & N. J. Wilkof (Eds.), Science, curriculum, and liberal education. Chicago: The University of Chicago Press.
84
Scott, D. (2000). Realism and educational research: New perspectives and possibilities. New York: RoutledgeFalmer.
85
Seamon, D. (2000). A way of seeing people and place. In Theoretical perspectives in environment-behavior research (pp. 157-178). Springer US.
86
Shabani Varaki, Bakhtiar. Floden, R. E., & Tahereh Javidi Kalatehjafarabadi. (2015). Para-quantitative Methodology: Reclaiming experimentalism in educational research. Open Review of Educational Research.Volume 2, 2015 - Issue 1.
87
Shapiro, L. (2011). Embodied Cognition. New York, Routledge.
88
Smith, D.W. (2007). Husserl. Abingdon: First published by Routledge.
89
Stewart, D. & Mickunas, A. (1990). Exploring phenomenology: A guide to the field and its literature. Athens: Ohio Uni Press.
90
Straus, E. W. (1963). The primary world of the senses (J. Needleman, trans.). New York: NY: Free Press of Glencoe Original.
91
Thompson, E. (2004). Life and mind: form autopoiesis to neurophenomenology. Aeribute to Francisco Varela. Phenomenology and cognitive sciences. 3. pp. 381-398.
92
Thompson, E. (2007). Mind in life: Biology, phenomenology, and the sciences of mind. Cambridge, MA: Harvard University Press.
93
Thompson, E., & Varela, F. (2001). Radical embodiment: Neural dynamics and consciousness. Trends in Cognitive Sciences, 5/10: 418-25.
94
Thompson, E., Lutz, A., & Cosmelli, D. (2005). Neurophenomenology: An Introduction for Neurophilosophers. In Andy Brook and Kathleen Akins (eds.), Cognition and the Brain: The Philosophy and Neuroscience Movement. New York and Cambridge: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511610608.003.
95
Thompson, E., Noë, A., & Pessoa, L. (1999). Perceptual completion: a case study in phenomenology and cognitive science. In Petitot et al. (1999). Naturalizing Phenomenology.Stanford, CA: Stanford University Press.
96
Van Gelder, T. (1995). What Might Cognition Be, if Not Computation? Journal of Philosophy, 92(7). Pp 345-381.
97
Van Manen, M. (1997). Researching lived experience: Human science for an action sensitive pedagogy (2nd Ed.). London, Canada: The Althouse Press.
98
Varela, F. J. (1991). Organism: A meshwork of selfless selves. In: A. Tauber (ed), Organism and the Origin of Self, pp. 79-107. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
99
Varela, F. J. (1996). Neurophenomenology: A methodological remedy for the hard problem. Journal of Consciousness Studies, 3 (4), 330–349.
100
Varela, F. J., Thompson, E., & Rosch, E. (1991). The embodied mind: Cognitive science and human experience. Cambridge, MA: MIT Press.
101
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: the Development of Higher Psychological Processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.
102
Wilber, K. (2005). Introduction to Integral Theory and Practice. IOS BASIC AND THE AQAL MAP. 1(1).
103
Wiles, J., & Bondi., J. (2014). Curriculum Development: AGuide to Practice. 9th ed. Boston: Pearson.
104
Wilson, R. A., & Clark, A. (2009). How to Situate Cognition: Letting Nature Take its Course. In M. Aydede and P. Robbins (editors).The Cambridge Handbook of Situated Cognition. Cambridge, Cambridge University Press.
105
Wisdom, J. O. (1947). The Metamorphosis of Philosophy, Cairo:Al-Maaref Press.
106
Wright, H. K. (2000). Nailing Jell-O to the wall: Pinpointing aspects of state-of-the- art curriculum theorizing. Educational Researcher, 29 (5), 4-13.
107
Young, M. (2013). Overcoming the crisis in curriculum theory: a knowledge-based approach. Journal of Curriculum Studies, 45:2, 101-118. http://dx.doi.org/10.1080/00220272.2013.764505
108
Zorn, D. M. (2011). Enactive Education: Dynamic co-emergence, complexity, experience, and the Embodied Mind. Doctor of Philosophy thesis. Department of Theory and Policy Studies Ontario Institute, University of Toronto.
109
Zuckerman, M. (1991). Psychobiology of personality. New York: Cambridge University Press.
110
ORIGINAL_ARTICLE
مروری بر مدلهای گوناگون طراحی و تدوین برنامه درسی دانشگاهی در آموزش عالی: ارائه مدلی پیشنهادی برای آموزش عالی ایران
هدف پژوهش حاضر بررسی مدلهای تدوین برنامه درسی دانشگاهی به منظور ارائه مدل متناسب با بافت آموزش عالی ایران است. روش پژوهش از نوع مرور شبه سیستماتیک بود که تعداد 41 مقاله با کلیدواژههای الگوی برنامه درسی و تدوین برنامه درسی دانشگاهی از منابع علمی فارسی و انگلیسی جمعآوری و 18 مقاله (11 مقاله در سوال اول و 7 مقاله در سوال دوم) با توجه به شاخص طراحی برنامه درسی در بافت آموزش عالی انتخاب شدند. مقالات با روش قضاوت متخصصان و با استفاده از روش تحلیل مضمون ولکات تحلیل شده است. نتایج مرور شبهنظاممند نشان داد که مدلها بر اساس نوع طراحی به دو دسته مبتنی بر فرایند و مبتنی بر نتیجه تقسیم میشوند، و طیفی از مضامین دیزاین کردن و یا چیدن عناصر در کنار یکدیگر، تصمیمگیری در مورد جایگاه عناصر برنامه، ساختار یا سازمان برنامه، الگوهای یادگیری و سازماندهی مواد، ساختاربندی مدون برنامههای درسی، فرایند تدوین برنامه دانشگاهی، طرح آکادمیک در اکثر مستندات مورد تأکید بوده است. همچنین عناصر مورد توافق شامل اهداف و مقاصد، محتوا یا موضوعات درسی، فعالیتها و تجربیات یادگیری، روش تدریس، اجراء و ارزشیابی بود. نتیجهگیری کلی این است که طراحی برنامه درسی بدون توجه به ماموریتهای دانشگاه، بافت و زمینهای که دانشگاه در آن قرار دارد، ذینفعان و عناصر اصلی برنامه درسی غیر ممکن است. مدل نهایی پیشنهادی پژوهش این موارد را پوشش داده است.
https://www.icsajournal.ir/article_128284_0078a3219d5bb99c07baca0eeb418d71.pdf
2021-02-19
49
88
طراحی
تدوین
برنامه درسی
آموزش عالی
مدل
دانشگاه
سیده مریم
حسینی لرگانی
smhlargani@gmail.com
1
هیأت علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی و مدیر گروه نوآوری های آموزشی و درسی.
LEAD_AUTHOR
رضا
یادگارزارده
yadegarzadeh@gmail.com
2
استادیار دانشگاه علامه طباطبائی
AUTHOR
آیتی، محسن و سیرجانی، سیما (1389). بهبود کیفیت برنامههای درسی با بهرهگیری از مدیریت دانش در آموزش عالی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 2، (1)، 172-153.
1
افضل نیا, محمد رضا, اشکوه, حسین, کلوی, آیلار. (1389). بررسی جایگاه آموزش رسمی، غیر رسمی و یادگیری مادامالعمر در عصر ناپایداری اطلاعات. فصلنامه آموزش مهندسی ایران, 12(45), 57-68.
2
انتظاری، یعقوب (1389). شصت سال آموزش عالی، تحقیقات و فناوری در ایران. تهران: انتشارات موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
3
باقری، امین و همکاران. (1392). شایستگی های شغلی دانش آموختگان دانشگاه اسالمی. فصلنامه دانشگاه اسلامی. شماره،
4
بازدار، مرتضی؛ فتحیواجارگاه، کوروش؛ عارفی، محبوبه و فراستخواه، مقصود (1399). برنامه درسی زیرزمینی در حوزه قومیت در نظام آموزشی ایران. نظریه و عمل در برنامه درسی، زیر چاپ
5
بهجتی، اردکانی، فاطمه؛ یارمحمدیان، محمدحسین؛ فروغی، احمدعلی و فتحیواجارگاه، کوروش (1391). مطالعه تطبیقی بین المللی کردن برنامه های درسی آموزش عالی در چند کشور جهان. پژوهش در برنامهریزی درسی، 9، (33)، 92-80.
6
بهرامبیگی، مهری (1391). ویژگیهای مطلوب در تدوین سرفصل درسی دانشگاهی با نقد بر سرفصلهای درسی رشته زبان فرانسه. پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 16، (25)، 58-44.
7
بینش، مرتضی؛ بختیاری، منصوره؛ نوید بخش، سیما (1395). بررسی برنامه درسی دانشگاهی، تصمیم گیرندگان و عوامل موثر بر آن، فصلنامه مطالعات مدیریت و حسابداری، 2، (3)، 1-164.
8
ترکزاده، جعفر؛ مرزوقی، رحمتاله؛ محمدی، مهدی؛ سلیمی، قاسم و کشاروزی، فهیمه (1395). تدوین چارچوب ارزشیابی اثربخشی برنامه های درسی آموزش عالی بر اساس رویکرد راهبردی. پژوهشهای برنامه درسی، 6، (2)، 64-41.
9
حسینیلرگانی، مریم؛ فتحیواجارگاه، کوروش (1397). مفهوم سازی برنامه درسی زائد در نظام آموزش عالی ایران. پزوهش در برنامهریزی درسی، 15، (30)، 27-1.
10
خاقانیزاده، مرتضی و فتحیواجارگاه، کوروش (1387). الگوهای برنامه درسی دانشگاهی. راهبردهای اموزش در علوم پزشکی، 1، (2)، 19-11.
11
خسروی، محبوبه؛ آرمان، مانی (1394). مدلی برای پیاده سازی نوآوری در برنامهی درسی نظام آموزش عالی، نوآوری و ارزش آفرینی، 7 ، 65-84.
12
خسروی، محبوبه (1396). تحلیل نقش دانشگاه پژوهی در برنامه درسی آموزش عالی از دیگاه متخصصان برنامه درسی. فصلنامه اندازهگیری تربیتی، 7، (27)، 146-121.
13
خسروی، محبوبه؛ فتحیواجارگاه، کوروش؛ ملکی؛ حسن و نوروزی، داریوش (1392). واکاوی پذیرش نوآوریهای برنامه درسی در نظام آموزش عالی (مورد مطالعه: آئیننامه بازنگری برنامه درسی دانشگاههای ایران). فصلنامه روانشناسی تربیتی، 9، (27)، 168-136.
14
دیباواجاری، طلعت؛ یمینی دوزی سرخابی، محمد؛ عارفی، محبوبه؛ فردانش، هاشم (1390). مفهوم پردازی الگوهای برنامه ریزی درسی آموزش عالی (تجربیات و دستاوردها)، پژوهش در برنامه ریزی درسی، 8 (2، 30)، 48-62.
15
رحمانپور، محمد و میرشاهجعفری، سید ابراهیم (1395). آسیب های تربیت دینی و ارائه راهکارهای مناسب از دیدگاه صاحبنظران با رویکرد برنامه ریزی درسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال 24، شماره 32، 52-31.
16
سلیمی، جمال، عزیزی، نعمتاله و علیمحمدی، بهروز (1394). بررسی موانع و راهکارهای بینالمللی شدن برنامههای درسی آموزشش عالی فنی و مهندسی. مطالعات برنامهریزی آموزشی، 4، (7)، 91-56.
17
شرفی، محمد؛ عباسپور، عباس (1394). شناسایی قابلیتهای اشتغال پذیری دانش آموختگان دانشگاهها بر اساس نظریه بنیاد، دو فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، 3 (7)، 33-48.
18
شفیعی، مسعود؛ رحمان پوری، محمد؛ بهادری، مرتضی (1391). بررسی موانع و راهکارهای ارتباط صنعت و دانشگاه (مورد مطالعه: شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ)، فصلنامه نوآوری و ارزشآفرینی، 1، 1-14.
19
صفاییموحد، سعید و باوفا، داوود (1392). عوامل شکلدهنده برنامه درسی پنهان در آموزش عالی ایران: یک مردم نگاری خودنگاشت. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 3، (7)، 53-30.
20
عباباف، زهره و پاینار، ویلیام (1398). تاملی بر فهم برنامه درسی و پداگوژی از نگاه مدرسان : مطالعه موردی دپارتمان برنامه درسی و پداگوژی دانشگاه بریتیش کلمبیا. مطالعات برنامه درسی اموزش عالی، 20، 84-57
21
عبدالوهایی، مرضیه؛ رومیانی، یونس؛ ظریف، سکینه (1392). بررسی مهارتهای اساسی دانشجویان در عصر جهانی شدن، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 70، 51-74.
22
فائض، علی؛ شهابی، علی (1389). ارزیابی و اولویت بندی موانع ارتباط دانشگاه و صنعت: (مطالعه موردی شهرستان سمنان)، فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 12، 97-124.
23
فتحی واجارگاه، کوروش (1395). اصول و مبانی برنامه ریزی درسی. تهران: انتشارات علم استادان
24
فتحی واجارگاه، کوروش (1390) برنامه درسی به سوی هویت های جدید، نشر آییژ.
25
فتحیواجارگاه، کورش (1390). طراحی و اعتبار بخشی الگوی اصلاح و بازنگری برنامه های درسی علوم انسانی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی ایران. پژوهشکده مطالعات فرهنگی(طرح پژوهشی).
26
فتحی واجارگاه، کوروش. ( 1386). برنامه درسی به سوی هویت های جدید، نشر آییژ، زمستان 1386.
27
فتحی واجارگاه، کورش(1392)، فنون تدریس موثر، انتشارات آییژ، چاپ اول.
28
حسینی لرگانی، سیده مریم؛ توفیقی، جعفر؛ ابراهیمآبادی، فرهاد (1399). طراحی برنامه درسی در آموزش عالی: از نظریه تا عمل، موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
29
کریمی، صدیقه؛ نصر، احمدرضا؛ شریف، مصطفی (1392). الزامات و چالشهای برنامه درسی آموزشی عالی با رویکرد جامعه یادگیری، دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزشی عالی، 4 (8)، 89-126.
30
کیایی، مهدی؛ موسیپور، نعمتاله؛ فتحیواجارگاه، کوروش؛ خراسانی، اباصلت (1397). سیر تحول برنامه های درسی در نظام آموزش عالی ایران. اندیشههای نوین تربیتی، 14،(2)، 76-41.
31
محمدی، مهدی؛ مرزوقی، رحمت اله؛ ترک زاده، جعفر؛ سلیمی، قاسم؛ حدادنیا، سیروس (1395). برنامه درسی آموزش عالی مبتنی بر رویکرد آموزش مادام العمر-رویکرد کیفی، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 7 (13): 37-77.
32
مرتضوی، سعید (1383). ارتباط دانشگاه / صنعت: ضرورت گریزناپذیر، ، مطالعات تربیتی و روان شناسی، 5، (1)، 95-118.
33
مهرمحمدی، محمود. (1367). "جایگاه تحقیق در آموزش و پرورش" تعلیم و تربیت، 15 و 16، 7 – 9.
34
ملکی، حسن و سلیمی، جمال (1389). از نظام دیسیپلینی تا رویکرد بین رشتهای در برنامه درسی آموزش عالی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 1 (1): 98-65.
35
مومنیمهموئی، حسین، شریعمداری، علی و نادری، عزتاله (1387). برنامه درسی مبتنی بر شایستگی، پژوهشنامه تربیتی، 5، (17)، 156-129.
36
نلسون، آنابل (1385). طراحی برنامه درسی. (ترجمه یوسف رضاپور، 1385)، تهران: انتشارات سمت.
37
واجاری، طلعت دیبا؛ یمنی دوزی سرخابی، محمد؛ عارفی، محبوبه؛ فردانش، هاشم (1390). مفهوم پردازی الگوهای برنامه ریزی درسی آموزش عالی (تجربیات و دستاوردها)، پژوهش در برنامه ریزی درسی، 8 (2، 30): 48-62.
38
هجرتی، منیرالسادات (1395). نگاهی گذرا بر نظام اموزش عالی و برخی چالشهای آن. کنگره ملی اموزش عالی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
39
یادگارزاده، غلامرضا؛ فتحی واجارگاه، کوروش؛ مهرمحمدی، مجمود؛ عارفی، محبوبه (1393). طراحی و تدوین وظایف و تکالیف شغلی متخصصان برنامه درسی آموزش عالی، پژوهش در نظامهای آموزشی، 8 (26): 1-45.
40
یادگارزاده، غلامرضا و مهرمحمدی، محمود (1388). تحلیل فرایند برنامهریزی درسی دانشگاهی در ایران با استفاده از مدل دکر واکر، نامه آموزش عالی، 8: 150-127.
41
Akker,van den. Jan (2003). Curriculum Perspectives: an Introduction, In: Curriculum landscape and trends. edited by J. van den Akker, W. Kuiper & U. Hameyer (Eds.), Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
42
Annala, J., Lindén, J., & Mäkinen, M. (2015). Curriculum in higher education research. In Researching higher education (pp. 171-189). Routledge.
43
Andrade, M. S. (2018). A responsive higher education curriculum: Change and disruptive innovation. In Innovations in Higher Education-Cases on Transforming and Advancing Practice. IntechOpen.
44
Applebee, A. N. (1996). Curriculum as conversation: Transforming traditions of teaching and learning. University of Chicago Press.
45
Ancuceanu, R., Dinu, M., Hovaneţ, M. V., Anghel, A. I., Popescu, C. V., & Negreş, S. (2015). A survey of plant iron content—a semi-systematic review. Nutrients, 7(12), 10320-10351.
46
Barnett, R., & Coate, K. (2005). Engaging the Curriculum in Higher Education, SRHE.
47
Beauchamp, G. A. (1968). Curriculum theory. the University of Michigan: Kagg Press.
48
Biggs, J. B. (2011). Teaching for quality learning at university: What the student does. McGraw-Hill Education (UK).
49
Bovill, C., & Bulley, C. J. (2011). A model of active student participation in curriculum design: exploring desirability and possibility.
50
Birkelund, C. H. (2019). Rare disease thresholds-An analysis of different definitions, laws and arguments (Master's thesis).
51
Burrell, A. R., Cavanagh, M., Young, S., & Carter, H. (2015). Team-based curriculum design as an agent of change. Teaching in Higher Education, 20(8), 753-766.
52
Cai, J., Youngblood, V. T., Khodyreva, E. A., & Khuziakhmetov, A. N. (2017). Higher education curricula designing on the basis of the regional labour market demands. EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 13(7), 2805-2819.
53
Carnell, B., & Fung, D. (Eds.). (2017). Developing the Higher Education Curriculum: Research-Based Education in Practice. UCL Press.
54
Chávez, A. F. (2011). Curriculum Development in Higher Education: Faculty-Driven Processes and Practices. The Review of Higher Education, 34(2), 337-339.
55
Christensen, C.M. & Eyring, H.J. (2011). The innovative university : changing the DNA of higher education from the inside out. US: Jossey-Bass, A wiley Imprint.
56
Cunningham, T., Gannon, J., Kavanagh, M., Greene, J., Reddy, L., & Whitson, L. (2007). Theories of Learning and Curriculum Design: Key Positionalities and Their Ralationships. Level 3, 5(1), 6.
57
Diamond, R.M. (1998) Designing and Assessing Courses and Curricula: A Practical Guide. San Fransisco: Jossey-Bass.
58
Dezure, D. (2002). Curriculum, Higher Education. In: Encyclopedia of Education, edited by James W. Guthrie, New York: MacMillan.
59
Ehlers, C., Wiesener, N., Teichgräber, U., & Guntinas-Lichius, O. (2019). Reformed conventional curriculum promoting the professional interest orientation of students of medicine: JENOS. GMS Journal for Medical Education, 36(5).
60
Fadeeva, Z. Mochizuki, Y. (2010). Universities As Important Actors For Shaping The Future Of The World Society In Terms Of Sustainable Development ―By Addressing Sustainability Through Their Major Functions Of Education, Research And Outreach‖ 250.
61
Fung, D. (2017). A connected curriculum for higher education (p. 182). Ucl Press.
62
Griffin, P., McGaw, B., & Care, E. (2012). Assessment and teaching of 21st century skills. Springer.
63
Guadarrama Olivera, L. (2013). Curriculum and Learning Design for Competencies/Outcomes Based Education: A Systemic View.
64
Herlo, D. (2015). NEW TRENDS IN CURRICULUM DESIGN PROCESS FOR HIGHER EDUCATION. Journal Plus Education, 13(2), 35-40.
65
Hicks, O. (2007, July). Curriculum in higher education in Australia–Hello. In Enhancing Higher Education, Theory and Scholarship, Proceedings of the 30th HERDSA Annual Conference [CD-ROM] (Vol. 8, No. 11).
66
Hixon, E. (2008). Team-based online course development: A case study of collaboration models. Online Journal of Distance Learning Administration, 11(4), 1-8.
67
Hussain, A., Dogar, A. H., Azeem, M., & Shakoor, A. (2011). Evaluation of curriculum development process. International Journal of Humanities and Social Science, 1(14), 263-271.
68
Jackson, D. (2014). Testing a model of undergraduate competence in employability skills and its implications for stakeholders. Journal of Education and Work, 27(2), 220- 242.
69
Kelting-Gibson, L. (2013). Analysis of 100 years of curriculum designs. International Journal of Instruction, 6(1).
70
Khan, M. A., & Law, L. S. (2015). An Integrative Approach to Curriculum Development in Higher Education in the USA: A Theoretical Framework. International Education Studies, 8(3), 66-76.
71
Klebansky, A., & Fraser, S. (2013). A strategic approach to curriculum design for information literacy in teacher education–Implementing an information literacy conceptual framework. Australian Journal of Teacher uEducation, 38(11), 103-125.
72
Klein, M. F. (Ed.). (1991). The politics of curriculum decision-making: Issues in centralizing the curriculum. SUNY Press.
73
Knight, S., Smith R., and Killen, C. (2014). Enhancing Curriculum Design with Technology. Technical Report. Joint Information Systems Committee (Jisc), United Kingdom.
74
Lunenburg, F.C. (2011). Key components of a curriculum plan: objectives, content, and learning experiences, schooling, 2(1), 1-4.
75
Macalister, J. (2010). Investigating teacher attitudes to extensive reading practices in higher education: Why isn’t everyone doing it?. Relc Journal, 41(1), 59-75.
76
Ministry of Education and Employment. (2012). A National Curriculum Framework for All.
77
Millear, P. M., Greenaway, R., & Schmidt, J. (2017). Using Curriculum Design Principles to Renew Teaching and Learning in Developmental Psychology. In Refereed papers from the 40th HERDSA Annual International Conference (pp. 250-260). Higher Education Research and Development Society of Australasia (HERDSA).
78
Oliva, P. F., & Gordon II, W. R. (2012). Developing the curriculum. Pearson Higher Ed.
79
Oliver, S. L., & Hyun, E. (2011). Comprehensive curriculum reform in higher education: Collaborative engagement of faculty and administrators. Journal of case studies in education, 2.
80
O'Neill, G. (2015). Curriculum design in higher education: Theory to practice.
81
Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2004). Curriculum-Foundations, Principles, and issues Foerth Edition.
82
Prideaux, D. (2003). Curriculum design. Bmj, 326(7383), 268-270.
83
Reushle, S., Antonio, A., & Keppell, M. (2014). Open Learning and Formal Credentialing in Higher Education: Curriculum Models and Institutional Policies. IGI Global. 701 East Chocolate Avenue Suite 200, Hershey, PA 17033.
84
Singh, S. K. (2008). Role of leadership in knowledge management: a study. Journal of knowledge management, 12(4), 3-15.
85
Snyder, H. (2019). Literature review as a research methodology: An overview and guidelines. Journal of Business Research, 104, 333-339.
86
Stark, J. S., & Lattuca, L. R. (1997). Shaping the college curriculum: Academic plans in action.
87
Stark, J. E. (1993). " Nicholas Jenson and the Rise of Venetian Publishing in Renaissance Europe" by Martin Lowry (Book Review). Libraries and Culture, 28(3), 343.
88
Style, E. (1988). Curriculum as window and mirror. Listening for all voices: Gender balancing the school curriculum, 6-12.
89
Stefani, L. (2008). Planning teaching and learning: Curriculum design and development. In A Handbook for Teaching and Learning in Higher Education (pp. 58-75). Routledge.
90
Thornton, S. J. (2009). Silence on gays and lesbians in social studies curriculum. The curriculum studies reader, 362-367.
91
Thomas, L. K., Harden-Thew, K., Delahunty, J., & Dean, B. A. (2016). Team-based curriculum design in creating continuing professional development for university teaching staff.
92
Thong, C. L., Yusmadi, Y. J., Rusli, A., & Nor Hayati, A. (2012). Applying capability maturity model to curriculum design: A case study at private institution of higher learning in Malaysia. In Proceedings of the World Congress
93
on Engineering (Vol. 2).
94
University College Dublin (2018). Curriculum Review and Enhancement Process Steering Committee Final Report. Ireland’s Global University.
95
Velayo, R. S., Oliva, J., & Blank, D. (2008). Using the internet: A call to internationalize the psychology curriculum. International Psychology Bulletin, 12(1), 22-26.
96
Veltri, N. F., Webb, H. W., Matveev, A. G., & Zapatero, E. G. (2011). Curriculum mapping as a tool for continuous improvement of IS curriculum. Journal of Information Systems Education, 22(1), 31.
97
Veness, D. (2010). As simple as possible”: the bones of curriculum design. Curriculum, technology & transformation for an unknown future. Proceedings ascilite Sydney, 1002-1006.
98
Warren, D. (2002). Curriculum design in a context of widening participation in higher education. Arts and Humanities in Higher Education, 1(1), 85-99.
99
Wolf, P. (2007). A model for facilitating curriculum development in higher education: A faculty‐driven, data‐informed, and educational developer–supported approach. New Directions for Teaching and Learning, 2007(112), 15-20.
100
Young, M. (1999). The curriculum as socially organised knowledge. Learning and knowledge, 56-70.
101
Yazdi, S. V. (2013). Effective employment: A basic objective for curriculum design in higher education. International Journal of Academic Research in Progressive Education and Development, 2(4), 28-43.
102
ORIGINAL_ARTICLE
بنیان های نظری دیدگاه نو/چند بسترسازی در مطالعات برنامه درسی: از "برنامه درسی آکواریومی " تا" نظریه جهان های متعدد در مطالعات برنامه درسی
مطالعات برنامه درسی در یک قرن اخیر تغییر و تحولات گسترده ای را در حوزه نظریه برنامه درسی تجریه کرده است که بی شک نوفهم گرایی یکی از مهم ترین و برجسته ترین دوران هایی است که رشته با آن رشد و تعالی کم نظیری را بدست آورده است. در عین حال این دوران عملا نوعی واکنش به دوران کلاسیک رشته است که با فرمان عقب گرد از مدارس و تلاش برای کشف و توسعه رشته در محیط های دیگر همراه بوده است. آنچه که در واقع رشته مطالعات برنامه درسی از دهه 1970 تجربه کرده است عقب نشینی از مدارس و فربه کردن هرچه بیشتر فهم و درک برنامه درسی به عنوان گفتگویی پیچیده بوده و عملا رشته آنقدر در مباحثات و دریافت های نظری حوزه هایی نظیر سیاست، جامعه شناسی، فلسفه و مانند آن غرق شده است که عملا در آثار جدید در قلمرو نظریه برنامه درسی کمتر نشانی از خود برنامه درسی برجا مانده است و عملا انسجام و کارایی رشته به شدت زیر سئوال رفته است
تنگناها و انسداد مطالعات برنامه درسی در ایران بواسطه عدم اقبال بستری که رشته عملا برای آن همه توان خود را معطوف کرده است(یعنی آموزش و پرورش) رشته را دچار بحران های متعددی نظیر تکرار، عدم کارایی، فقدان دستاوردهای نظری قابل ملاحظه و عدم بکار گیری فارغ التحصیلان و حتی بحران مشروعیت نموده است . این وضعیت جنبشی را در ایران در حوزه نظریه برنامه درسی بوجود آورده است که نو/چندبسترسازی مطالعات برنامه درسی خوانده می شود و در آن ضرورت توجه رشته به زیست بوم های جدید نظیر حوزه های سازمانی، آموزش عالی، صنعتی، مشاوره برنامه درسی و ...مورد تاکید قرار گرفته است.
مقاله حاضر تلاش می کند با استفاده از واژه هایی نظیر اوتیسم برنامه درسی و برنامه در سی آکواریومی، راه برون رفت را در آنچه که نظریه جهان های موازی در مطالعات برنامه درسی می نامد معرفی کند.
https://www.icsajournal.ir/article_128285_ca33038b36a2e9fa0478adc300f94d74.pdf
2021-02-19
89
98
زیست بوم های برنامه درسی
نو/چند بسترسازی برنامه درسی
اوتیسم زمینه ای مطالعات برنامه درسی
برنامه درسی آکواریومی
نظریه جهان های متعدد در مطالعات برنامه درسی
کوروش
فتحی واجارگاه
kouroshfathi@hotmail.com
1
استاد گروه علوم تربیتی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی.
LEAD_AUTHOR
Alkin. M.C., (2013) Evaluation Roots. Second Edition. California: SAGE Publication
1
Autism Society (2021) What Is Autism. Online. Available at: https://www.autism-society.org/what-is. (Last visit: February 6 2021)
2
Bernstein, B (2003). Structuring of Pedagogic Discourse. Taylor & Francis.
3
Fathi Vajargah, K (2019) Toward Third Wave of Curriculum Studies in Iran: a Recontextualisation Movement. Journal of Higher Education Curriculum Studies. 9(2)
4
Fathi Vajargah, K (2020) Curriculum Indentities. Second Edition. Vol. Ayyij Publication (in Persian)
5
Fathi Vajargah, K (2020) Great Turn in Curriculum Studies. Curriculum Development in Unusal areas. Keynote Address in Employment and Curriculum Conference. Ferdowsi Univeristy. Mashhad.(in Persian)
6
Fathi Vajargah, K (2020) Peincipples and concepts of Curriculum Development. Second Edition. Eleme Ostadan Publication (in Persian)
7
Fathi Vajargah, K (2020) Recontextualisation Movement in Curriculum Field. Elme Ostadan Publication (in Persian)
8
Hawking,S.W, and Hertog, T.,(2018) ‘A Smooth Exit from Eternal Inflation?’’ Journal of High-Energy Physics. DOI: 10.1007/JHEP04(2018)147
9
Hooper, R(2014) Hugh Everett: The man who gave us the multiverse
10
Available at: https://www.newscientist.com/article/dn26261-hugh-everett-the-man-who-gave-us-the-multiverse/. (Last visit: February 6 2021)
11
Malewski, E (2010) Curriculum Studies Handbook: The next moment. Taylor and Francis
12
Morris, M (2015). Curriculum Studies Guidebooks: concepts and the theoretical frameworks Vol1: peter lang.
13
Morris, M (2016). Curriculum Studies Guidebooks: concepts and the theoretical frameworks, Vol 2. peter Lang.
14
Pacheco, José Augusto (2012). Curriculum Studies: What is The Field Today? Journal of the American Association for the Advancement of Curriculum Studies - Volume 8
15
Paletta, M(2017) Old Tank Syndrome Revisited. Online. Available at: https://reefbuilders.com/2017/05/27/old-tank-syndrome-revisited/. (Last visit: February 6 2021)
16
Pinar, William (1399) Curriculum Toward New Identities. Translated by Kourosh Fathi Vajargah. Ayyij Publication (in Persian)
17
Wikipedia (2021) Big Bang. In Persian. Online: https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%87%E
18
2%80%8C%D8%A8%D8%A7%D9%86%DA%AF
19
Pinar, W(2015) , Educational Experience as Lived: Knowledge, History, Alterity. New York: Routledge.
20
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی در آموزش عالی با رویکرد تحلیل محتوا
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی در آموزش عالی با رویکرد تحلیل محتوا انجام شده است. حجم جامعه در این مطالعه، با حجم نمونه برابر است، به این منظور کل مقالات چاپ شده در نشریه مورد مطالعه در طول 10 سال(1389 تا سال 1399) که شامل 155 مقاله بودند، به عنوان جامعه تحلیلی پژوهش انتخاب شدند. روش تحقیق در این مطالعه تحلیل محتوا است. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل یک چک لیست کدگذاری بود که روایی آن توسط چند تن از اساتید برنامه درسی سنجیده شد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار فیش برداری و برای تحلیل داده ها از تحلیل محتوای کمی و کیفی استفاده شده است. نتایج پژوهش در بخش روش شناسی حاکی از غالب بودن رویکرد کیفی است. در بخش مربوط به موضوع شناسی، موضوع های مرتبط با آموزش، تدریس و یادگیری در آموزش عالی با 35/19 و تفکر انتقادی با 64/ .درصد، به ترتیب از بیشترین و کمترین فراوانی برخوردار بودند. در بین دانشگاه ها و موسسات آموزشی، دانشگاه تهران با 53 نویسنده بیشترین فراوانی را در بین وابستگی های سازمانی به خود اختصاص داده است. و بالاخره در بخش مربوط به مشارکت نویسندگان در تالیف مقالات، مشارکت دو نویسنده با32/ 30درصد و مقالات5 نویسنده ای با 45/6 درصد به ترتیب از بیشترین و کمترین فراوانی برخورداند.
https://www.icsajournal.ir/article_128286_d27d90e270e26a623e14a50562641d2e.pdf
2021-02-19
99
118
تحلیل محتوا
برنامه درسی
دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی
آموزش عالی
مرزبان
ادیب منش
marzbaneadib@yahoo.com
1
استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان، ایران
LEAD_AUTHOR
ابراهیمی میلاجردی، زینب؛ ریاحی نیا، نصرت(1393). «مطالعه کمی و کیفی مقالات فصلنامه تحقیقات اطلاع رسانی و کتابخانه های عمومی از سال 1387-1391»، تحقیقات اطلاع رسانی و کتابخانه های عمومی، 20(3)، ص 423-445.
1
-ادیب منش، مرزبان؛ نصر اصفهانی، احمدرضا(1395). ملاحظات روششناختی پژوهش در حیطه برنامه درسی در ایران و آمریکا، فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 10(40)، صص121-95.
2
-رضایت، غلامحسین،(1394).«تحلیل محتوایی و استنادی مقالات فصلنامه تحقیقات زنان»، تحقیقات زنان، 5(1)، 99-111.
3
-رحمان پور، محمد؛ نصر اصفهانی، احمدرضا (1392). روششناسی پژوهشهای داخلی و خارجی مربوط به حوزه برنامه درسی در آموزش عالی، دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی،1(2)، صص 148-125.
4
-ساروخانی، باقر(1389). روش های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: پژوشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
5
-سلسبیلی، نادر؛ حسینی، سیدحسین(1384). بررسی نقادانه روش شناسی پژوهش برنامه درسی در ایران، در کتاب قلمرو برنامه درسی در ایران، تهران: سمت.
6
-علیپور، شیوا؛ بابایی، محمد مهدی؛ عباسی، محمد؛ داودی، حسین(1397).تحلیل محتوایی و استنادی مقالات فصلنامه روانشناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی، فصلنامه روان شناسی تربیتی،14(49)، صص، 117-85.
7
-شعبانی ورکی، بختیار(1387). نقد روش شناسی تحقیقات تربیتی در ایران، فصلنامه تعلیم و تربیت، 85، صص42-11.
8
-طهماسیان، نگین(1386). تحلیل محتوای کتاب های قصه و داستان کودکان گروه سنی«ب» و «ج» منتشر شده سال های 1380- 1385 از نظر تأثیر آنها بر درمان ترس و اضطراب و افسردگی کودکان، پایان نامه کارشناسی ارشد علوم کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
9
- محمدی فر، غلامرضا(1387).«نگاهی به کاربردهای روش تحلیل محتوا»، پیام پژوهش، 8 (88)، ص 26-31.
10
- سراجی، فرهاد؛ آرمند، محمد(1389). بررسی وضعیت پژوهش های انجام شده در حوزه برنامه ریزی درسی در ایران: شناسایی فاصله بین وضع موجود و مطلوب، فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 14(16).صص،35-15.
11
-کریپندورف، کلوس(1390). تحلیل محتوا؛ مبانی روششناسی، ترجمه: هوشنگ نایبی(چاپ پنجم)، تهران: نشر نی.
12
نصراللهی نیا، فاطمه؛ ورداسبی، فاطمه؛ شاهوری، راضیه، فتاحی، مهین(1397).تحلیل محتوای نظاممند پژوهش های حوزه آموزش عالی ایران، نامه آموزش عالی، 12(47)، صص،157-127.
13
- Anderson, T, & Shattuk, J(2012). Design- Based research: a decade of progress in education research?, Educational Research, 41(1): 16-25.
14
- Johnson, S. D & Daugherty, J(2008). Quality and Characteristics of recent research in technology education, Journal of Technology Education, 20 (1): 16-31.
15
- Nudzor, H. P(2009). A critical commentary on combined methods approach to researching educational and social issues. Issues in educational research, 10(2).
16
- Wiles, R, Crow, G, & Pain, H(2011). Innovation in qualitative research methods: a narrative review, Qualitative Research, 11(5): 587-604.
17
-Jawaid, S.A (2007). Importance of self audit by a journal to measure quality improvement and planning for future, professional medical publications, Vol 23, Pp 4-8.
18
ORIGINAL_ARTICLE
نقش رویکرد یادگیری و تجربه دوره آموزشی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان
همواره پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دانشگاهها مسئله بسیار برجستهای بوده است که مطالعات بسیاری را به خود اختصاص داده است. در این بین، رویکرد یادگیری و تجربه دوره آموزشی میتوانند بر پیشرفت تحصیلی موثر واقع شوند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رویکرد یادگیری و تجربه دوره آموزشی در پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی با روش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1398-1397 بود. 230 شرکتکننده با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به سنجه ویرایششده رویکردهای یادگیری (واق، 1999)، پرسشنامه تجربه دوره آموزشی (رامسدن، 1991) و سنجه پیشرفت تحصیلی پاسخ دادند. در انتها تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرمافزار SPSS نسخه 24 و با استفاده با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان انجام گرفت. بر طبق نتایج بدست آمده، رویکردهای یادگیری و تجربه دوره آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان همبسته هستند (001/0>P) و میتوانند 6/57 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیشبینی کنند (001/0>P). با توجه به اهمیت رویکرد تحصیلی و تجربه دوره آموزشی در ارتباط با پیشرفت تحصیلی، ارائه مداخلاتی برای استفاده بیشتر از رویکردهای یادگیری کارآمدتر در دانشجویان و همچنین بهبود کیفیت دورههای آموزشی در موقعیتهای آموزشی توصیه میشود.
https://www.icsajournal.ir/article_128288_0c26d99e6c04eb22e448e8bda2a4be3a.pdf
2021-02-19
119
137
رویکرد یادگیری
تجربه دوره آموزشی
پیشرفت تحصیلی
دانشجویان
علی
پورصفر
ali.poursafar@guilan.ac.ir
1
استادیار، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه گیلان، ایران
LEAD_AUTHOR
رضا
شباهنگ
rezashabahang74@gmail.com
2
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
Ballantine, J. A., Duff, A., & McCourt Larres, P. (2008). Accounting and business students’ approaches to learning: A longitudinal study. Journal of Accounting Education, 26(4), 188–201
1
Cano, J. (1999). The relationship between learning style, academic major, and academic performance of college students. Journal of Agricultural Education, 40(1), 30-37.
2
Cole, N. S. (1990). Conceptions of educational achievement. Educational Researcher, 19(3), 2-7.
3
Cury, L. (2000). Review of learnig styles, studying approach, and instructional preference research in medical education. In Riding, R. J., Rayner, S. G., & Rayner, S. (Eds.). International perspectives on individual differences: Cognitive styles. Stamford: Ablex Publishing Corporation.
4
Diseth, Å. (2007). Approaches to learning, course experience and examination grade among undergraduate psychology students: testing of mediator effects and construct validity. Studies in Higher Education, 32(3), 373-388.
5
Diseth, Å., Pallesen, G. S., & Larsen, S. (2010). Academic achievement among first semester undergraduate psychology students: the role of course experience, effort, motives and learning strategies. Higher Education, 59, 335-352.
6
Diseth, Å., Pallesen, S., Hovland, A., & Larsen, S. (2006). Course experience, approaches to learning and academic achievement. Education and Training, 48(2/3): 156-169.
7
Entwistle, N. J. (1991). Approaches to learning and perceptions of the learning environment: Introduction to the special issue. Higher Education, 22(3), 201-204.
8
Entwistle, N. J. (2001). Styles of learning and approaches to studying in higher education. Kybernetes, 30(5/6), 593-602.
9
Entwistle, N. J., & Tait, H. (1994). The revised approaches to studying inventory. Edinburgh: Center for research into learning and instruction. University of Edinburgh.
10
Entwistle, N., Tait, H., & McCune, V. (2000). Patterns of response to an approaches to studying inventory across contrasting groups and contexts. European Journal of Psychology of Education, 15(1), 33-48
11
Entwistle, N., & Waterston, S. (1988). Approaches to studying and levels of processing in university students. British Journal of Educational Psychology, 58(3), 258-265.
12
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A. G., & Buchner, A. (2007). G* Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior research methods, 39(2), 175-191.
13
Grace, D., Weaven, S., Bodey, K., Ross, K., & Weaven, K. (2012). Putting student evaluations into perspective: The course experience quality and satisfaction model (CEQS). Studies in Educational Evaluation, 38(2), 35-43.
14
Greasly, K., & Ashworth, P. (2007). The phenomenology of ‘approach to studying’: the university student's studies within the lifeworld. British Educational Research Journal, 33(6), 819-843.
15
Griffin, P., Coates, H., Mcinnis, C., & James, R. (2003). The development of an extended course experience questionnaire. Quality in Higher Education, 9(3), 259-266.
16
Hasnor, H., Ahmad, Z., & Nordin, N. (2013). The relationship between learning approaches and academic achievement among Intec students, Uitm Shah Alam. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 90, 178-186.
17
Kember, D., Jamieson, Q. W., Pomfret, M., & Wong, E. T. T. (1995). Learning approaches, study time and academic performance. Higher Education, 329-343.
18
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. Second Edition, New York: The Guilford Press.
19
Marton, F., Dall'Alba, G., & Beaty, E. (1993). Conceptions of learning. International Journal of Educational Research, 19, 277-300.
20
Marton, F., Säljö, R. (1976). On qualitative differences in learning. I-Outcome and process. British Journal of Educational Psychology, 46(1), 4-11.
21
Marton, F., Säljö, R. (1984). Approaches to learning. In Marton, F., Hounsell, D.J. and Entwistle, N. J. (eds.). The Experience of Learning. Edinburgh: Scottish Academic Press, pp. 36-55.
22
Minbashian, A., Huon, G. F., & Bird, K. D. (2004). Approaches to studying and academic performance in short-essay exams. Higher Education, 47, 161-176.
23
Paechter, M., Maier, B., & Macher, D. (2010). Students’ expectations of, and experiences in e-learning: Their relation to learning achievements and course satisfaction. Computers & Education, 54(1), 222-229.
24
Persky, A. M., Joyner, P. U., & Cox, W. C. (2012). Development of a course review process. The American Journal of Pharmaceutical Education, 76(7), 130.
25
Ramsden, P. (1991). A performance indicator of teaching quality in higher education: the course experience questionnaire. Studies in Higher Education, 16(2), 129–149.
26
Ramsden, P., & Entwistle, N. J. (1981). Effects of academic departments on students' approaches to studying. British Journal of Educational Psychology, 51(3), 368–383.
27
Richardson, J. T. E. (1994). A British evaluation of the course experience questionnaire. Studies in Higher Education, 19(1), 59-68.
28
Richardson, J. T. E. (2011). Approaches to studying, conceptions of learning and learning styles in higher education. Learning and Individual Differences, 21(3), 288-293.
29
Richardson, M., Abraham, C., & Bond, R. (2012). Psychological correlates of university students' academic performance: A systematic review and meta-analysis. Psychological Bulletin, 138(2), 353–387.
30
Sadler-Smith, E. (1999). Intuition-analysis style and approaches to studying. Educational Studies, 25(2), 159-173.
31
Säljö, R. (1979). Learning in the learner's perspective: I. Some common-sense assumptions (Report no. 76). Göteborg: University of Göteborg, Institute of Education.
32
Sothan, S. (2019). The determinants of academic performance: evidence from a Cambodian University. Studies in Higher Education, 44(11), 2096-2111.
33
Svensson, L. (1977). On qualitative differences in learning: III. Study skill and learning. British Journal of Educational Psychology, 47(3), 233–243.
34
Thien, L. M., & Jamil, H. (2019). Students as ‘Customers’: unmasking course experience and satisfaction of undergraduate students at a Malaysian Research University. Journal of Higher Education Policy and Management, https://doi.org/10.1080/1360080X.2019.1660045.
35
Van Rossum, E. J., & Taylor, I. P. (1987, April). The relationship between conceptions of learning and good teaching: A scheme of cognitive development. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, Washington, DC.
36
Waugh, R. F. (1999). Approaches to studying for students in higher education: A Rasch measurement model analysis. British Journal of Educational Psychology, 69(1), 63–79.
37
Waugh, R. F., Hii, T. K., & Islam, A. (2000). An approach to studying scale for students in higher education: a Rasch measurement model analysis. Journal of Applied Measurement, 1(1), 44-62.
38
Wilson, K. L., Lizzio, A., & Ramsden, P. (1997). The development, validation and application of the course experience questionnaire. Studies in Higher Education, 22(1), 33–53.
39
World Medical Association. (2013). Declaration of Helsinki: ethical principles for medical research involving human subjects. Jama, 310(20), 2191-2194.
40
Yin, H., Lu, G., & Wang, W. (2014). Unmasking the teaching quality of higher education: students’ course experience and approaches to learning in China. Assessment & Evaluation in Higher Education, 39(8), 949-970.
41
ORIGINAL_ARTICLE
تجارب زیسته دانشجویان دوره کارشناسی مهندسی عمران از توجه برنامه درسی به حوزه عاطفی
هدف این پژوهش، بررسی تجربه زیسته دانشجویان دوره کارشناسی رشته مهندسی عمران از توجه برنامه درسی به حوزه عاطفی است تا زوایا و ابعاد آن مشخص شود. رویکرد پژوهش حاضر، کیفی و روش پژوهش از نوع پدیدارشناسی است که به همین منظور از بین 85 دانشجوی سال چهارم دوره کارشناسی رشته مهندسی عمران دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 96-95 تا رسیدن به حد اشباع اطلاعات، 15 نفر از آنها به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و با جلب رضایت ایشان با استفاده از پروتکل مصاحبه تأییدشده توسط متخصصان مورد مصاحبهقرار گرفتند. جهت حصول اطمینان از قابلیت اعتمادپذیری دادههای پژوهش از روش مکرر، مقایسه مستمر دادهها، خلاصهسازی و دستهبندی اطلاعات بدون اینکه دادهها آسیبی ببینند، استفاده شد. پس از ضبط مصاحبهها جهت تحلیل اطلاعات جمعآوریشده روش اسمیت استفاده شد و نتایج نشان داد برخی عناصر برنامه درسی رشته تحصیلی مهندسی عمران در دوره کارشناسی چون اهداف شناختی، محتوای غیررسمی، استفاده از روشهای نوین تدریس، استفاده از مواد و وسایل آموزشی مناسب، تعاملات استاد و دانشجو، استفاده از اساتید جوان در تدریس، استفاده از معیار مناسب در ارزشیابی و درنظرگرفتن فعالیتهای جانبی توانسته است به عواطف و احساسات دانشجویان توجه نماید و برخی دیگر ازجمله اهداف مهارتی، محتوای رسمی، زمان ارائه و اعتبار علمی محتوا، رعایت عدالت و انصاف در ارزشیابی و ضریب دشواری سؤالات در ارزشیابی در دستیابی به این هدف موفق نبودهاند.
https://www.icsajournal.ir/article_128289_74aa328d60f326907fd330ecacec6f5f.pdf
2021-03-17
139
164
برنامه درسی
حوزه عاطفی
مهندسی عمران
سیروس
اسدیان
dr.sasadian@gmail.com
1
دانشیار، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
آرزو
شهری
heliasina@yahoo.com
2
کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
عیسی
برقی
isabarqi57@gmail.com
3
دانشیار، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان.
AUTHOR
صیاد
عبدالهی اصل
abdollahiasl1374@gmail.com
4
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
اسدیان، سیروس. (1395). پدیدارشناسی بعد عاطفی: عنصر مغفول برنامه درسی رشته پرستاری. راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 9 (3)، 163-175.
1
بیان فر، فاطمه؛ ملکی، حسن؛ سیف، علیاکبر و دلاور، علی. (۱۳۸۸). تبیین اثر برنامه درسی پنهان مدارس بر بازدههای عاطفی یادگیری در دانشآموزان دوره راهنمایی بهمنظور ارائه مدل. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 4 (15)، 57-85.
2
پارسا، عبداله و ساکتی، پرویز. (1386). رویکردهای یادگیری، نتایج یادگیری و ادراکات دانشجویان از برنامه درسی اجراشده و دوره تحصیلی. علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، 3 (52)، 1-23.
3
تقی پور ظهیر، علی. (۱۳۹8). مقدمهای بر برنامهریزی آموزشی و درسی. تهران: آگاه.
4
خاناحمدی، راضیه. (1387). مقایسه و بررسی وضعیت موجود و وضعیت مطلوب برنامه درسی هنر در دوره ابتدایی مدارس دخترانه شهر خوی از دیدگاه معلمان و والدین در سال تحصیلی 87-86. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی گرایش برنامهریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز.
5
خلیلی شورینی، سیاوش. (1393). روشهای تحقیق در علوم انسانی. تهران: نشر یادواره کتاب.
6
رستگار، طاهره. (1393). ارزشیابی: آیا ارزشیابی نقطه پایان است؟! رشد معلم، 283، 20-18.
7
سیف، علیاکبر. (1381). روشهای اندازهگیری و ارزشیابی تحصیلی. تهران: انتشارات سمت.
8
سیف، علیاکبر. (۱۳۹8). روشهای یادگیری و مطالعه. تهران: نشر دوران.
9
شمشیری، بابک و فریدونی، زهرا. (1393). مفهوم خود از دیدگاه روانشناسی انسانگرا و عرفان اسلامی با تاکید بر روش تطبیقی. فصلنامه علمی - پژوهشی روشها و مدلهای روانشناختی، 4 (16)، 65-84.
10
صفری، مجید و ناصح، آرمان. (۱۳۹۴). پژوهشی درباره میزان و چگونگی شناخت دانشجویان درباره به رشته. نشریه الکترونیکی شناسه، 2 (1)، 25-35.
11
طاهری، ژاله؛ دلاور، علی و قدمپور، عزتاله. (۱۳۸۹). عوامل مؤثر در الگوی مناسب باورهای انگیزشی دانشآموزان دبیرستانی. اصول بهداشت روانی، 48 (12)، 62-76.
12
عجم، علیاکبر و سعیدی رضوانی، محمود. (۱۳۹۲). چالش در اهداف تربیت دینی (شناخت، عاطفه و عملکرد). پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 1 (17)، 49-70.
13
علی آبادی، خدیجه. (1398). مقدمات تکنولوژی آموزشی. تهران: انتشارات پیام نور.
14
فتحی واجارگاه، کوروش. (۱۳۹۵). برنامه درسی بهسوی هویتهای جدید (شرحی بر نظریات معاصر برنامه درسی). تهران: انتشارات آییژ.
15
فتحی واجارگاه، کوروش. (1395). کتاب اصول و مفاهیم اساسی برنامهریزی درسی. تهران: علم استادان.
16
فتحی واجارگاه، کوروش؛ کشتیآرای، نرگس؛ فروغی، احمدعلی و زیمیتات، کرایگ. (۱۳۸۸). طراحی و اعتباربخشی الگوی برنامه درسی تجربهشده در آموزش عالی بر پایه رویکرد پدیدارشناسی. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 4(1)، 17-29.
17
کیایی جمالی، سید مهدی؛ فتحی واجارگاه، کوروش؛ موسی پور، نعمت الله و خراسانی، اباصلت. (1397). سیر تحول برنامههای درسی در نظام آموزش عالی ایران. اندیشههای نوین تربیتی، 14 (2)، 42-76.
18
ملکی، حسن. (۱۳۹۵). برنامهریزی درسی (راهنمای عمل). مشهد: موسسه فرهنگی مدرسه برهان.
19
مهرمحمدی، محمود و همکاران. (۱۳۹7). برنامه درسی (نظرگاهها، رویکردها و چشماندازها). تهران: انتشارات سمت.
20
مؤمنی، حسین؛ کرمی، مرتضی و تیموری، سعید. (۱۳۹۰). برنامه درسی تجویزشده دانشجویان کارشناسی ناپیوسته. فصلنامه روانشناسی پرورشی، 2 (1)، 50-65.
21
نوحی، سیما؛ حسینی، سیدمرتضی؛ رخساریزاده، حمید؛ صبوری، امین و علیشیری، غلامحسین. (۱۳۹۱). بررسی انگیزه پیشرفت و رابطه آن با موفقیت تحصیلی در دانشجویان رشتههای پزشکی، پرستاری و خدمات درمانی دانشگاه علوم پزشکی بقیه آ. (عج). مجله طب نظامی، 14 (3)، 29-34.
22
یاریقلی، بهبود؛ شعوری میلانی، زهرا و همایونی بخشایش، نسرین. (1396). تجربیات دانشجویان خوابگاهی از شب امتحان: یک بررسی پدیدارشناسی. اندیشههای نوین تربیتی، 13 (2)، 72-95.
23
یمنی دوزی سرخابی، محمد و بهادری حصاری، مریم. (1382). مقایسه برخی عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش دورههای کارشناسی ارشد در دانشگاههای شهید بهشتی و صنعتی شریف. انتشارات: دانشگاه تهران.
24
Ambady, N. Gray, H. M. (2002). On being sad and mistaken: mood effects on accuracy of thin – slice Judgments. Journal of Personality and Social Psychology, 83(4), 947-961
25
Aronson, L. Niehaus, B. Hill-Sakurai, L. Lai, C. & O'Sullivan, PS. (2012). A comparison of two methods of teaching reflective ability in Year 3 medical students. Medical Education (Vol. 46, No. 8, pp. 807-814).
26
Aykut, A. (2006). Gunnumuzde gorsel sanatlar egitiminde kullaninan yontemner. Erciyes Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, Vo. 21, No. 2, PP. 33-42.
27
Basavanthapa, B.T. (2003). Nursing Education. 1th ed. New Delhi: Jaypee Brothers medical publishers.
28
Bohlin R. M. (1998). The Affective Domain: A Model of Learner-Instruction Interactions // Proceedings of Selected Research and Development Presentations at the National Convention of the Association for Educational Communications and technology, Pp. 38–44.
29
Bush, M. A. Rushton, S. Conklin, J. L. & Oermann, M. H. (2018). Considerations for developing a student evaluation of teaching form. Teaching and Learning in Nursing, 13(2), 125-128.
30
Clark, M. S. & Fiske, S. T. (2005). Affect and cognition. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
31
Clayson, D. E. (2018). Student evaluation of teaching and matters of reliability. Assessment & Evaluation in Higher Education, 43(4), 666-681.
32
Clifford, V. & Montgomery, C. (2015). Transformative learning through internationalization of the curriculum in higher education. Journal of Transformative Education, 13(1), 46-64.
33
Downing, D. (2003). Saving a place for arts? A Survey of the arts in primary schools, Education Journal, Issue 72.
34
Fitzgerald, H. E. Bruns, K. Sonka, S. T. Furco, A. & Swanson, L. (2016). The centrality of engagement in higher education. Journal of Higher Education outreach and engagement, 20(1), 223-244.
35
Flyvbjerg, B. (2001) Making Social Science Matter. United Kingdom; Cambridge University Press.
36
Kent, B. C. (2003). Pleasures of the brain. Brain and Cognition. 52 (1), 106-128.
37
Krathwohl D. R. Bloom B. S. Masia B. B. (1964). Taxonomy of educational objectives: Handbook II: Affective domain. New York: David McKay Co, p 196.
38
Kummitha, R. K. R. & Majumdar, S. (2015). Dynamic curriculum development on social entrepreneurship–A case study of TISS. The International Journal of Management Education, 13(3), 260-267.
39
Liebenberg, L. Theron, L. Sanders, J. Munford, R. Van Rensburg, A. Rothmann, S. & Ungar, M. (2016). Bolstering resilience through teacher-student interaction: Lessons for school psychologists. School Psychology International, 37(2), 140-154.
40
Maguire, R. Egan, A. Hyland, P. & Maguire, P. (2017). Engaging students emotionally: The role of emotional intelligence in predicting cognitive and affective engagement in higher education. Higher Education Research & Development, 36(2), 343-357.
41
Ng, T. M. P. (2019). The transformation of Chinese traditional education: Selected papers by Tao Xingzhi on education:163-165
42
Nicolosi, F. Rossini, Z. Zaed, I. Kolias, A. G. Fornari, M. & Servadei, F. (2018). Neurosurgical digital teaching in low-middle income countries: beyond the frontiers of traditional education. Neurosurgical focus, 45(4), E17.
43
Norcross, J. C. Hailstorks, R. Aiken, L. S. Pfund, R. A. Stamm, K. E. & Christidis, P. (2016). Undergraduate study in psychology: Curriculum and assessment. American Psychologist, 71(2), 89.
44
Norwich, B. (2018). Has ‘special educational needs’ outlived its usefulness? In Special education in Britain after Warnock (pp. 43-58). Routledge.
45
O’Byrne, D. Dripps, W. & Nicholas, K. A. (2015). Teaching and learning sustainability: An assessment of the curriculum content and structure of sustainability degree programs in higher education. Sustainability Science, 10(1), 43-59.
46
Owen, D. Millican, J. Dallasheh, W. & Zubeidat, I. (2018). ‘Us’ and ‘them’: The role of higher education within conflict societies. In Developing Transformative Spaces in Higher Education, 58-73.
47
Pekrun, R. (2016). Using self-report to assess emotions in education. In Methodological advances in research on emotion and education (pp. 43-54). Springer, Cham.
48
Pennings, H. J. Brekelmans, M. Sadler, P. Claessens, L. C. van der Want, A. C. & van Tartwijk, J. (2018). Interpersonal adaptation in teacher-student interaction. Learning and Instruction, 55, 41-57.
49
Pretsch, J. Ehrhardt, N. Engl, L. Risch, B. Roth, J. Schumacher, S. & Schmitt, M. (2016). Injustice in school and students’ emotions, well-being, and behavior: A longitudinal study. Social Justice Research, 29(1), 119-138.
50
Ren, J. M. (2009). ‘Sanwei mubiao’ jige you zhengyi de wenti tantao [Investigation of the arguments on ‘three-dimensional’ objectives]. Elementary and Secondary School Teachers Training, 1, 37 – 39.
51
Rimm-Kaufman, S. E. Baroody, A. E. Larsen, R. A. Curby, T. W. & Abry, T. (2015). To what extent do teacher–student interaction quality and student gender contribute to fifth graders’ engagement in mathematics learning? Journal of Educational Psychology, 107(1), 170.
52
Ruetti, E. Segretin, M. S. Ramírez, V. A. & Lipina, S. J. (2019). Role of emotional appraisal in episodic memory in a sample of Argentinean preschoolers. Frontiers in Psychology, 10, 25-56.
53
Sakari A. (2000). Hidden curriculum in higher education: Something to fear or comply to. University of Turko, 1-20.
54
Savickiene, Izabela. (2010). conception oF learning outcomes in The Bloom’s TaXonomy affective Domain. The quality of higher education.
55
Shin, K.R. Kim, M.Y. Kim, Y.H. (2003). Study on lived experience of aging. Journal Nursing & Health, (Vol. 5, No. 4, pp. 245-252).
56
Wettewa, V. (2016). Postcolonial emotionalism in shaping education: An analysis of international school choice in Sri Lanka. International Education Journal: Comparative Perspectives, 15(1), 66-83.
57
Yaghoubi, M. Saghaian Nejad, S. Gorji, H. A. Norozi, M., Rezaie, F. (2009). Organizational justice, job satisfaction and organizational commitment in the hospital staffs; Medical University of Isfahan. Journal of Health Administration,12, 31- 25.
58
Zajonc, R. B. (1980). Feeling and thinking: Preferences need no inferences. American Psychological Association, 35, 151– 175.
59
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی راهبردهای موثر بر تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی(مطالعه کیفی)
هدف پژوهش حاضر کاوش راهبردهای موثر بر تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی با استفاده از روش پژوهش کیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران دانشگاهی(روسا و معاونین دانشگاهها، روسا و معاونین دانشکدهها و مدیران گروهها)، متخصصین برنامهریزی درسی و سیاستگذاران در سطح کلان دانشگاهها و موسسات آموزش عالی بودکه بر مبنای نمونهگیری نظری، با 16 نفر در سه گروه فوق مصاحبه بهعمل آمد و دادهها از مصاحبهها استخراج شد. بهمنظور تحلیل دادههای حاصل از مصاحبه از روش کیفی گرانهیم و لوندمن استفاده شده است. نتایج تحلیل دادهها طی سه مرحله، کدگذاری باز، محوری و انتخابی ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان داد چهار راهبرد در تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها تأثیرگذار است. راهبرد اول، فرهنگی بود که شامل مولفههای پذیرش و باور، فرهنگ مشارکتی، کنشگری اعضای هیأت علمی و ایجاد دانش برنامه درسی است. دومین راهبرد موثر بر تغییر برنامههای درسی راهبرد قانونی شامل ابعاد قوانین و مقررات، امکانات و منابع، ساختار سازمانی و استقلال دانشگاهی بود. سومین راهبرد، مدیریتی بود که در برگیرنده مولفههای پاسخگویی، تفویض اختیار، آموزش ذینفعان و سیاستگذاری کلان است. چهارمین راهبرد موثر بر تغییر برنامههای درسی، راهبرد محیطی شامل نقش دولت، عوامل فرهنگی و اجتماعی و عوامل اقتصادی بود. در مجموع میتوان نتیجه گرفت دانشگاهها ناگزیر به پاسخگویی به چالشهای حاصل از تغییرات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پیرامون خود هستند و برای تحقق این موضوع باید برنامههای درسی کارآمد و بروزی داشته باشند. بنابراین ضروری است به تغییر و اصلاح برنامههای درسی فعلی بپردازند. تغییر برنامههای درسی نیز بدون در نظر گرفتن راهبردهای فرهنگی، قانونی، مدیریتی و محیطی عملاً فعالیتی فاقد کارایی و اثربخشی لازم خواهد بود.
https://www.icsajournal.ir/article_128290_128eb348c7267a66cbc76a697b7fa264.pdf
2021-02-19
165
186
راهبرد
آموزش عالی
تغییر برنامههای درسی
دانشگاه
آیت
سعادت طلب
a.saadattalab@khu.ac.ir
1
استادیار دانشگاه خوارزمی
LEAD_AUTHOR
اشتراوس، آ و کوربین، ج .(1385). اصول روش تحقیق کیفی: نظریۀ مبنایی؛ رویهها و شیوهها، ترجمه بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
1
خسروی، م.(1397). عوامل موثر بر پذیرش نوآوریهای برنامه درسی در نظام آموزش عالی، ویژهنامه آموزش پزشکی، ۲۵، ۷۵-۶۸.
2
سعادت طلب، آ.(1397). ارزیابی رویکرد مدیران دانشگاهی به تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی(مطالعه کیفی)، فصلنامه مطالعات اندازهگیری و ارزشیابی آموزشی ۸(23)، ۲۲۲-۲۰۱.
3
فتحی واجارگاه، ک.(1386). عوامل موثر بر تغییر برنامه درسی علوم سیاسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی ایران، همایش انجمن علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران، دانشگاه تهران.
4
فتحی واجارگاه، ک، موسی پور، ن و یادگارزاده، غ.(۱۳۹۲). برنامه ریزی درسی آموزش عالی: مقدمهای بر مفاهیم، دیدگاهها و الگوها، چاپ اول، تهران: موسسه کتاب مهربان نشر.
5
نوروز زاده، ر و فتحی واجارگاه، ک.(1387). درآمدی بر برنامهریزی درسی دانشگاهی، موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی، تهران.
6
Altabach, P. G., (1988). Comparative Studies in Higher Education, in Postlethwaite in (ed.) the Encyclopedia of comparative education and national system of education.
7
Annala, J., Lindén, J., & Mäkinen, M. (2015). Curriculum in higher education research. In Researching higher education . Routledge.171-189.
8
Andrade, M. S. (2018). A responsive higher education curriculum: Change and disruptive innovation. In Innovations in Higher Education-Cases on Transforming and Advancing Practice. IntechOpen.
9
Bajada, C., Kandlbinder, P., & Trayler, R. (2019). A general framework for cultivating innovations in higher education curriculum. Higher Education Research & Development, 38(3), 465-478.
10
Clark, B. (2001). The entrepreneurial university: new foundations for collegiality, autonomy and achievement. Higher Education Management, 13:2, 9-24.
11
Creswell, J. W. and Miller, D. L. (2000), "Determining Validity in Qualitative Inquiry", Theory into Practice, 39 (3), pp.124-130.
12
Curee (2010). Effective Curriculum Innovation: How can school leaders manage curriculum change effectively? Coventry: Center for the use of research and evidence in education.
13
Dehghani, M., & Pakmehr, H. (2011). Managerial Challenges of Curriculum Implementation in Higher Education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 15, 2003-2006.
14
Fathi Vajargah, K., (2006). A Model of Experimental Curriculum in Higher Education, Sothern Cross University.
15
Fung, D. (2019). Re-thinking the higher education curriculum: Challenges, possibilities, and dreams. Places of Engagement, 82-87.
16
Graneheim, U. H. and Lundman, B. (2004), "Qualitative Content Analysis in Nursing Research: Concepts, Procedures and Measures to Achieve Trustworthiness", Nurse Education Today, 24 (2), 105-112.
17
Innes, R. (2004). Reconstructing undergraduate education: Using learning science to design effective course. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
18
Jones, E. A. (2002). Transforming the curriculum: Preparing students for a changing world. ASHE-ERIC Higher Education Report, 29(3). San Francisco: Jossey-Bass.
19
Joseph, S. (2015). Curriculum politics in higher education: What educators need to do to survive.International Journal of Higher Education, 4(3), 14-20.
20
Kasuga, W. (2019). The influence of politics in curriculum change and innovation in Tanzania. European Journal of Education Studies.
21
Lattuca, L. R., & Stark, J. S. (2011). Shaping the college curriculum: Academic plans in context. John Wiley & Sons.
22
Lynch, J. M. (2012). Responsibilities of today's principal: Implications for principal preparation programs and principal certification policies. Rural Special Education Quarterly, 31(2), 40-47.
23
Ngala, O. M. (2019). Higher Education Curriculum Orientation and Performance of Universities in Kenya: Industry Linkage Strategies.
24
Nyoni, C. N., & Botma, Y. (2020). Integrative review on sustaining curriculum change in Higher education: Implications for nursing education in Africa. International Journal of Africa Nursing Sciences, 100208.
25
Oliver, S. L. (2008). Comprehensive curriculum reform as a collaborative effort of faculty and administrators in a higher education institution: A case study based on grounded theory (Doctoral dissertation, Kent State University).
26
Paulsen, J.M. (2008). Managing Adaptive Learning from the Middle. A dissertation submitted to
27
BI Norwegian School of management for the degree of Doctor Oecon.
28
Primrose, K. & Alexander, C. R. (2013). Curriculum development and implementation: factors contributing towards curriculum development in Zimbabwe higher education system. European Social Sciences Research Journal, 1(1), 55-65.
29
Roffe, I. (2010). Sustainability of curriculum development for enterprise education: Observations on cases from Wales. Education+ Training, 52(2), 140-164
30
Rudhumbu, N. (2015). Leading Curriculum change in Higher education in Botswana: Issues and challenges for academic middle managers. Indian Journal of Commerce and Management Studies, 6(3), 1.
31
Scott, W. R. (2013). Organization Theory and Higher Education. Draft of a paper prepared for The Journal of Organizational Theory in Education.
32
Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York: Harcourt, Brace & World.
33
UNESCO. (2017). Education for Sustainable Development Goals: Learning Objectives. UNESCO.
34
Velthuis, F., Varpio, L., Helmich, E., Dekker, H., & Jaarsma, A. D. C. (2018). Navigating the complexities of undergraduate medical curriculum change: change leaders’ perspectives. Academic Medicine, 93(10), 1503-1510.
35
Walkington, J. (2002). A process for curriculum change in engineering education. European Journal of Engineering Education, 27(2), 133-148.
36
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین و رتبه بندی شاخصهای موثر در قابلیت های رفتار کارآفرینانه دانشجویان مهارتی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان البرز
هدف از این پژوهش تعیین و رتبه بندی شاخص های موثر در قابلیت های رفتاری کارآفرینانه دانشجویان مهارتی میباشد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش گردآوری اطلاعات توصیفی پیمایشی است ابتدا نسبت به شناسایی شاخص های با توجه به منابع ملی و بین المللی اقدام وجهت غربالگری و تعیین وزن موثر در اختیار جامعه آماری شامل اساتید وکارآفرینان دانشگاه جامع علمی-کاربردی قرارگرفت.روش نمونه گیری هدفمند و برای تعیین حجم نمونه از قاعده اقناع تا تعداد 28 نفر اقدام شد. بررسی ها به 224 شاخص، 29 مولفه و 8 بعد منجر که مورد تایید قرار گرفتند. بعد از بررسی آزمون های آماری، رتبه بندی شاخص ها انجام و محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی با مقوله (دانشگاه کار آفرین ، آموزش و برنامه درسی،کارگاه و کارورزی ،ایده ،پژوهش و استارتاپ، طرح کسب وکار، شرکت های دانـش بنیـان ،تکنولوژی)، نهادینه کردن کار آفرینی با مقوله (فرهنگ کارآفرینانه،ترویج و اشاعه کارآفرینی، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی،تشخیص و بهره برداری از فرصت،قصد و رفتار کارآفرینی، توسعه ابعاد شخصیتی) ،شرایط اقتصادی و اجتماعی با مقوله (چابکی اقتصادی ،شرایط سیاسی و عوامل محیطی ،آمایش سرزمین ،قوانین و مقررات،منابع و امکانات) ،تغییرات ساختاری با مقوله (طراحی مجدد فرایندها و ساختارها،بازار سازی،ریسک )،بسترسازی درون دانشگاهی با مقوله (عوامل انگیزشی ،انگیزه کارآفرینانه و آینده سازی)، و بهینه سازی مدیریت با مقوله(الزامات مدیریتی ، اصلاح سیستم نظارت و ارزیابی) مولفه های تاثیر گذار بودند.طبق سطح بندی شاخص محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی بالاترین سطح پذیرفته و بیشتر به عواملی که ریشه در درون دانشگاهها بر می گردد، مباحث برنامه درسی آموزش های کاربردی، محیط های کارورزی، شرکت های دانش بنیان در این میان بسیار تاثیر گذار هستند.در این میان محیط دانشگاهی و ارزش آفرینی ،نهادینه کردن کار آفرینی، شرایط اقتصادی و اجتماعی شاخص های موثر تری در قابلیت های رفتاری کارآفرینانه دانشجویان مهارتی استان البرز دارند.
https://www.icsajournal.ir/article_128291_ac00bea16d2be7b31fe01d9caea212c8.pdf
2021-02-19
187
220
خلاقیت
دانشگاه جامع علمی کاربردی
دانشجویان مهارتی
قابلیتهای رفتاری کارآفرینانه
سید علی
حسنیی
salihosseiniuast@gmail.com
1
دانشجوی دکتری کارآفرینی ، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
AUTHOR
علی
بدیع زاده
abadizadeh@gmail.com
2
استادیار گروه کارآفرینی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
LEAD_AUTHOR
سید رسول
حسینی
hosseinirasul@cfu.ac.ir
3
استادیار گروه مدیریت اموزشی، پردیس شهید چمران دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
AUTHOR
علی اکبر
قهرمانی
aliakbar.ghahremani@gmail.com
4
استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
AUTHOR
آراستی، زهرا و سعید بنادکی، سعیده (1392). ارزیابی برنامههای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 15(57)، 89-75.
1
انصاری، محمدتقی و فکور، بهمن (1393). موانع محیطی گرایش دانشجویان و دانشآموختگان به کارآفرینی. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 20(2)، 117-141.
2
بخشی جهرمی، آرمان و شهیدی زندی، کاوه (1388). بررسی انگیزۀ تحصیل دانشجویان کشاورزی دانشگاه جامع علمی ـ کاربردی کرمان. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 5(2)، 89-100.
3
احمدپور داریانی؛ محمود( 1384)، کارآفرینی تعاریف، نظریات، الگوها، تهران: انتشارات امیرکبیر.
4
جهانگیری، علی (1383). نقش آموزشهای علمی ـ کاربردی در توسعه کارآفرینی. مجموعه مقالات سومین کنگره ملی آموزشهای عالی علمی ـ کاربردی. آذرماه 83، تهران.
5
شهرزاد بارنی،و همکاران( 1389) تاثیر آموزش کارآفرینی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه پیام نور کرمانشاه- پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 57 – 1389
6
طهماسبی و همکاران (1396) تأثیر آموزش های کارآفرینی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان حضوری و مجازی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران - فصلنامه آموزش مهندسی ایران،75 – 1396
7
کردنائیج, اسدا..., احمدی, پرویز, قربانی, زهرا, نیاکان لاهیجی, نازیلا. (1391). بررسی ویژگیهای دانشگاه کارآفرین در دانشگاه تربیت مدرس. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی, 5(3), 47-64. doi: 10.22059/jed.2012.29470
8
Alexander Newman- Martin Obschonka, Susan Schwarz, Michael Cohen,Ingrid Nielsen
9
" Entrepreneurial self-efficacy: A systematic review of the literature on its theoretical foundations, measurement, antecedents, and outcomes, and an agenda for future research 2019" Journal of Vocational Behavior 110 (2019) 403–419
10
-Arif Hassan, Entrepreneurial intention among University students in Malaysia: integrating self-determination theory and the theory of planned behavior, Springer Science+Business Media, LLC, part of Springer Nature 2018.
11
- Alicia Castillo Holley, John Watson, Academic Entrepreneurial Behavior: Birds of more than one feather, Technovation (2017).
12
-Jorge-Moreno, Leopoldo Laborda Castillo, María Sanz Triguero, (2012),"The effect of business and economics education programs on students' entrepreneurial intention", European Journal of Training and Development, Vol. 36 Iss: 4 pp. 409 – 425.
13
-Lamberto Zollo Maria Carmen Laudano Cristiano Ciappei Vincenzo Zampi , (2017)," Factors affecting universities’ ability to foster students’ entrepreneurial behaviour: an empirical investigation ", Journal of Management Development, Vol. 36 Iss 2.
14
-Louise Manning, (2018) "Enabling entrepreneurial behaviour in a land-based university", Education +Training.
15
- Mesfin Mulu Ayalew, Shumet Amare Zeleke, Modeling the impact of entrepreneurial attitude on self-employment intention among engineering students, Ayalew and Zeleke Journal of Innovation and Entrepreneurship (2018) 7:8.
16
- Roque do Carmo Amorim Neto a, *, Vinicius P Rodrigues b, c, Douglas Stewart d,Anna Xiao a, Jenna Snyder, The influence of self-efficacy on entrepreneurial behavior among K-12 teachers, Teaching and Teacher Education 72 (2018) 44-53.
17
-Tugrul Daim*, Marina Dabic, and Elvan Bayraktaroglu, Students’ entrepreneurial behavior: international and gender differences, Daim et al. Journal of Innovation and Entrepreneurship (2016) 5:19.
18
- William Walton Kirkley , (2016),"Entrepreneurial behaviour: the role of values", International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, Vol. 22 Iss 3.
19
-Xiaofang Yao Xiyue Wu Dan Long , (2016),"University students' entrepreneurial tendency in China: effect of students' perceived entrepreneurial environment", Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies, Vol. 8 Iss 1.
20
Jason Lortie & Gary Castogiovanni،(2015)" The theory of planned behavior in entrepreneurship research: what we know and future directions" Springer Science+Business Media New York 2015 : 04 March 2015
21
-Yuen-Ping Ho Pei-Chin Low Poh-Kam Wong . "Do University Entrepreneurship Programs Influence Students’ Entrepreneurial Behavior? An Empirical Analysis of University Students in Singapore" In Innovative Pathways for University Entrepreneurship in the 21st Century. Published online: 07 Oct 2014; 65-87.
22
-Ibrahim Al-Jubari1 & Arif Hassan2 & Francisco Liñán3,4 " Entrepreneurial intention among University students in Malaysia: integrating self-determination theory and the theory of planned behavior" Springer Science+Business Media, LLC, part of Springer Nature 2018
23
- Gibb, A. (2005). Towards the entrepreneurship university; entrepreneurship education as a lever for change. The National Council for Graduate Entrepreneurship (NCGE), UK, policy paper No 3.
24
Gibb, A.A. and Haskins, G. (2013) "The University of the Future. An Entrepreneurial Stakeholder Learning Organisation’, in Fayolle A.and Redford D. Edts". ‘Handbook on the Entrepreneurial University’, Edward Elgar Publishing (forthcoming, January 2014) – see NCEE website .
25
McGuire, S. (2003). Entrepreneurial organizational culture: Construct definition and instrument development and validation. Ph.D. dissertation, The George Washington University, United States.
26
Denison D., Nieminen L., Kotrba L. (2012)"Diagnosing organizational cultures: A conceptual and empirical review of culture effectiveness surveys", European Journal of Work and Organizational Psychology, Vol. 23, No. 1
27
Austin Mwange (Dr)(2018)،Lecturer – Business Management School of Business"ZCAS UniversityA Critical Review of Antecedents of Entrepreneurship Intention" IJRDO - Journal of Business Management
28
David B. Audretsch (2017)" Entrepreneurship and universities" Entrepreneurship and universities Institute for Development Strategies, Ameritech Chair of Economic Development,Indiana University, 1315 East 10th Street, SPEA Room 201, Bloomington, IN 47405, USA
29
NEDEVA, M., THOMAS, D., Caswill, C. and Nielsen, K. (2013). Study of Research Funding Trends and Practices of Research Funding Organizations, Report to the Swiss Science and Technology Council, 29 November 2013
30
OECD , (2012) Journal of the Programme on Institutional Management. Higher Education Management. Special Issue: Education and Skills, 13(2). Paris:OECD Publishing.
31
Etzkowitz, H. (2003). "Research groups as 'quasi-firms': the invention of the entrepreneurial university". Research Policy, 32(1): 109-121.
32
Yadolladi Farsi, J., Zare, H. and Hejazi, S.R. (2012). "Identification of ambidexterity components affecting performance of commercialization of academic research", Statistical Center of Iran: http://www.mizanonline.ir .
33
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی برنامه درسی اجرا شده دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران و ارائه راهکارها؛ یک پژوهش روایی
تحقیق حاضر به بررسی چالشهای موجود و راهکارهای برخاسته از تجاربزیسته در اجرای برنامه درسی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران پرداخته است. با توجه به پیچیدگیهای موجود، از روش روایی برای واکاوی عمیق چالشها و ارائه راهکارها استفاده شد. انتخاب فرد مناسب با استفاده از نمونه گیری هدفمند و در سه مرحله با تعریف ملاکهای مناسب صورت گرفت. کارآفرین منتخب در عرصههای متفاوتی از جمله صنعت پتروشیمی، صنعت سینما و تجارت گوشت به فعالیت پرداخته و دغدغه آموزشی دارد. بررسی روایتها نشان داد، هویت کارآفرینانه، خلاقیت کارآفرینانه، کاربردی بودن، روش تدریس و صلاحیت نظریهسازی در برنامه درسی کارافرینی از جمله چالشهای موجود برنامه درسی کارآفرینی است؛ واکاوی روایتها نشانگر این است که برای احیای برنامه درسی کارآفرینی می توان از بازتعریف نقش دانشکده کارآفرینی، در نظر داشتن نظریه کلان کارآفرینی، اتصال دانشجویان به فعالان اقتصادی، استفاده از رویکرد آموزشی شناخت موقعیتی به عنوان راهکارهایی برای رفع چالشها استفاده نمود.
https://www.icsajournal.ir/article_128292_9564a40c108ecb03ba8217b19a25aa32.pdf
2021-03-17
221
248
برنامه درسی کارآفرینی
روایت پژوهی
آموزش کارآفرینی
دانشکده کارآفرینی
نیما
رحیمیان
n.rahimian@ut.ac.ir
1
دانشجوی دکتری سنجش و اندازه گیری، دانشگاه تهران
AUTHOR
احمد
صارمی
amdsaremi72@ut.ac.ir
2
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
AUTHOR
مرضیه
دهقانی
dehghani_m33@ut.ac.ir
3
استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی
LEAD_AUTHOR
محمدحسن
مبارکی
mhmobaraki@ut.ac.ir
4
دانشیار، دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
امیدی، جمشید، هاشمی، سیداحمد ، قلتاش، عباس، & ماشینچی، علیاصغر. (1397). طراحی الگوی برنامه درسی آموزش کارآفرینی برای دانشآموزان دوره اول متوسطه. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 12(2)، 25–39.
1
باوفا، داود.، دهقانی، مرضیه.، جوادی پور، محمد.، & محمدکاظمی، رضا. (1397). واکاوی شایستگیهای کارآفرینانه در برنامه درسی رشته علوم تربیتی: یک مطالعه سنتزپژوهی. دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی. Retrieved from http://www.icsajournal.ir/article_99219.html
2
جامع اصل, سیمین., ذوالفقاری, عاطفه., حجازی, سیدرضا., & مجاور, بابک. (1395). نقش آموزش در موفقیت کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران. آموزش در علوم انسانی, (1 #l00320), 155–176. Retrieved from https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=352471
3
خسروی پور، بهمن.، برادران، مسعود.، & غنیان، منصور. (1397). روش های آموزشی تأثیرگذار در کارآفرینی دانشجویان از دیدگاه دانش آموختگان رشته های کشاورزی(مورد مطالعه: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان.
4
رضایی، سعید، خالقی، آرمین، عیوضی، فاطمه. (1393). تجربه آها! کارآفرینانه: رویکرد ترکیبی علومِ شناختی، جامعه شناسی و روانشناسی به کارآفرینی. مدیریت نوآوری، 3(2)، 125-144.
5
رضایی، سعید (1389). ارزیابی نقش سیستم های روان - بدن در کیفیت شهود کارآفرینان سریالی مستقر در پارک های علوم و فناوری شهر تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد کارآفرینی، دانشگاه تهران، چاپ نشده.
6
سبزه، بتول. (1394). طراحی الگوی برنامه درسی کارآفرینی برای کودکان پیش از دبستان و ارزشیابی آن از دیدگاه متخصصان برنامه درسی، کارآفرینی و مربیان. مطالعات پیش دبستان و دبستان، 1(1)، 140–160. https://doi.org/10.22054/soece.2015.2606
7
عطاران، محمد. (1395). پژوهش روایی: اصول و مراحل. انتشارات دانشگاه فرهنگیان.
8
فتحی واجارگاه، کوروش. (1392). اصول و مفاهیم برنامه درسی. علم استادان.
9
فراستخواه، مقصود. (1397). گاه و بی گاهی دانشگاه در ایران. تهران: آگاه.
10
قربانی، حسین.، نصر، احمدرضا.، & شریفیان، فریدون. (1396). تبیین بنیان های نظری، اقتضائات عملی و ویژگی های روش شناختی پژوهش روایی. فصلنامه علمی تخصصی توسعه حرفه ای معلم، 2(3).
11
کاظمی، مهدی، علی کرمانشاه و الیاس کرباس فروشان. (1390). بررسی سازهی کیفیت کار تیمی و اصلاح ابزار اندازهگیری تعاملات تیم: تحلیل مفهومی و تجربی. فصلنامه علوم مدیریت ایران، 6(شماره 21)، 19-47.
12
کریمی، مرضیه، جعفری نیا، غلامرضا، امانی، مرتضی. (1393). بررسی رابطه انعطاف پذیری استادان و یادگیری فعال دانشجویان. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 16(64)، 39-57
13
کشتکاری، ژ.، میرزابیگی، م.، & خسروی، ع. ا. (1393). بررسی میزان هماهنگی برنامه درسی اجرا شده دوره کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی با مهارت های کارآفرینی. دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 5(9)، 107–123.
14
محمدی الیاسی، قنبر. (1396). تأملی بر ماهیت میانرشتهای دانش حوزه کارآفرینی: معیارها و وضعیت جاری. فصلنامه علوم مدیریت ایران، 12(46)، 42-60.
15
محزون حقیقی, پریسا., & رضایی زاده, مرتضی. (1396). شناسایی موانع بازخورد مدرسان کارآفرینی (مورد مطالعه: دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران). فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی, 10(1), 161–180. https://doi.org/10.22059/jed.2017.62301
16
مرتضی نژاد، ن.، عطاران، م.، حسینی خواه، ع.، عباسی، ع. (1396). تبیین عناصر برنامه درسی کارآفرینی در دوره آموزش عمومی سنتزپژوهی. دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، 5(9)، 105–142. Retrieved from http://cstp.khu.ac.ir/article-1-2718-fa.html
17
مقیمی، م.، & احمدپور، م. (1385). مبانی کارآفرینی. فرااندیش.
18
میرک زاده، علی اصغر، شیری، نعمت اله، هدایتی نیا، سعید. (1393). تأثیر ابعاد سرمایة اجتماعی بر نیت کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 45(2)، 235-246.
19
میری، مصطفی علی. (1387). آموزش کارآفرینی: پیدایش، توسعه، گرایش ها و چالش ها. توسعه کارآفرینی، 1(1)، 131–298. Retrieved from http://ensani.ir/fa/article/9015
20
نوتاش، هادی. (1392). ارائة چارچوب یادگیری از شکست کارآفرینان کارکشتة ایرانی با نگاهی فرایندی. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 6(4)، 131-149.
21
یمنی دوزی سرخابی، محمد. (1392). کیفیت در آموزش عالی. سمت: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
22
Blenker, P., Korsgaard, S., Neergaard, H., & Thrane, C. (2011). The questions we care about: paradigms and progression in entrepreneurship education. Industry and Higher Education, 25(6), 417–427.
23
Carr، J. C. and Sequeira، J. M. (2007). "Prior family business exposure as intergenerational influence and entrepreneurial intent: A Theory of Planned Behavior approach". Journal of Business Research. Vol، 60، PP.1090-1098
24
Clandinin، D.J.، Connelly F.M. (2000) Narrative Inquiry: Experience and Story in Qualitative Research، San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
25
Creswell، J. W. (2012). Educational research: Planning، conducting، and evaluating quantitative. Upper Saddle River، NJ: Prentice Hall.
26
Currie، G. (2010). Narratives and narrators: A philosophy of stories. Oxford University Press.
27
Donaldson، L. (2002). Damned by our own theories: Contradictions between theories and management education. Academy of Management Learning & Education، 1(1)، 96-106.
28
Donnellon، A.، Ollila، S.، & Middleton، K. W. (2014). Constructing entrepreneurial identity in entrepreneurship education. The International Journal of Management Education، 12(3)، 490-499.
29
Duening، T. N.، & Metzger، M. L. (Eds.). (2017). Entrepreneurial identity: The process of becoming an entrepreneur. Edward Elgar Publishing002E
30
Ferrier، M. B. (2013). Media entrepreneurship: Curriculum development and faculty perceptions of what students should know. Journalism & Mass Communication Educator، 68(3)، 222-241.
31
Fotaki، M.، & Prasad، A. (2015). Questioning neoliberal capitalism and economic inequality in business schools. Academy of Management Learning & Education، 14(4)، 556-575.
32
Greeno، J. G.، Collins، A. M.، & Resnick، L. B.(1996). Cognition and learning. In R. Calfee & D. Berliner (Eds.)، Handbook of educational psychology (pp. 15-47). New York، NY: Macmillan
33
Higgins، D.، Smith، K.، & Mirza، M. (2013). Entrepreneurial Education: Reflexive Approaches to Entrepreneurial Learning in Practice. The Journal of Entrepreneurship، 22(2)، 135–160.
34
Holden، G.، Barker، K.، Meenaghan، T.، & Rosenberg، G. (1999). Research self-efficacy: A new possibility for educational outcomes assessment. Journal of Social Work Education، 35(3)، 463-476.
35
Jordan، A.، Carlile، O.، & Stack، A. (2008). Approaches to learning: a guide for teachers: a guide for educators. McGraw-Hill Education (UK).
36
Lave، J.، & Wenger، E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge university press.
37
Lieblich، A.، Tuval-Mashiach، R.، & Zilber، T. (1998). Narrative research: Reading، analysis، and interpretation (Vol. 47). Sage.
38
Low، S. A. (2009). Defining and Measuring Entrepreneuship for Regional Research: A New Approach (Doctoral dissertation، University of Illinois at Urbana-Champaign).
39
McKeon، T. K. (2013). A college’s role in developing and supporting an entrepreneurship ecosystem. Journal of Higher Education Outreach and Engagement (TEST)، 85–90.
40
Parker، S. C. (2005). The Economics of Entrepreneurship: What we know and what we don't. Foundations and Trends® in Entrepreneurship، 1(1)، 1-54.
41
Revitalizing Entrepreneurship Education: Adopting a critical approach in the classroom. Routledge Rethinking Entrepreneurship Research Editors Karin Berglund، Karen Verduyn Publisher Routledge، 2018
42
Sartre، J.-P. (1964) Words، New York: Braziller.
43
Sassmannshausen، S. P.، & Gladbach، S. (2013). Strengthening case study based teaching in entrepreneurship education in Germany: theoretical reflections and explorative research. Special Issue Guest Editors and Review Board، 9.
44
Starkey، K.، & Tempest، S. (2009). The winter of our discontent: The design challenge for business schools. Academy of Management Learning & Education، 8(4)، 576-586.
45
Wenger، E. C.، & Snyder، W. M. (2000). Communities of practice: The organizational frontier. Harvard Business Review، 78(1)، 139–146.
46
West، G. P.، Gatewood، E. J.، & Shaver، K. G. (Eds.). (2009). Handbook of university-wide entrepreneurship education. Edward Elgar Publishing. West، G. P.، Gatewood، E. J.، & Shaver، K. G. (Eds.). (2009). Handbook of university-wide entrepreneurship education. Edward Elgar Publishing.
47
Yar Hamidi، D.، Wennberg، K.، & Berglund، H. (2008). Creativity in entrepreneurship education. Journal of small business and enterprise development، 15(2)، 304-320.
48
ORIGINAL_ARTICLE
رهیافتی پدیدارشناسانه در شناسایی مشکلات فرایند اجرای پایاننامهها
هدف پژوهش حاضر بازنمایی تجارب زیسته استادان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی از مشکلات فرایند اجرای پایاننامهها و رسالههای دانشجویان دانشگاه تهران است. میدان پژوهش دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تهران بود و شرکتکنندگان با استفاده از نمونهگیری ملاکی از بین اعضای هیأتعلمی انتخاب شدند. گردآوری دادهها با استفاده از فن مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد و در دهمین مصاحبه به سطح اشباع نظری رسید، اما به منظور اعتباربخشی به یافتهها به انجام دو مصاحبه تکمیلی پرداخته شد و در نهایت در دوازدهمین مصاحبه فرایند گردآوری دادهها متوقف شد. تحلیل دادهها با استفاده از روش جیورجی انجام شده است. تحلیل دادهها به شناسایی هفت مضمون اصلی و 67 زیرمضمون منتج گردید. مهمترین مشکلات، مشکل در انتخاب موضوع، تسلط اندک به حوزه روش تحقیق و مشکلات دانشجویان بود. نتایج به دست آمده نشان داد که دانشجویان در فرایند اجرای پایاننامهها و رسالههایشان با مشکلات متعدد و متنوعی همراه هستند و این چالشها آنها را در انجام این فرایند با مشکلات متعددی همراه نموده است. بدین منظور راهکارهایی برای بهبود ارائه شده است.
https://www.icsajournal.ir/article_128293_5f570bdec4aea00fd05a5929d8112463.pdf
2021-02-19
249
290
تجارب زیسته
مشکلات
پایاننامه و رسالهها
دانشگاه تهران
پدیدارشناسی
علی
زارعی
azarei@ut.ac.ir
1
دانشجوی دکتری برنامهریزی درسی دانشگاه تهران
AUTHOR
محمد
جوادی پور
javadipour@ut.ac.ir
2
دانشیار دانشگاه تهران
AUTHOR
کیوان
صالحی
keyvansalehi@ut.ac.ir
3
استادیار دانشگاه تهران.
AUTHOR
ابوالمعالی، خدیجه (1391)، روشهای پژوهش کیفی از نظریه تا عمل. تهران: نشر علم.
1
امامیمیبدی، علی؛ کمالیدهکردی، پروانه (1386). نقش آفرینان در نگارش پایاننامههای دانشگاهی. اطلاعات سیاسی-اقتصادی، (245 و 246)، 238-243.
2
بازرگان، عباس (1398). مقدمهای بر روشهای تحقیق کیفی و آمیخته: رویکردهای متداول در علوم رفتاری. تهران: دیدار.
3
بهزادی، حسن و داورپناه، محمدرضا (1388). بررسی عوامل مؤثر بر تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد. مطالعات تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، 10 (2) 227-250.
4
بهیمهر، سارا؛ ریاحینیا، نصرت؛ منصوریان، یزدان (1393). شناسایی مشکلات پایاننامهنویسی از دیدگاه دانشجویان علم اطلاعات و دانششناسی در دانشگاههای شهر تهران. فصلنامه تحقیقات کتابداری و اطلاعرسانی دانشگاهی، 48 (1)، 39-59.
5
پورنقی، رویا؛ خسروی، مریم (1397). بررسی دانش و دلایل دانشجویان درباره سرقت علمی و ارایه راهکارهای مناسب: مطالعه موردی کاربران پایگاه علمی ایران (گنج). وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)
6
جانجانی، پریسا؛ مومنی، خدامراد؛ امیری، نادر و مرادی، آسیه (1398). تجربه زیسته آشفتگی زناشویی در جهان ادراکی زنان؛ مورد مطالعه: کلینیک توحید شهر کرمانشاه. نشریه مشاوره و رواندرمانی خانواده، 1 (27)، 173-196.
7
جلیلی نیا، فروز (1389). بررسی برنامههای درسی پنهان در پایاننامههای کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه شهید بهشتی، پایاننامه کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی.
8
حسنوند، شیرین؛ اشکتراب، طاهره و سیدفاطمی، نعیمه (1393). همنوایی دانشجویان پرستاری با محیط بالینی راهی برای نیل به تعلق پذیری: یک پژوهش کیفی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 3 (65)، 216-231.
9
حسنوند، شیرین؛ اشکتراب، طاهره؛ سیدفاطمی، نعیمه و سلمانی، نیره (1394). تحلیل تجارب پدیدارشناختی بر اساس روش جیورجی. فصلنامه پیشرفت در پرستاری و مامایی، 25(89)، 70-69.
10
دلاور، علی (1391). روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی؛ تهران: نشر ویرایش.
11
دولانی، عباس؛ حسینینسب، داوود و نیکنفس، بهروز (1388). روشهای تحقیق مورد استفاده در پایاننامههای فارغالتحصیلان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سالهای 75-84. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، 25(2)، 169-187.
12
ذوالعدل، محمد؛ شریف، فرخنده؛ غفرانیپور، فضلالله؛ کاظمنژاد، انوشیروان و اشکانی، حمید (1385). بررسی پدیدارشناختی تجربههای مشترک خانوادههای دارای بیمار روانی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 1 (44)، 70-67.
13
زارعی، علی (1398). واکاوی مشکلات فرایند اجرای پایاننامه و رسالههای دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، دانشگاه تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد آموزش بزرگسالان.
14
شریعتمداری، مهدی (1390). آسیبشناسی موانع اجرای پژوهش در میان اعضای هیأت علمی و ارائه راهکارهای کاربردی. تحقیقات مدیریت آموزشی. 3 (1)، 60-45.
15
صالحی عمران، ابراهیم؛ اقدائی، محمدحسن؛ هاشمخانیزلفانی، سرفراز (1391). استفاده از روشهای تصمیمگیری چند شاخصه برای انتخاب استاد راهنمای پایاننامه دوره دکتری. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی. (65)، 66-47.
16
صالحی، شیوا (1397). آسیبشناسی مدیریت زمان در ارتباط با نقش یادگیرنده در عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه تهران، دانشگاه تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد برنامهریزی درسی.
17
صالحی، کیوان؛ بازرگان، عباس؛ صادقی، ناهید و شکوهییکتا، محسن (1394). بازنمایی ادراکات و تجارب زیسته معلمان از آسیبهای احتمالی ناشی از اجرای برنامه ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی. فصلنامه مطالعات اندازهگیری و ارزشیابی آموزشی، 5 (9)، 99-59.
18
صفاییموحد، سعید (1390). تبیین تفاوت هنجارهای پنهان (برنامه درسی پنهان) در انتخاب استاد راهنما در دانشکدههای علوم ریاضی و علوم تربیتی، دانشگاه تربیت معلم، رساله دکتری برنامهریزی درسی.
19
صفاییموحد، سعید (1398). گونهشناسی سبک نظارت پژوهشی استادان راهنما در ایران: از تسهیلگری تا فرماندهی!. دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی. 7، (13)، 28-5.
20
صمدزاده، حبیب (1379). بررسی عوامل موثر در تقدم آموزش بر پژوهش در دانشگاهها از نظر اعضای هیات علمی دانشکدههای علوم انسانی دانشگاههای دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 80 – 79. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم تهران.
21
فتحیواجارگاه، کورش؛ عارفی، محبوبه؛ جلیلینیا، فروز (1389). بررسی برنامههای درسی پنهان در پایاننامههای کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی. فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 1 (1)، 118-96.
22
فدایی عراقی، غلامرضا (1374). تحلیلی بر روشهای تهیه پایاننامههای دوره کارشناسیارشد و دکتری. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی. 1، 110 – 75.
23
فراستخواه، مقصود (1389). دانشگاه و آموزش عالی، تهران: نشر نی.
24
قاسمی، مجید؛ و صالحی، کیوان (1397). تحلیل پدیدارشناسانه عوامل درون سازمانی مؤثر بر استفاده از مؤسسات تولید مقاله و پایاننامه. فصلنامه سیاست و فناوری، 10، (4)، 48-35.
25
کاردان، علیمحمد (1389). علوم تربیتی، تهران: سمت.
26
کومار، کریشان (1390). روشهای پژوهش در کتابداری و اطلاعرسانی (فاطمه رهادوست و فریبرز خسروی، مترجم). تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
27
لطفآبادی، حسین؛ نوروزی، وحیده و حسینی، نرگس (1386). بررسی آموزش روششناسی پژوهش در روانشناسی و علوم تربیتی در ایران. فصلنامه علمی ـ پژوهشی نوآوریهای آموزشی، 6 (12)، 109-140.
28
محمدزاده، زینب؛ و صالحی، کیوان (1394). آسیبشناسی نشاط و پویایی علمی در مراکز علمی و دانشگاهی مطالعهای با رویکرد پدیدارشناسی. سیاستهای راهبردی و کلان، 3 (11)، 1-25.
29
محمدزاده، زینب؛ و صالحی، کیوان (1395). تبیین پدیده نشاط و پویایی علمی در مراکز علمی از منظر نخبگان دانشگاهی: مطالعهای با رویکرد پدیدارشناسی. راهبرد، 25 (79)، 227-258.
30
منصوریان، یزدان (1388). صد ویژگی یک مقاله علمی-پژوهشی خوب. ماهنامه کتاب ماه کلیات، 13 (1)، 78-93.
31
مهرعلیزاده، یداله؛ شاهی، سکینه و حسینی، شهیده (1390). تلاشی برای تدوین شاخصهای سنجش سرمایه فکری و بررسی وضعیت این شاخصها در دانشگاه شهید چمران اهواز. انجمن آموزش عالی ایران. 3 (4): 96-65.
32
Akyürek, E., & Afacan, Ö. (2018). Problems Encountered During the Scientific Research Process in Graduate Education: The Institute of Educational Sciences. Higher Education Studies, 8(2), 47-57. https://doi.org/10.5539/hes.v8n2p47
33
Augustsson, G., & Jaldemark, J. (2013). Online supervision: a theory of supervisors’ strategic communicative influence on student disserations. High Edu, 67(1), 19-33. http://dx.doi.org/10.1007/s10734-013-9638-4
34
Giorgi, A. (1989) One type of analysis of descriptive data: Procedures involved in following a scientific phenomenological method. Methods. 1 (3), 39-61.
35
Goodwin-lee, Regina. (2010). The Effects of Program Structure on Dissertation Writing in “Online Academia”: A Qualitative Analysis of Online Doctoral Student Experiences, ProQuest LLC, Ph.D. Dissertation, Walden University.
36
Grech, V. (2018). WASP (Write a Scientific Paper): To strive, to seek, to find and not to yield. Early human development, 127, 96-97.
37
Hennink, M. M., Kaiser, B. N., & Marconi V. C. (2016). Code saturation versus meaning saturation: How many interviews are enough? Qualitative Health Research, 27(4), 1-18. doi:10.1177/1049732316665344
38
Komba, S. C. (2015). Challenges of writing theses and dissertations among postgraduate students in Tanzanian higher learning institutions. International Journal of Research Studies in Education, 5(3), 71–80. https://doi.org/10.5861/ijrse.2015.1280
39
Larsson, K. (2020). Managing Thesis Projects in Higher Education-Through Learning Analytics (Doctoral dissertation, Department of Computer and Systems Sciences, Stokcholm University).
40
Lihua, M., Xiaoyan, C., & Xiaohuia, Y (2011). Evaluation method of dissertation based on Unascertained rationam-AHM. Procedia Engineering, 15: 4751-4756.
41
Morse, J. M. (2015). “Data were saturated...” Qualitative Health Research, 25(5), 587-588.
42
Nisrina, D. (2020). The Problems Of Students In Writing Thesis At Muhammadiyah Malang University (Doctoral dissertation, Universitas Muhammadiyah Malang).
43
Ogden, Evelyn Hunt. (2006). Complete Your Dissertation or Thesis in Two Semesters or Less, Rowan & Littlefield Publishers, Inc.
44
Oxford Living Dictionaries, Thesis | Definition of Thesis in English by Oxford Dictionaries, Oxford University Press, 2018 (cited 2018 Apr 29). Available from: https://en.oxforddictionaries.com/definition/thesis.
45
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی قابلیتهای اشتغالپذیری دانش آموختگان تربیت بدنی با استفاده از رویکرد داده بنیاد
هدف این پژوهش بررسی و شناسایی قابلیتهای اشتغالپذیری دانشآموختگان تربیت بدنی است. روش پژوهش برخاسته از نظریه داده بنیاد برای تبیین و تحلیل یافته های حاصل از مصاحبههای اکتشافی بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش اعضای هیأت علمی، دانشجویان و دانش آموختگان کارشناسی ارشد و دکتری و کارافرینان ورزشی که در این زمینه صاحبنظر بودند. روش نمونه گیری نمونهگیری هدفمند و گلوله برفی بود. ابزار گردآوری یافته ها از طریق مصاحبه نیمه سازمان یافته بود. در تحلیل یافتهها از تحلیل محتوا و احصاء مضامین در مراحل کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید. با استناد به ادبیات پژوهش و یافتههای اکتشافی قابلیتهای اشتغالپذیری دانش آموختگان تربیت بدنی به عنوان پدیده محوری بود. بر اساس بررسی به عمل آمده اشتغال پذیری سازهای چند بخشی است که متاثر از مجموعهای از عوامل زمینهای، شرایط مداخلهگر، خصوصیات و قابلیتها، شرایط علی، راهبرد و پیامدهایی است و در دنیای کنونی در صورتی که دانش آموختگان به این مهارت مجهز نشوند، موفّق به یافتن شغل نخواهند شد. بنابر این بهسازی منابع انسانی دانشگاه، بازبینی کتب درسی، تقویت کارآفرینی، آموزشهای مهارتی متناسب با نیاز بازار کار، ارتقــای توانمندیهای مهارتهای شغلی و حرفــهای دانش آموختگان و ارتقــای کمی و کیفی رویدادهای مرتبط بــا اشتغال میتوانند در اشتغال پذیری دانش آموختگان تربیت بدنی و علوم ورزشی کمک کننده باشد.
https://www.icsajournal.ir/article_128295_675dcf308583a7731e033705272a6d0e.pdf
2021-02-19
291
334
اشتغالپذیری
دانشآموختگان
تربیت بدنی
نطریهی داده بنیاد
فاطمه
روشنی
f_rooshani@yahoo.com
1
گروه مدیریت ورزشی،واحدیاسوج،دانشگاه آزاد اسلامی ،یاسوج ،ایران
AUTHOR
سید احسان
امیرحسینی
amirhosseini474@gmail.com
2
استادیار گروه مدیریت ورزشی،واحدیاسوج،دانشگاه آزاد اسلامی ،یاسوج ،ایران
LEAD_AUTHOR
مهرزاد
حمیدی
mehrzadhamidi@gmail.com
3
دانشیار گروه مدیریت ورزشی،دانشکده تربیت بدنی،دانشگاه تهران،تهران،ایران.
AUTHOR
احمدپور، امیر؛ نوری، میثم؛ علیخانی دادوکلایی، مهدی. (1394). واکاوی صلاحیت های حرفه ای مورد نیاز، کارشناسان سطح عملیاتی ترویج کشاورزی در استان مازندران. فصلنامه راهبردهای توسعه روستایی، 2(2)،ص 201-214
1
احمدی پور، لقمان؛ و یوسفی، قباد. (1393). مهارت محوری در بکارگیری و استخدام نیروی کار. نشریه کار و جامعه، شماره، 172ص،78-72
2
اختیاری، سارا. (1393). جایگاه ایران در شاخص سهولت کسب و کار سال 2015 میلادی بانک جهانی، دفتر پایش و بهبود محیط کسب وکار،
3
استراس، آنسلم؛ کوربین، جولیت. (1390). اصول روش تحقیق کیفی (نظریهی مبنایی، رویهها و شیوهه). ترجمهی بیوک محمدی، چاپ سوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
4
استواری، مریم. (1382). فن آوری اطلاعات و مسأله اشتغال دانش آموختگان کشاورزی در ایران . مجموعه مقالات همایش نقش فن آوری اطلاعات در اشتغال، بهمن 1380 . تهران: انتشارات علم و صنعت،.ص293-303
5
امینی، علیرضا. (1396). تحلیل اجمالی وضعیت بازار کار فارغ التحصیلان دانشگاهی و ارایه اقدامات و راهکارهای لازم برای افزایش اشتغال پذیری آنها. (سازمان برنامه و بودجه). شماره گزارش،ص 8-121.
6
ایزدی، صمد؛ صالحی عمران، ابراهیم؛ قربانی، عادل. (1389). ارزیابی وضعیت اشتغال دانش آموختگان دانشگاه جامع علمی و کاربردی. فصلنامهی انجمن آموزش عالی ایران،3(2) 1-24.
7
آقاپور، شهلا؛ موحد محمدی، سید حمید؛ علم بیگی، امیر. (1393). نقش مهارتهای کلیدی در شکل گیری قابلیت اشتغال دانشجویان. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، ۲۰ (۱)،ص ۴۱-۵۶.
8
باقری کراچی، امین؛ عباسپور، عباس و آقازاده، احمد. (1392). طراحی الگوی شایستگیهای دانش-آموختگان دانشگاه اسلامی برای خدمت محوری و تأمین نیازهای جامعه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. دوره 1، شماره 3، 503-520 برومند،محمدرضا؛ فضلی درزی، اعظم؛ عظیمی دلارستاقی، عادله.(1392). مطالعه دیدگاه دانشجویان ودانش آموختگان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی نسبت به آینده شغلی. پژوهش در ورزش دانشگاهی، 5، ص 48-31
9
برآبادی، سید ابوالقاسم؛ ملک، محمدی؛ اسدی، علی. (1388). موانع آموزشی اجتماعی و فرهنگی اشتغال فارغ التخصیلان کشاورزی. ماهنامه اقتصاد، کار و جامعه،109، ص 92-100.
10
پورآتشی،مهتاب. (1397). ارزیابی نقاط قوت و راهکارهای ارتقای اشتغالپذیری دانشجویان کشاورزی.پژوهش مدیریت اموزش کشاورزی، 10، 18-31.
11
حجازی، اسد؛ کشتکاروناشی، زهرا. (1395). بررسی و رتبه بندی عوامل موثر بر توسعه کارآفرینی کسب و کارهای کوچک (مطالعه موردی: فروش پوشاک بانوان در شهر کرج) پنجمین همایش ملی و چهارمین همایش بین المللی مهارت آموزی و اشتغال، سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور، صص 1-8.
12
حریری، نجلا. (1385). اصول و روشهای پژوهش کیفی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی-واحد علوم و تحقیقات.
13
رسولی، کامران و احمد پور داریانی، محمود. (1390). ارزیابی عامل های موثر بر توسعه کارآفرینی از دیدگاه دانش آموختگان کشاورزی دانشگاه های غرب ایران. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی،3(16)،ص78-91.
14
زلالی، نعیمه؛ خسروی پور، بهمن؛ زارع، عادل. (1394). تنگناها و چالشهای اشتغال دانش آموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران اجرایی. فصل نامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی،7(33)،ص 73-83.
15
زمانی، غلامحسین؛ عزیزی، خالخیلی طاهر. (1385) .تحلیل نظرات مدیران اجرایی نسبت به اشتغال دانش آموختگان کشاورزی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران ،2(2)، 73 85 .
16
شجاعی، محمدرضا. (1388). نظام آموزش عالی کشور و اشتغال دانش آموختگان. مجموعه مقالات سومین همایش دو سالانه اشتغال و نظام آموزش عالی کشور، 24 و 25 اردیبهشت. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تربیت مدرس. ص 204-181.
17
شرفی، محمد؛ عباسپور، عباس.(1394). شناسایی قابلیتهای اشتغالپذیری دانشآموختگان دانشگاهها براساس نظریۀ داده بنیاد. دوفصلنامۀ نوآوری و ارزش آفرینی، 3(7)،ص 33-48
18
شریفی اسدی ملفه، فاطمه؛ خراسانی، اباصلت؛ فتحی واجارگاه ،کوروش؛ صالحی عمران، ابراهیم. (1398). تعیین مولفه های اشتغال پذیری دانش آموختگان دانشگاهی با رویکرد آمیخته اکتشافی. دوفصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، ۷ (۱۳)، ص 29-۵۲.
19
شهبازی، اسماعیل؛ علی بیگی، امیرحسین.(1385).صلاحیتهای مورد نیاز دانش آموختگان کشاورزی برای ورود به بازار کار. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 2، (1)،ص 14- 24.
20
عبدالوهابی، مرضیه؛ رومیانی، یونس؛ ظریف، سکینه. (1392). بررسی مهارتهای اساسی دانشجویان در عصر جهانی شدن. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، ۱۹ (۴)، ص۵۱-۷۴.
21
عظیمی دلارستاقی، عادله؛ رضوی، سید محمد حسین؛ برومند، محمدرضا. (1397). شناسایی عوامل زمینهای تاثیرگذار بر استقرار کارآفرینی استراتژیک در کسب و کارهای ورزشی. مدیریت و توسعه ورزش،7(4) پیاپی 16،ص 70-87
22
لامعی، بهزاد (1389). موانع قانونی رشد کارآفرینی در صنایع کوچک. صنعت و کارآفرینی، 51 ، ص 37-43
23
محمدی، حسین ؛ روحانی، حسین. (1394). کاربرد مدل پروبیت چندگانه درتحلیل عوامل موثر بر نوع اشتغال دانش آموختگان علمی کاربردی کشاورزی. اقتصاد و توسعه کشاورزی،29(2)،ص 116-125
24
ملک پور، علی؛ محمدی، فؤاد. (1392). بررسی زمینهها و موانع اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی مقطع کارشناسی رشتههای علوم انسانی شهرستان بیجار. مجله کار و جامعه،157، ص24-37
25
موحدی، رضا.(1396). بازدارنده های اشتغال دانش آموختگان کشاورزی. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی, 41، ص 79 - 95 .
26
وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری (1397). طرح رصد اشتغال فارغ التحصیلی دانشگاه. .msrt.ir .
27
Abelha,M , Fernandes S , Mesquita,D,. Seabra, F,. Ferreira-Oliveira, A T.(22020). Graduate Employability and Competence Development in Higher Education—A Systematic Literature Review Using PRISMA. Sustainability, MDPI, Open Access Journal, 12(15),1-27
28
Alibaygi. A, Barani. SH. (2012).Analysis of generic competencies required for university graduates: Perceptions of agricultural engineers and mangers (Kermanshah Province). Iranian Journal of Agricultural Economics and Development. 43-2: 99-111 (
29
Anne-Marie. N. (2009). Modeling the effects of diversity experiences and multiple capitals on Latina/o colleges students academic self-confidence. Journal of Hispanic higher educational. 8(2): 179- 196.
30
Ariffin. H. F, Raja-Abdullah. R. P. S, Baba. N. (2015). Structural relationships between career developments learning, work integrated learning and employability: A structural equation modeling approach.2nd International Hospitality & Tourism Conference Location: Penang, Malayaia Date: SEP 02-04, 89-93
31
Asonitou. S. (2015). Employability skills in higher education and the case of Greece. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 175: 238-290
32
Bednaříková. Z, Bavorová. M. Ponkina. E. V. (2016). Migration motivation of agriculturally educated rural youth: The case of Russian Siberia. Journal of Rural Studies. 45: 99-111.
33
Bingbing, A. B. (2014).Tracer study of BS in Information Technology (BSIT) graduates of Camarines Sur Polytechnic Colleges, Nabua, Camarines Sur from 2004 to 2010. Asia Pacific Journal of Multidisciplinary Research, vol. 2, no. 4, pp. 26–30.
34
Binkley. M. E. (2012). Defining Twenty-First Century Skills. In p. M.
35
Clark. B. Button, C. (2011). Sustainability transdisciplinary education model: interface of arts,science, and community (STEM). International Journal of Sustainability in Higher Education. 12 (1): 41-54.
36
Clarke, M. (2017). Rethinking graduate employability: The role of capital, individual attributes and context. Studies in Higher Education, doi: 10.1080/03075079.2017.1294152.
37
Dana. LP.(2001). The education and training of entrepreneurship in Asia. Education + Training.. 43( 8/9): 405-415.
38
Eng. S. (2009). Social capital and academic achievement among children in Cambodia: A close look at family. Ph.D. thesis, Texas Tech University
39
Etcheverry. E, Clifton. R. A, Roberts. L. W. (2001). Social Capital and Educational Attainment: A Study of Undergraduates in a Faculty of Education. Alberta Journal of Educational Research. 47(1): 24-39.
40
Fajaryati, N., Akhyar, B M ,. Wiranto.(2020). The Employability Skills Needed To Face the Demands of Work in the Future: Systematic Literature Reviews. Open Engineering, 10, 1:595–603
41
Fugate. M, Kinicki. A. J, Ashforth. B. E. (2004). Employability: A psycho-social construct, its dimensions, and applications. Journal of Vocational behavior. 65(1): 14-38
42
Gill, R. (2018). Building employability skills for higher education students: An Australian example. Journal of Teaching and Learning for Graduate Employability, 9(1), 84–92.
43
Hällsten, M., Edling, C., Rydgren, J. (2017). Social capital, friendship networks, and youth unemployment. Social Science Research, 61 (1): 234-250.
44
Hattab. W. H. (2014). Impact of Entrepreneurship Education on Entrepreneurial Intentions of Uni-versity Students in Egypt. The Journal of Entrepreneurship. 23(1): 1–18
45
Hejazi. Y, Hashemi. S. M, Malek-Mohammadi, E. (2008). Iranian agricultural graduates and agri-business ventures. American Eurasian Journal of Agricultural and Environmental Science.4(3): 311-317.
46
Hennemann. s, Liefner, I. (2010).Employability of German Geography Graduates: The Mismatch between Knowledge Acquired and Competences Required. Journal of Geography in HigherEducation. 34( 2): 215–230.
47
Holmes. L. (2013). Competing perspectives on graduate employability: Possession, position or process?. Studies in Higher Education. 38(4):538-554
48
Hosseini. M, Kalantari. K . Eskandari. F. (2008). The role of Iranian higher education system on entrepreneurial success of its graduates: some policy implications for entrepreneurship education. American Eurasian Journal. 3(3): 394-402.
49
Ifenthaler. D. (2014). Curriculum Design for the Twenty-First Century. Curriculum Models for the 21st Century, 1-14.
50
ILO (2017).Statistics and databases. http://ilo.org/global/statistics-and-databases/lang--en/index.
51
Jackson. D. (2015). Employability skill development in work-integrated learning: Barriers and best practice. Studies in Higher Education. 40(2): 350-367.
52
Kumar. A, and Kumar. V.A. (2014).Pedagogy in Higher Education of Agriculture. Procedia - So cial and Behavioral Sciences. 152: 89-93.
53
Lin. J. (2006). Employment and China’s Private Universities: Key Concerns. In: International Higher education Newsletter. 42(1): 1-28.
54
Lisá, E., Hennelová, K,. Newman, D.(2019). Comparison between employers’ and students’ expectations in respect of employability skills of university graduates. International Journal of Work-Integrated Learning, 20(1), 71-82
55
McArdle. S, Waters. L, Briscoc. J.P, Hall, D.t. (2007). Employability during unemployment adaptability, career identity and human and social capital. Journal of Vocational Behavior. 71: 247-264.
56
Metcalfe, Denise J. A,. Fourie, Cornelius M,. Myburgh, Christoffel P. H.(2020). Graduate capabilities required of South African food science and technology students. Journal of Food Science Education. 1-12
57
Mian. S. (2006). Can 'Entrepreneurial University Model. Help Pakistan.
58
Minten. S. Forsyth. J. (2014). The careers of sports graduates: Implications for employability strategies in higher education sports courses. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education. 15: 94-102
59
Molla. T, Cuthbert. D. (2015). The issue of research graduate employability in Australia: An analysis of the policy framing (1999-2013). Aust. Educ. Res. 42: 237-256
60
Movahedi. R, Akbari. R, Yaghoubi Farani. A, And Khodaverdian. M R. (2010). Strategies for Improving Employment Status of Agricultural Graduates (Case Study: Bu Ali Sina University, Hamedan). Agricultural Extension and Education Research. 3(4): 85-98.(Persian).
61
Pan. Y. H, Cao. J. M, Jiang. H. G, & Tu. K. Q.(2014) . How to enhance the employability of the graduates majored in economic. International Conference on Information Technology and Computer Application Engineering (ITCAE). 497-497.
62
Pillai. S, Khan. M. H, Ibrahim. I. S, & Raphael. S. (2012). Enhancing employability through industrial training in the Malaysian context. Higher Education. 63(2):187-204.
63
Pool. L. D, & Sewell. P. (2007). The key to employability: developing a practical model of graduate employability. Education+ Training. 49(4): 277-289
64
Prado. J. M. (2008). Comparing educational trajectories of two Chinese students and one Latina student, a social capital approach. The High School Journal. 92(2): 14-27.
65
Rowe, A. D., & Zegwaard, K. E. (2017). Developing graduate employability skills and attributes: Curriculum enhancement through work-integrated learning. Asia-Pacific Journal of Cooperative Education, Special Issue, 18(2), 87-99.
66
Sachs, J., Rowe, A., & Wilson, M. (2017). Good practice report – WIL. Report undertaken for the Office of Learning and Teaching. Retrieved from http://www.olt.gov.au/resource-good-practice-workintegrated- learning
67
Saunders. Mark, Lewis. Philip, Thornhill. Adrian. (2009). Research methods for business students. Fifth edition. Harlow: Pearson Education
68
Sermsuk, S., Triwichitkhun, D., & Wongwanich, S. (2014). Employment conditions and essential employability skills required by employers for secondary school graduate. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 116: 1848-1854
69
Sewell. P , Pool. L. D. (2010a). The UCLan – CareerEDGE Employability Development Profile. Retrieved, from www.uclan.ac.uk/students/employability/futures/assets/media/CareerEdge_EDP_and_Action_Plan.doc
70
Sewell. P, & Pool. L. D. (2010b). Moving from conceptual ambiguity to operational clarity: employability, enterprise and entrepreneurship in higher education. Education+ Training. 52(1): 89-94.
71
Shiri. N, Gholami. H, Arabi. R, and mirakzadeh. A. A. (2013), Role of Social Capital in Agricultural Students’ Academic, Achievement: a case from Iran. journal of Educational Sciences & Psychology, III (1), Retrieved June 12 2009, from http://jesp.upg-ploiesti.ro/index.php?option=com_phocadownload view=file&id=390:role-of-social-capital-in-agricultural-students-academic-achievement-a-case-fromiran& temid=16
72
Sid Nair. C, Patil. A, & Mertova. P. (2009). Re-engineering graduate skills – a case study. European Journal of Engineering Education. 34(2):131-139.
73
Skivington. K, Benzeval. M, Bond. L. (2014). Motivated for employment? A qualitative study of benefit recipients. The Lancet. 384 (2): S72-587.
74
Smith. V. (2010). Review article: Enhancing employability: Human, cultural, and social capital in an era of turbulent unpredictability. Human Relations, 63(2): 279-300.
75
Swanson. B.E, Barrick. R.K, Samy. M.M. (2007).Transforming Higher Agricultural Education In Egypt:Strategy.Approach And Results,In: Proceedings of the 23th Annual Conference of AIAEE: 332-342, Polson, Montana.
76
Tomlinson. M. (2008). The degree is not enough: Students’ perceptions of the role of higher education credentials for graduate work and employability. British Journal of Sociology of Education. 29(1): 49-61.
77
Tomlisons. M. (2007). Graduate employability and student attitudes and orientations to the labour market. Journal of Education and Work, 20(4), 285–304.
78
Watts. A. G. (2006). Career development learning and employability. Heslington: Higher Education Academy
79
Yorke, M. (2010). Employability: Aligning the message, the medium and academic values. Journal of Teaching & Learning for Graduate Employability, 1(1) 2-12
80
Zegwaard, K. E., Campbell, M., & Pretti, T. J. (2017). Professional identities and ethics: The role of workintegrated learning in developing agentic professionals. In T. Bowen & M. Drysdale (Eds.), Work-integrated learning in the 21st century: Global perspectives on the future international perspectives on education and society (pp. 145-160).
81
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی شاخصهای آموزش سازندهگرا در طرح دوره کارشناسی ارشد رشته معماری دانشگاههای هاروارد، اِی.اِی، بیلکنت و شیراز
این مقاله به بررسی تطبیقی شاخصهای آموزش سازندهگرا در طرح دوره کارشناسی ارشد دانشگاههای منتخب جهان از منظرهای محیط، برنامه، روشهای تدریس و ارزشیابی پرداخته است. هدف از پژوهش شناخت راهکارهایی جهت اصلاح ساختار آموزش دانشگاهی معماری ایران است. نمونه پژوهش بهصورت هدفمند از میان دانشگاههای دارای برنامه ساختارمند، انتخاب شد. رویکرد پژوهش کیفی با روش تطبیقی بوده و پژوهش بر مبنای چهار مرحله تطبیق جرج بردی شامل توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه شکلگرفته است. اسناد و مدارک مرتبط با موضوع با ابزار کتابخانهای، جستجو در منابع اینترنتی و انجام مصاحبه هدفمند با ده تن از دانشجویان و مدرسین دانشگاهها، جمعآوری و در قالب جداول دستهبندی و تحلیل تطبیقی شدند. نتایج مقایسه ساختار آموزشی دانشگاههای هاروارد، اِی.اِی، بیلکنت و شیراز نشان داد که دانشگاه هاروارد انعطافپذیرترین و متنوعترین برنامه آموزشی را میان دانشگاههای موردمطالعه ارائه میدهد. دانشگاه اِی.اِی در برگزاری رویدادهای کمکآموزشی و ارزیابی چگونگی اجرای برنامه قویتر عمل میکند. دانشگاه بیلکنت با استفاده حداکثری از توان خود در بهکارگیری و تبادل اساتید و دانشجویان بینالمللی سعی در ارتقاء شیوههای آموزشی و نزدیک شدن به سطح دانشگاههای تراز اول دنیا را دارد. ساختار برنامهدهی ثابت و عدم بازنگری طولانیمدت، مهمترین مشکل برنامه آموزشی دانشگاه شیراز است.
https://www.icsajournal.ir/article_128296_9771eef27c1c0d23cc19a367d3bfe14f.pdf
2022-12-21
335
364
آموزش سازندهگرا
آموزش معماری
بررسی تطبیقی
برنامه درسی معماری
مریم
دستغیب پارسا
maryam.dastgheib.parsa@gmail.com
1
گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
AUTHOR
وحید
شالی امینی
vah.shali_amini@iauctb.ac.ir
2
گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
ویدا
نوروز برازجانی
vid.norouz_borazjani@iauctb.ac.ir
3
گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
AUTHOR
آقازاده، احمد. (1393). آموزشوپرورش تطبیقی، تهران: انتشارات سمت.
1
آقازاده، محرم. (1398). راهنمای روشهای نوین تدریس: بر پایه پژوهشهای مغزمحوری، ساختگرایی، یادگیری از طریق همیاری، فراشناخت و ...، تهران: نشر آییژ.
2
انتطاری، یعقوب. (1395). آموزش عالی و قابلیتهای اشتغال فارغالتحصیلان، فصلنامه علمی پژوهشی آموزش عالی ایران، سال هشتم، شماره سوم، پاییز، صص 25 – 1.
3
پاملا بلوتین، ژوزف. (1395). فرهنگهای برنامه درسی (نظریهها)، ترجمۀ محمود مهرمحمدی، تهران: سمت.
4
حسینی، زهرا. (1394). مقایسه تأثیر الگوهای آموزش مستقیم و ساختارگرایی بر افزایش دانش تلفیق تکنولوژی دانشجو معلمان، دوفصلنامه علمی پژوهشی رویکردهای نوین آموزشی، دوره 10، شماره 2، شماره پیاپی 22.
5
خبرگزاری دانشجو. (1397). اولین دانشگاهی که مدرکش بینالمللی شد. 12 مرداد، (11 شهریور 1398)، آدرس اینترنتی: https://snn.ir/fa/news/700255/
6
خسروی، رحمتاله؛ فردانش، هاشم. (1392). الگوی طراحی آموزشی مبتنی بر پروژه با الهام از رویکرد سازندهگرایی، دوفصلنامه مدیریت و برنامهریزی در نظامهای آموزشی، دوره 6، شماره 11.
7
داستانپور، طیبه؛ کرمعلیان، حسن؛ سرمدی، محمدرضا؛ فرج الهی، مهران. (1396). بررسی انطباق عناصر برنامه درسی مقطع کارشناسی نظام یادگیری الکترونیکی با آموزههای رویکرد سازنده گرایی از دیدگاه استادان و دانشجویان دانشگاه پیام نور، پژوهش در برنامهریزی درسی، سال چهاردهم، دوره دوم، شماره 28 (پیاپی 55)، زمستان، صص111– 101.
8
رنجدوست، شهرام. (1390). کاربرد نظریه ساختوساز گرایی در تدوین کتابهای درسی علوم تجربی دوره راهنمایی از دیدگاه کارشناسان، سرگروههای آموزشی و معلمان شهر تهران، پژوهش در برنامهریزی درس، 2 (30).
9
ساعی، علی. (1392). روش پژوهش تطبیقی با رویکرد تحلیل کمی، کیفی و فازی، انتشارات آگه.
10
سیف، علیاکبر. (1396). روانشناسی پرورشی نوین، تهران: دوران.
11
شورای برنامهریزی آموزشی دانشگاه تهران. (1392). مشخصات کلی، برنامه درسی و سرفصل دروس، دوره کارشناسی ارشد، رشته مهندسی معماری، مصوب 18/12/1392.
12
صالحی عمران، ابراهیم؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1395). بررسی میزان بهکارگیری عناصر برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی: یک مطالعه ترکیبی (موردمطالعه: دانشگاه شیراز)، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 7، شماره 14، پاییز و زمستان، صص 32 – 7.
13
ضرغامی، اسماعیل؛ پهلوانی، مهدی. (۱۳۹۵)، معماری مدارس آینده، ناشر دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
14
طالبی، زینب؛ حبیب، فرح؛ اعتصام، ایرج. (1395). ضرورت آموزش کارگاهی در توانمندسازی دانشجویان شهرسازی در کاربر دانش از منظر مدلهای یادگیری سازنده گرا، مدیریت شهری، شماره 45، زمستان، صص 72 – 57.
15
طلیسچی، غلامرضا؛ ایزدی، عباسعلی؛ عینی فر، علیرضا. (1391). پرورش توانایی طراحیِ طراحان مبتدی معماری: طراحی، کاربست و آزمون یک محیط یادگیری سازنده گرا، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی، دوره 17، شماره 4، زمستان.
16
کارشکی، حسین؛ غلباش قره بلاغی اینالو، سمانه؛ طاطاری، یونس. (1395). نقش ادراک از محیط یادگیری ساختن گرا بر مؤلفههای اهداف پیشرفت دانشجویان، نشریه رویکردهای نوین آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان، سال یازدهم، شماره 1، شماره پیاپی 23، بهار و تابستان. صص 20 – 1.
17
محمدی، مهدی؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1398). ساخت و اعتبار یابی مقیاس برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 10 ، شماره 19 ، بهار و تابستان، صص 148 – 123.
18
موسوی، ستاره؛ نیلی، محمدرضا؛ نصر، احمدرضا؛ مسعود، محمد. (1396). تبیین شاخصهای نوآوری در فعالیتهای یاددهی و یادگیری رشتههای هنری مبتنی بر آموزههای سازندهگرایی و میزان کاربست آن، دو فصلنامۀ نظریه و عمل در برنامۀ درسی، سال پنجم، شماره 9، بهار و تابستان، 166 – 143.
19
نوروزی، زینب؛ شفیعی، مریم؛ نوزری، مرتضی. (1396). نظریه یادگیری ساختن گرایی و کاربرد آن در آموزش، اولین کنفرانس علمی پژوهشی رهیافت های نوین در علوم انسانی ایران، ایلام.
20
Adick, Christel. (2017). Bereday and Hilker: origins of the ‘four steps of comparison’ model,
21
Journal of Comparative Education, Volume 54, Pages 35-48.
22
Architectural Association School of Architecture. (2019). Postgraduate Programmes, Retrieved Sep 1, 2019, from: https://www.aaschool.ac.uk/STUDY/POSTGRADUATE/graduate.php/lu.shtml
23
Best architecture schools in the world. (2017). Spear's Magazine. 1 February. Retrieved 6 March 2017, Retrieved from https://www.arch2o.com/top-architecture-schools-uk-2017/
24
Bilkent University. (2019). Graduate Studies in Architecture, Retrieved Sep 7, 2019, from: http://arch.bilkent.edu.tr/program/graduate.html
25
BLATCHFORD, P., A. RUSSELL, P. BASSETT, P. BROWN, and C.MARTIN. (2006). the Effect of Class Size on the Teaching of Pupils Aged 7-11 Years: Implications for Classroom Management and Pedagogy, Paper to American Educational Research Association Annual Meeting, San Francisco, April.
26
Bonk, Curtis Jay, King, Kira S. (2012). Electronic Collaborators: Learner-centered Technologies for Literacy, Apprenticeship, and Discourse, Curtis Jay Bonk, Kira S. King Editors, Routledge Publisher.
27
CODD, J., M. BROWN, J. CLARK, J. McPHERSON, H. O’NEILL, J. O’NEILL, H. WAITERE-ANG, N. ZEPKE. (2002). Review of Future-Focused Research on Teaching and Learning, Auckland: New Zealand Ministry of Education.
28
European University Association. (2019). EU Research & Innovation Programmes, Retrieved Sep 15, 2019, from: https://eua.eu/issues/16:eu-research-innovation-programmes.html
29
Fatih Ayaz, M. & Şekerci, H. (2015). The Effects of the Constructivist Learning Approach on Student’s Academic Achievement: A Meta-Analysis Study.The Turkish Online Journal of Educational Technology, 14 (4): 143-156.
30
Fosnot, Catherine Twomey. (2013). Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice, Second Edition, Teachers College Press Publisher.
31
Hamidi, F., Ghorbandordinejad, F., Rezaee, M., & Jafari, M. (2011). A Comparison of the Use of Educational Technology in the Developed/Developing Countries, Procedia Computer Science, (3): 374–377.
32
Harvard Graduate School of Design. (2019). Master in Architecture II, The Department of Architecture, Retrieved Aug 22, 2019, from: https://www.gsd.harvard.edu/architecture/master-in-architecture-ii/
33
JAMES, M. and A. POLLARD. (2008). What Have We Learned from TLRP? Education Review, Vol. 21, No. 1, pp. 90-100.
34
Kurt, Sevinc. (2009). An analytic study on the traditional studio environments and the use of the constructivist studio in the architectural design education, Procedia Social and Behavioral Sciences 1, 401–408.
35
Kurt, Sevinc. (2011). Use of constructivist approach in architectural education, Procedia Social and Behavioral Sciences 15.
36
Machumu, Haruni. And Zhu, Chang. (2019). Teachers' perceived roles and thei constructivist engagement practices in blended learning environment courses in Tanzanian universities, International Journal of Learning Technology, Print ISSN: 1477-8386 Online ISSN: 1741-8119.
37
National Architectural Accrediting Board. (2019). Architecture Programs, Retrieved Aug 13, 2019, from: https://www.naab.org/school-search-results/?f1_6472=&f1_6477=1
38
O'Connor, Kate. (2020). Constructivism, curriculum and the knowledge question: tensions and challenges for higher education, Studies in Higher Education Journal, Vol 45.
39
Parra, Julia. And Bontly, Susan W. Transforming learning environments: Co-constructionism in higher education classrooms, Association for the Advancement of Computing in Education (AACE), Waynesville, NC.
40
Qs Top Universities. (2019). the QS World University Rankings 2019, Retrieved from: https://www.topuniversities.com/universities
41
SEBBA, J., N. BROWN, S., STEWARD, M., GALTON, M. JAMES. (2008). An Investigation of personalised Learning Approaches Used by Schools, Nottingham: DfES.
42
Shawer, Saad F. (2010). Teaching and Teacher Education, Volume 26, Issue 2, February, Pages 173-184.
43
Szpytma, Cezary. And Szpytma, Magdalena. (2019). Model of 21st century physical learning environment, Thinking Skills and Creativity, Volume 34, December.
44
Wu, Dezhi. And Bieber, Michael. And Hiltz, Starr R. (2019). Engaging Students with Constructivist Participatory Examinations in Asynchronous Learning Networks, Journal of Information Systems Education, Vol. 19, Iss. 3, Since December 11.
45