ORIGINAL_ARTICLE
تأملی بر گزینه های سیاستی توسعه برنامه های میان رشته ای علوم انسانی در آموزش عالی ایران
پژوهش حاضر با هدف شناسایی گزینه های سیاستی توسعه برنامه های میان رشته ای در ایران به انجام رسیده است. در این پژوهش از روش های چندگانه بهره برده شده است. در عین حال بخش عمده پژوهش از نوع کیفی و در آن از روش«گروه کانونی» استفاده شده است. به این منظور 9 نفر از اعضاء هیات علمی که در زمینه پژوهش دارای تجربه و فعالیت پژوهشی بودند از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد. برای تعیین اعتبار و روائی داده ها نیز از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بر مبنای 2 عامل «میزان آمیختگی» یعنی چند رشته ای یا میان رشته ای بودن و «زیست بوم» تحقق میان رشتگییعنی ایران و جهان می توان 9 سیاست را برای توسعه برنامه های میان رشته ای اتخاذ نمود. همچنین10 راهبرد و 18 راهکار اجرایی برای توسعه برنامه های میان رشته ای در نظام آموزش عالی ایران توصیه شده است.
https://www.icsajournal.ir/article_66776_243921085f4d4f4016da17cf3903feab.pdf
2018-07-23
7
35
سیاستگذاری
برنامه میان رشته ای
ایران
راهبرد
محمود
مهرمحمدی
mehrmohammadi_tmu@hotmail.com
1
دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
نعمت الله
موسی پور
n_mosapour@yahoo.com
2
معاون آموزشی دانشگاه فرهنگیان
AUTHOR
امیر حسین
کیذوری
akayzouri@hsu.ac.ir
3
استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
LEAD_AUTHOR
سند قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران(1394-1390). مجلس شورای اسلامی، 1389
1
علوی پور، محسن(1387) مبانی نظری و روش شناسی مطالعات میان رشته ای. تهران پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
2
کلاین، جولی تامسون(1389). فرهنگ میان رشته ای در آموزش عالی. ترجمه هدایت الله اعتمادی زاده و نعمت الله موسی پور. تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
3
کیذوری، امیر حسین و علم الهدی، جمیله.(1388) واکاوی برنامه های درسی میان رشته ای دانشگاهی؛ موانع و پیش نیاز ها. نهمین همایش سالانه انجمن مطالعات برنامه درسی ایران . برنامه درسی آموزش عالی در ایران چالش ها و چشم اندازها . 28 و 29 مهر 1388. دانشگاه تبریز.
4
مورن، جو(1387). میان رشتگی. ترجمه داود حاتمی. تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
5
مهر محمدی، محمود؛ موسی پور، نعمت الله و کیذوری، امیر حسین(1391). ظرفیت های بین رشتگی رشته های علوم انسانی. گزارش طرح پژوهشی منتشر نشده. تهران، معاونت علمی و پژوهشی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری.
6
مهر محمدی، محمود(1388). ملاحظات اساسی در باب سیاستگذاری توسعه علوم میان رشته ای در آموزش عالی از منظر فرایند تکوین.مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی. سال اول شماره3: 18- 1.
7
یمنی دوزی سرخابی، محمد(1388). دانشگاه سازگار شونده. در: رویکردها و چشم اندازهای نو در آموزش عالی. تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
8
ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی آموزش فعال در دانشگاه: منظرها و چالشهای موجود از نظر استادان
پژوهش حاضر، با هدف شناسایی منظرها و چالشهای آموزش فعال در نگرش استادان دانشگاه اجرا گردید. این پژوهش در رویکرد کیفی و به روش مطالعه پدیدارشناسی انجام پذیرفت. مشارکت کنندگان در این پژوهش شامل 25 استاد دانشگاه تهران در دانشکده های علوم انسانی و اجتماعی بودند که به روش انتخاب هدفمند و به واسطه فرم مشاهده آموزش و انتخاب دانشجویان برگزیده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش مصاحبه کیفی و از نوع مصاحبه با پرسشهای باز و استاندارد شده بود و داده ها مطابق با رویکرد تحلیل تفسیری نظریه زمینه ای استراس و گلاسر تحلیل و طبقه بندی گردید. پس از تحلیل، تفسیر و طبقه بندی، مضامین حاصل از بیانات استادان هر دو گروه آموزش سنتی و فعال در دانشگاه ، شش مقوله حاصل آمد: توصیف آموزش، نقش استاد در آموزش ، واکنش در برابر روشهای نوین، گرایشبه روشهای نوین، چالشها در برابر روشهای نوین و اصلاحات لازم برای ارتقاء آموزش؛ در بعد نگرش به آموزش فعال درحالیکه استادان آموزش فعال، بر تعامل میان استاد و دانشجو، متمرکز گردیدند، استادان روش سنتی آموزش فعال را بر پایه نقش محوری استاد در کلاس درس توصیف مینمایند. در بعد گرایش به آموزش فعال استادان آموزش سنتی برای کاربرد روشهای فعال بر پیشآیند وجود دانشجویان با انگیزه و علاقهمند باور دارند و عدم آمادگی دانشجویان را علت عدم علاقه نسبت به کاربرد این روشها ذکر میکنند اما استادان آموزش فعال، ارزیابی بهتری از تغییرات به وجود آمده در آموزش داشته و تعاملی و دوسویه تر شدن آموزش را به عنوان تغییر مطلوب آموزش به سوی فعال ساختن و درگیری بیشتر دانشجویان در فرایند آموزش مطرح مینمایند. در بعد موانع موجود برای استفاده از آموزش فعال، استادان آموزش سنتی بر معایب این نوع از آموزش تأکید نموده و آن را نیز بر اساس نقش محوری استاد و وظیفه اصلی او در اانتقال هر چه بیشتر محتوا بیان میکنند. درحالیکه استادان آموزش فعال چهار دسته چالشهای مرتبط با استاد، سرفصل آموزشی، نظام ارزشیابی و چالش مربوط به ساختار و سازمان آموزش را بیان نمودهاند. وجه مشابه هر دو گروه از استادان در بعد اصلاحات لازم برای ارتقاء آموزش است که در چهار طبقه قرار میگیرد: 1) تحول در نگرش به آموزش در دانشگاه، 2) اصلاحات ساختاری آموزش عالی جهت تسهیل آموزش فعال، 3) توانمند سازی استادان و 4) بازنگری محتوا و روشهای ارزشیابی متناسب با رویکرد نوین آموزش
https://www.icsajournal.ir/article_66779_4698a278bceca04d5d5b1034642392d7.pdf
2018-07-23
37
66
آموزش فعال
دانشگاه
منظر ها و چالشها
استادان
منصوره
حاج حسینی
hajhosseini@ut.ac.ir
1
گروه مشاوره و روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
عباس
بازرگان
abazarga@ut.ac.ir
2
استاد علوم تربیتی دانشگاه تهران
AUTHOR
آهنچیان(1392) آهنچیان، محمد رضا (1392). بوروکراسی دانشگاهی: مسائل و چالشها، فصلنامه آموزش عالی ایران، 5(4) 62- 80.
1
بازرگان(1383). ارزشیابی آموزشی، تهران ، انتشارات سمت، چاپ چهارم
2
باقچی، نیره؛ کوهستانی، حمید رضا؛ رضایی، کورش(1389). مقایسه تأثیر تدریس به روش سخنرانی و بحث گروهی بر مهارت های ارتباط با بیمار در دانشجویان پرستاری، مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 10(3): 211-218.
3
پارسا، عبدالله؛ ساکتی، پرویز (1384). بررسی روابط ساده و چندگانهی ساخت و سازگرایی در کلاس و شیوهی اجرای برنامهدرسی( رویکردهای تدریس و ارزیابی) با رویکردهای دانشجویان در دوره کارشناسی دانشگاه شیراز. مجله علومتربیتی و روانشناسی دانشگاه اهواز، 12(4)، 184-147.
4
پرینس، میکل جی و فلدر، ریجارد ام(2006) روش های استقرایی: تعریف ها، مقایسه ها و مبانی تحقیقی، ترجمه فر دانش هاشم، انتشارات کویر،تهران(1387).
5
ترک زاده جعفر؛ صباغیان، زهرا؛ یمینی دوز سرخابی، محمد؛ دلاور، علی(1387). ارزیابی وضعیت توسعه سازمانی دانشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در تهران، مجله آموزش عالی ایران، دوره 1، شماره 2، صص 50-31
6
جمشیدی لاله( 1386). بررسی وضعیت بالندگی اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و ارائه الگویی به منظور بهبود مستمر آن. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی.
7
حاح حسینی، منصوره (1394).فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی، 24(6)، 78-59.
8
حسینی، سید مهدی و بهرامی، شبنم(1394). فصلنامه آموزش عالی، 16(2)، 80-57.
9
حکمت پور، داود؛ سراجی، محمود؛ قادری، طاهره؛ قهرمانی، منصوره؛ نادری، مینو (1392). مقایسه دو شیوه بحث گروهی و سخنرانی بر یادگیری و رضایت دانشجویان از درس آیین زندگی، مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، 7(2): 161-10.
10
زرنگ، رمضان علی (1391). رابطه سبکهای یادگیری و درگیری تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی. دانشگاه فردوسی مشهد
11
سرکارآرانی(1388) . خودنوسازی حرفهای اعضای هیات علمی: مطالعهای تطبیقی برای ارائه الگویی اثربخش در یمینی دوزی سرخابی، رویکردها و چشم اندازهای نو در آموزش عالی تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
12
سیف، علی اکبر (1394). "سنجش و فرایند و فراورده یادگیری: روشهای قدیم و جدید"، نشر دوران.
13
شعبانی، حسن(1390). مهارتهای آموزشی روشها و فنون تدریس، تهران: انتشارات سمت
14
عابدینی بلترک،میمنت؛ نصراصفهانی، احمد رضا؛ نیلی، محمد رضا(1393). بررسی صلاحیت های حرفهای استادان علوم پزشکی بر مبنای دیدگاه سازنده گرایی، گام های توسعه در آموزش پزشکی، 11(1): 125-128.
15
فراستخواه1388. دانشگاه و آموزش عالی؛ منظرها جهانی و مسئلههای ایرانی. تهران: نشر نی
16
فردانش، هاشم؛ کرمی، مرتضی (1387). شناسایی الگوی طراحی آموزشی مطلوب برای آموزشهای صنعتی. مطالعات برنامهدرسی، 2(8 )، 131-106.
17
فریره ، پائولو(1972)، آموزش ستمدیدگان، ترجمه شریعتمداری، علی ، نشر چاپخش، تهران (1363).
18
فریره ، پائولو(1973)، آموزش شناخت انتقادی، ترجمه کاویانی، منصوره، تهران، انتشارات آگاه (1368).
19
فریره ، پائولو(1978) آموزش در جریان پیشرفت، ترجمه بیرشک، احمد، انتشارات خوارزمی (1368).
20
قرونه، داود؛ میرکمالی، سید محمد؛ بازرگان، عباس؛ خرازی، سید کمال(1395). الگویی برای بالندگی اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 22( 3)، 17-1.
21
کنن، رابرت؛ نیوبل، دیوید(2000). راهنمای بهبود تدریس در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، ترجمه احمد رضا نصر، حسین زارع و محمد جعفر پاک سرشت، تهران: انتشارات سمت(1385).
22
گال، مردیت؛ بورگ، والتر و گال، جویس و همکاران (1386). روش تحقیق کمی وکیفی در علوم تربیتی و روان شناسی. ترجمه: احمد رضا نصر و همکاران، تهران: سمت و شهید بهشتی.
23
لفرانسوا، گای(1986) روان شناسی برای معلمان، ترجمه فرجامی، هادی، انتشارات آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، مشهد(1380).
24
لیاقتدار، محمد جواد؛ عابدی، محمد رضا؛ میرشاه جعفری، سید ابراهیم؛ بهرامی، فاطمه(1383). مقایسه میزان تأثیر روش تدریس بحث گروهی با روش تدریس سخنرانی بر پیشرفت تحصیلی و مهارت های ارتباطی دانشجویان، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 10(3): 56-29.
25
معاونت برنامه ریزی و فناوری اطلاعات دانشگاه تهران( 1396) . سند چشم انداز دانشگاه تهران در افق 1404. تارنمای دانشگاه تهران: www.ut.ac.ir http: //
26
معروفی، یحیی(1390). تعیین وزن مؤلفههای تدریس برای ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی، فصلنامه آموزش عالی ایران، 3(4)، 65-50.
27
منصوری، سیروس؛ کرمی، مرتضی؛ عابدینی بلترک، میمنت (1391). بررسی کاربرد روش تدریس مبتنی بر رویکرد سازندهگرایی در آموزش عالی: مطالعه موردی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران،پژوهشهای برنامه درسی، 2 (1)، 105-122.
28
موسی پور، نعمت الله(1392). تدریس و یادگیری کدام روش کدام الگو، پژوهشهای آموزش و یادگیری، 20(3)، 78-49.
29
مهرام، منوچهر؛ مهرام، بهروز؛ موسوی نسب، سید نور الدین(1387). مقایسه تأثیر تدریس به شیوه بحث گروهی دانشجو- محور با شیوه سخنرانی بر یادگیری دانشجویان پزشکی، گام های توسعه در آموزش پزشکی، 5(2): 71-79.
30
مهرعلیزاده، یدالله؛ سپاسی، حسین؛ امیدیان، فرانک(1384) بررسی رابطه بین جو سازمانی دانشگاه و مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم گیری های دانشگاهی، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی- شماره 35 و 36، صص36-1.
31
میلر،دبلیو، آر و میلر، ماری اف(1997) راهنمای تدریس در دانشگاهها، ترجمه ویدا میری، انتشارات سمت، تهران (1385).
32
نجفی پور ص، امینی م(1381). بررسی نظرات اساتید دانشکده علوم پزشکی جهرم نسبت به ارزشیابی استاد توسط دانشجو ، مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، شماره 7، ص 23-1.
33
نیستانی محمدرضا(1383)، ارزیابی در آموزش عالی، قابل دسترس در تارنمای
34
http: //www.educationplan.persianblog.com
35
ORIGINAL_ARTICLE
الگویی برای بینالمللیشدن دانشگاهها در حوزه علوم انسانی و اجتماعی
هدف این پژوهش تدوین الگوی مفهومی برای بینالمللیشدن دانشگاهها در حوزه علوم انسانی و اجتماعی بود. این پژوهش از نوع پژوهشهای کیفی بود که با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری شامل صاحبنظران و اعضای هیئتعلمی دارای آثار نوشتاری مرتبط با بینالمللیشدن، مدیران دفاتر بینالمللی و رؤسای دانشکدههای علوم انسانی و اجتماعی دانشگاههای دولتی شهر تهران بودند که با استفاده از رویکرد نمونهگیری هدفمند در مجموع 12 نفر به عنوان مشارکتکنندگان در پژوهش انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی دادهها از روشهای بررسی توسط اعضاء، مثلث سازی منابع دادهها و بازبینی توسط همکاران پژوهش استفاده شد. در نهایت نتایج پژوهش نشان داد که بینالمللیشدن دانشگاهها دارای 8 مؤلفه اصلی است: مؤلفه تبادل استاد و دانشجو و پژوهشگر، تعامل و همکاریهای علمی و پژوهشی، آموزش و پژوهش و خدمات بینالمللی، تبادل دانش و نظریه، ایجاد فرهنگ بینالمللی، جذب نخبگان، درآمدزایی و رقابت. همچنین با توجه به عوامل پیشبرنده و بازدارنده بینالمللیشدن دانشگاهها سه راهبرد تدوین شد و مدل نهایی بر اساس آنها ارائه گردید.
https://www.icsajournal.ir/article_66782_f703c54fdce351789832865c59624c49.pdf
2018-07-23
67
91
بینالمللیشدن دانشگاه
علوم انسانی و اجتماعی
سپیده
جعفری
jafari.s1388@gmail.com
1
دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
AUTHOR
حمید
رحیمیان
hamrahimian@yahoo.com
2
دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
عباس
عباس پور
abbaspour1386@gmail.com
3
دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
AUTHOR
سعید
غیاثی ندوشن
ghiasi.saeed@gmail.com
4
استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
AUTHOR
علی
خورسندی طاسکوه
khorsandi@gmail.com
5
استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
گسست آموزشی: فاصله برنامه درسی قصد شده وکسب شده در نظام آموزش عالی ایران
برنامههای درسی، بستر شکل گیری مهمترین فرایند نظام آموزش دانشگاهی، یعنی یادگیری است. آموزش، پژوهش و عرضه ی خدمات تخصصی توسط موسسات آموزش عالی تا حدود زیادی به پویایی برنامههای درسی وابسته هستند. برنامههای درسی موجود در نظام دانشگاهی، به تربیت دانش آموختگان ماهر«که پس از فارغ التحصیل شدن بتوانند متناسب با نیازها و ضرورت های جامعه جذب بازارکار شوند»تجهیز نشده اند. از این رو پژوهش حاضر درصدد بررسی علل شکاف میان برنامه درسی قصد شده وکسب شده(موجود) می باشد. بنابراین نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا، پدیدارشناسانه بود. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان حوزه برنامه درسی و آموزش عالی بودند که با توجه به ماهیت پژوهش، حدود هشت نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری، روش غیر تصادفی هدفمند بود. ابزار پژوهش شامل مصاحبه ساختار یافته با چهار سئوال باز پاسخ بود. یافته های حاصل از مصاحبه نشان داد عدم تخصص افراد درتدوین برنامه درسی، کمبود منابع (انسانی، فنی، مادی)، عدم اعتقاد تربیتی راسخ اعضای هیأت علمی دانشگاه ها نسبت به نقش برنامه درسی، عدم آشنایی با کاربردهای برنامه درسی در محیط زندگی و کاری، عدم وضوح و شفافیت اهداف، عدم درک وفهم اهداف، عدم برانگیزانندگی محتوای برنامه درسی ، عدم آموزش صحیح استادان در خصوص اهمیت اجرای صحیح برنامه های درسی، نبود نظارت وارزشیابی استاندارد از سوی مدیران دانشگاهی، عدم وجود امکانات کافی برای برخی دروس کارگاهی و آزمایشگاهی، نبود نظام صحیح ارزشیابی عملکرد استادان، انتصاب افراد غیر متخصص در پست های مدیریتی مربوط به حوزه آموزش، آرمانی دور از دسترس بودن برخی از برنامه های درسی و عدم تطابق آنها با واقعیت های موجود وملموس در جامعه و دانشگاه وعدم شور وشوق ورغبت دانشجویان جهت کسب برنامه درسی قصد شده از مهمترین دلایل شکاف بین برنامه درسی قصد شده و کسب شده می باشد.
https://www.icsajournal.ir/article_66948_ab95a489423a8f491563c67ad1a20362.pdf
2018-07-23
93
114
گسست آموزشی
برنامه درسی قصد شده
برنامه درسی کسب شده
آموزش عالی
مبینا
غربا
ghasedak_mobina@yahoo.com
1
مدرس دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
اکرم
دهباشی
debashi_a2002@yahoo.com
2
کارشناس پژوهش وزارت کشور
AUTHOR
حمید
رحیمی
dr.hamid.rahimi@kashanu.ac.ir
3
استادیار دانشگاه کاشان
AUTHOR
پردخته، فرهاد، کاظم پور، اسماعیل، شکیبایی، زهره. (1394). رابطه بین برنامه درسی پنهان و نابرابری های جنسیتی در دانشجویان دانشگاه، پژوهش در برنامه ریزی درسی، 2 (20): 16-27.
1
-پیرزاده، اعظم. (1391). مقایسه برنامه درسی قصد شده و اجرا شده با برنامه درسی کسب شده دروس معارف اسلامی و شناسایی برنامه درسی مغفول، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی دانشگاه تهران.
2
-حاجی تبار، محسن، ملکی، حسن، احمدی، غلامعلی. (1396). طراحی و اعتبارسنجی الگوی مفهومی کاهش فاصلۀ برنامۀدرسی قصدشده، اجرا شده و کسب شده در نظام آموزش عمومی ایران، دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، ۴ (۷): 5-30.
3
-حسینی لرگانی، سیده مریم؛ فتحی واجارگاه، کوروش؛ عارفی، محبوبه؛ زر افشانی، کیومرث. (1394). مفهومسازی یادگیری زائد و راهکارهای کاهش آن در نظام آموزش عالی ایران از دیدگاه صاحبنظران آموزش عالی، مطالعات اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی، 5 (9): 9-33.
4
ـرباطی، فاطمه السادات، محمد باقری، محمد، حسنی، فاطمه. (1393). واکاوی برنامه درسی پنهان در دوره پژوهشی مقطع دکتری، گامهای توسعه در آموزش پزشکی، 12 (1): 64-75.
5
ـ شریعتمداری، علی (1381). چگونگی ارتقاء سطح علمی کشور، تهران: انتشارات فراشناختی اندیشه.
6
-فتحی واجارگاه، کورش، موسی پور، نعمت اله، یادگارزاده، غلامرضا. (1393). برنامهریزی درسی آموزش عالی: مقدمهای بر مفاهیم، دیدگاهها و الگوها، چاپ اول، تهران: موسسه کتاب مهربان نشر.
7
-فتحی واجارگاه، کوروش. (1388). آموزش شهروندی در مدارس، تهران: نشرآیین.
8
-فراستخواه، مقصود. (1389). دانشگاه و آموزش عالی، تهران: نشر نی.
9
-فراستخواه، مقصود. (1393). چارچوبی مفهومی برای برنامه ریزی مبتنی بر آینده اندیشی در دانشگاه، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 69: 26-1.
10
-کرمی، مرتضی؛ فتاحی، هدی. (1392). تغییر برنامه درسی آموزش عالی: مورد مطالعه برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد برنامهریزی آموزشی)، مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 3 (7): 111-138.
11
ـ مصلینژاد، لیلی، پرندآور، نحله، رضایی، الهه. (1392). تجربه دانشجویان در زمینه برنامه درسی پنهان: یک مطالعه کیفی، مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 13 (2): 111-124.
12
-ملکی، حسن. (1391). بررسی میزان همخوانی برنامه درسی قصد شده، اجرا شده و کسب شده مطالعات اجتماعی سال اول دبیرستان، روان شناسی تربیتی، 8 (26): 106-146.
13
ملکی، حسن. (1381). برنامه ریزی درسی (راهنمای عمل). تهران: انتشارات مدرسه.
14
-میرزایی، ملیحه، احمدی، پروین، نراقی زاده، افسانه. (1395). مقایسه اهداف و محتوای برنامه درسی اجرا شده با برنامه درسی قصد شده در مراکز پیش دبستانی شهر کرمان، اندیشه های نوین تربیتی، 12 (4): 63-80.
15
-نورآبادی، سولماز؛ احمدی، پروین؛ دبیری اصفهانی، عذرا؛ فراستخواه، مقصود. (1393). ضرورت و امکان تغییر برنامه درسی مصوب نظام آموزش عالی ایران به برنامه درسی تلفیقی (مطالعه موردی: گرایش مدیریت آموزشی، دوره کارشناسی)، آموزش و ارزشیابی، 25 (7): 35-51.
16
-نادری، ناهید، نوروزی، رضاعلی، سیادت، علی. (1395). سیاستگذاری در آموزش و پرورش، نشر آموخته.
17
-یاسپرس، کارل. (1394). ایده دانشگاه. ترجمه مهدی پارسا و مهرداد پارسا. تهران: انتشارات ققنوس.
18
ORIGINAL_ARTICLE
فراتحلیل چالشهای محیط آموزش عالی در قرن بیست و یکم بهعنوان الگوی جهتگیری برنامههای درسی
هدف این پژوهش شناسایی چالشهای محیط آموزش عالی در قرن بیستویک و الزام جهتگیریهای برنامه درسی بر اساس آنها بود. در پژوهش حاضر از رویکرد کیفی و از روش تلفیقی (سنتز پژوهی) استفاده شد. جامعهی آماری شامل مبانی نظری و پژوهشی داخلی و خارجی مرتبط و در دسترس که از شروع قرن بیستویک تاکنون (2016-2001) در حیطه موضوع مورد مطالعه به انجام رسیده و همچنین مطالعاتی که قبل از شروع قرن 21 در راستای هدف پژوهش بودند در دو مرحله جمعآوری و از طریق نمونهگیری هدفمند و معیار اشباع نظری دادهها، انتخاب گردیدند. تجزیهوتحلیل دادهها از طریق تحلیل محتوا با استفاده از رویکرد جامع (کمی، کیفی) انجام گرفت. در بخش کمی از روش توصیفی و قالب مضامین و در بخش تحلیل محتوای کیفی از روش قیاسی و با استفاده از شبکه مضامین دادهها تحلیل گردید. همچنین جهت بررسی اعتبار دادهها از تحلیل مقایسهای، بازبینی و تطابق دادهها با منابع اطلاعاتی و جهت برآورد قابلیت اعتماد دادهها و الگوی پیشنهادی از روش مرور همتا و نظرسنجی متخصصین استفاده گردید. درنهایت، یافتهها هشت مؤلفهی بحران زیستمحیطی، کیفیت، یادگیری مادامالعمر، فناوری اطلاعات و ارتباطات، آموزش توده، خصوصیسازی، جهانیشدن و بینالمللی سازی، عناصر برنامه درسی آموزش عالی را بهعنوان چالشهای محیطی آموزش عالی در قرن بیست یکم معرفی و در چهار بٌعدکلی شامل،1- بُعد دسترسی 2- بُعد پاسخگویی 3- بٌعد یادگیری فناورانه 4-بٌعد برنامه درسی پویا، ترکیب نموده و ابعاد الگوی جهتگیریهای برنامه درسی آموزش عالی با توجه به این فراترکیب توسط شبکهی مضامین ترسیم گردید.
https://www.icsajournal.ir/article_66789_57afc7f5607bbaf43e4b3306c077368a.pdf
2018-07-23
115
166
چالشهای محیطی آموزش عالی
قرن بیستویک
جهتگیری برنامههای درسی
سنتزپژوهی
بهروز
رحیمی
behrooz.ip72@gmail.com
1
دانشجو- دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
آیتی، محسن.(1386). مبانی اجتماعی برنامههای درسی در عرصهی جهانیشدن چالشها و فرصتها.هشتمین کنفرانس مطالعات برنامه درسی.ایران:دانشگاه مازندران.
1
آذر،عادل.غلامرضایی،داود.دانایی فرد،حسن.خداداد حسینی،حمید.(1392).تحلیل چالش کیفیت آموزش عالی در برنامه پنجم توسعه.راهبرد فرهنگ.21، 171-139.
2
بنیسی،صمد.(1388). آموزش مهندسی مشتری مدار در قرن بیست و یکم. نشریهدانشکدهفنی(ویژهکنفرانسآموزش مهندسی در 1404).دوره 43. 20-9.
3
پاک مهر،حمیده.جعفری ثانی،حسین،سعیدی رضوانی،محمود.کارشکی،حسین.(1391).نقش کیفیت تدریس اساتید و مؤلفههای آن در توسعه تفکر انتقادی دانشجویان:فرصتها و چالشهای برنامه درسی در آموزش عالی.مطالعات روانشناسی تربیتی.9(16)،38-17.
4
پورمحمد باقر،لطیفه..پورمحمد باقر، الهه.(1387). نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش مراکز دانشگاهی.مجله فناوری و آموزش.1(3).75-67.
5
ترک زاده، جعفر. مرزوقی، رحمت اله. محمدی، مهدی. سلیمی، قاسم. کشاورزی، فهمیه. (1395). تدوین چارچوب ارزشیابی اثربخشی برنامه های درسی آموزش عالی بر اساس رویکرد راهبردی. مجله علمی پژوهشی پژوهش های برنامه ریزی درسی.6(2).64-41.
6
جمشیدی،لاله.زین ابادی.حسن رضا.(1391).خصوصی سازی آموزش عالی دولتی و مهارت آموزی:مطالعه موردی دانشگاه علمی-کاربردی.فصلنامه مهارت آموزی.1(1)،47-33.
7
حاجی پور،بهمن.سلطانی،مرتضی.(1387).برنامه ریزی استراتژیک پژوهشی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مورد مطالعه:دانشگاه امام صادق (ع).اندیشه مدیریت.2(1)،224-183.
8
خاقانی زاده، مرتضی و فتحی واجارگاه، کوروش. (1387). الگوهای برنامه درسی دانشگاهی.راهبردهای آموزش مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی،سال اول، شماره 2، 18 -10.
9
خاکبان،سلیمان.(1377).مهم ترین رسالت های آموزش عالی در قرن بیست و یکم.پژوهش های فلسفی کلامی:دانشگاه قم.1(2)،151-137.
10
خسروی،محبوبه.فتحی واجارگاه،کوروش.ملکی،حسن.نوروزی،داریوش.(1392).واکاوی پذیرش نوآوریھای برنامه درسی در نظام آموزش عالی (مورد مطالعه: آئیننامه بازنگری برنامه درسی دانشگاهھای ایران).فصلنامه روانشناسی تربیتی.9(27)،170-135.
11
فتحی واجارگاه، کوروش؛ موسی پور، نعمت الله و یاددگازاده، غلامرضا. (1393). برنامه ریزی درسی آموزش عالی (مقدمه ای بر مفاهیم، دیدگاهها و الگوها). تهران: موسسه کتاب نشر مهربان.
12
فروزنده دهکردی،لطف الله.(1378).مروری بر مدل های برنامه ریزی استراتژیک.دانش مدیریت.12(45)،11-97.
13
ربیعی، علی. نظریان، زهرا. (1390).موانع خصوصی سازی آموزش عالی در ایران و ارائه راهکارهایی جهت رفع آن ها.فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران.4(2).206-171.
14
ربانی،رسول.هاشمیان فر،سید علی.چینی،نفیسه.(1390).چالشهای فراروی سیستم آموزش عالی کشور در روند توسعه اجتماعی.3(6)،43-1.
15
رحمان پور، محمد. لیاقتدار، محمدجواد.افشار، ابراهیم. (1393).چالش های فرهنگی اجتماعی و نیروی انسانی آموزش عالی ایران در بعد توسعه فناوری اطلاعات (بررسی تطبیقی در نظام های آموزش عالی جهان).مطالعات فرهنگ-ارتباطات.15(27).65-37.
16
رحیمی،اعظم.(1380). نقش رسانه های ارتباط جمعی در تعمیم علم و فناوری :نگاهی به آموزش عالی در قرن 21.رهیافت.25، 5-1.
17
زاهدی نوقابی،مهدی.(1391).دانش آموزان در قرن 21:یادگیری مادام العمر و نقش سواد اطلاعاتی.فصلنامه تحلیلی پژوهشی کتاب مهر.8، 165-138.
18
سبحانی نزاد،مهدی.محمودی،مهدی.(1391).بررسی کیفی چگونگی انطباق اهداف آموزش عالی با متقضیات بٌعد اقتصادی جهانی شدن از دید اعضای هئیت علمی دانشگاه های تهران.مدیریت در دانشگاه اسلامی.1(1)،65-35.
19
سراجی،فرهاد.معروفی،یحیی.رزاقی،طاهره.(1393).شناسایی چالشهای ارزشیابی از آموخته های دانشجویان در نظام آموزش عالی ایران.فصلنامه مطالعات اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی.4(5).54-33.
20
سی. شرت،ادموند.(1931).روش شناسی مطالعات برنامه درسی.ترجمه:محمود مهرمحمدی و همکاران.(1387).تهران:سازمان مظالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت).
21
شاهرضائی.سید رسول.(1389).بررسی وضعیت ارزیابی در آموزش عالی کشور به منظور ارائه یک چارچوب ادراکی.فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی. 56 ،60-41.
22
شبیری،سید محمد.شمسی،سیده زهرا.(1394). تحلیلی بر برنامه درسی میا ن رشته ای آموزش محیط زیست در آموزش عالی. فصلنامه مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی،7(3)،145-127.
23
شبیری،سید محمد.(1392).تحلیل برنامه های آموزش زیست محیطی برای شناسایی فرصت ها و تهدیدها در آموزش عالی.فصلنامه آموزش محیط زیست و توسعه پایدار.2(1)،10-1.
24
شفیعی،مهرداد.منطقی،منوچهر.(1393). توسعه فناوری در عصر مفهوم: تعاریف، مفاهیم و الزامات.دوفصلنامه توسعه تکنولوژی صنعتی.23، 10-1.
25
صالحی،صادق.پازٌکی نژاد،زهرا.(1392).محیط زیست در آموزش عالی:ارزیابی دانش زیست محیطی دانشجویان دانشگاه های دولتی مازندران.دو فصلنامه مطالعات برنامه ریزی آموزشی.2(4)،220-199.
26
طالبی،بهنام.مرادی،سمانه.پاکدل بناب،مهدی.زمستانی،قادر.(1390). ارائه آموزش مهارت های سواد اطلاعاتی در برنامه های درسی آموزش عالی.فصلنامه علوم تربیتی.4(14)،150-127.
27
عارفی،محبوبه.(1384).برنامه ریزی درسی راهبردی در آموزش عالی.تهران:مرکز انتشارات جهاد دانشگاهی-واحد دانشگاه شهید بهشتی.
28
عطاران،محمد.(1383)."جهانی شدن،فناوری اطلاعات و تعلیم تربیت".تهران:همایش اصلاحات در آموزش و پرورش،137-119.
29
فراستخواه،مقصود.(1392). چارچوبی مفهومی برای برنامه ریزی مبتنی بر آینده اندیشی در دانشگاه.فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی.69، 21-1.
30
فراستخواه،مقصود.بازرگان،عباس.قاضی طباطبایی،محمود.(1386).تحلیل مقایسه ای نظامهای تضمین کیفیت آموزش عالی در جهان:وجوه اشتراک و افتراق در تجربه های جهانی.فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی.44، 21-1.
31
فرج اللهی، مهران. ظریف، صنایعی. (2010). آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش عالی. دوماهنامه علمی-پژوهشی راهبــردهای آموزش در علوم پزشکی.2(4)،171-167.
32
فیلیپ جی،آلتباخ.لیز،ریزبرگ.لورا ای،رامبلی.(2009).روندهای آموزش عالی جهانی:رهگیری یک انقلاب دانشگاهی.ترجمه :محمدرضا سعید آبادی و پروین احمدخانلو(1393).تهران:موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی.
33
قانعی راد،محمد امین.(1383). توسعه ناموزون آموزش عالی:بیکاری فارغ التحصیلان و مهاجرت نخبگان.فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی.4(15)، 207-169.
34
کاویانی،حسن.نصر،احمدرضا.(1395).سنتزپژوهی چالشهای برنامه های درسی آموزش عالی کشور در دهه اخیر و راهکارهای پیش رو.دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی.7(13)،36-7.
35
کریمی،صدیقه.نصر،احمدرضا.شریف،مصطفی.(1392).الزامات و چالشهای طراحی برنامه درسی آموزش عالی با رویکرد جامعه یادگیری.دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی.4(8)،126-89.
36
کریمی،صدیقه.(1391).بررسی چالشهای فرآیند برنامه ریزی درسی برای توسعه فرصت های یادگیری دانشگاه با رویکرد جامعه یادگیری.(رساله ی دکتری)دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ،دانشگاه اصفهان.
37
کریمی علویجه، مهدی. شریف خلیفه سلطانی، سیدمصطفی. بختیارنصرآبادی، حسنعلی. (1388).چشم اندازهای کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرآیند یاددهی و یادگیری آموزش عالی.فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران.1(4).198-179.
38
محمدزاده،لیلا و سعیدی رضوانی محمود.(1388)."یادگیری مادام العمر،هوش هیجانی و ارزشیابی توصیفی"،کتابخانه های آموزشگاهی،پویاسازی نظام آموزشی،و مشارکت در فرایند یاددهی-یادگیری.مشهد:کتابدار،صص 516-497.
39
محمدزاده،سعید.حجازی،یوسف.بازرگان،عباس.(1386).الگویی برای تضمین کیفیت در نظام آموزش عالی ایران:دیدگاه اعضای هیئت علمی کشاورزی و منابع طبیعی.45، 107-85.
40
محمدی مهر،مژگان.ملکی،حسن.عباس پور،عباس.خوشدل،علیرضا.(1390).جستاری بر شایستگی های موردنیاز یادگیری مادام العمر در دانشجویان پزشکی عمومی.مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی.11(8)،975-960.
41
میرحسینی،ناهید.(1386). بررسی جایگاه کتابخانه های مدارس در طرح ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی استان خراسان رضوی ،(پایان نامه کارشناسی ارشد).دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.دانشگاه فردوسی مشهد.
42
موتمنی،همایون, یوسفی،رضا. معافی، سیده خدیجه. بریمانی، ابوالقاسم. نیازآذری،کیومرث.(1388).تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) بر هویت دانشجویان.پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد.21، 152-135.
43
مومنی مهموئی،محسن.(1388).به سازی برنامه های درسی آموزش عالی؛گامی در جهت پرورش دانش آموختگان خلاق.مجله راهبردهای آموزش.2(3)،126-121.
44
موسی پور،نعمت الله.(1391).تدریس دانشگاهی:کدام روش؟ کدام الگو؟.دوفصلنامه علمی-پژوهشی دانشگاه شاهد.20(3)،78-49.
45
نیلفروش زاده،مریم.اخوان صراف.(1387).ابعاد جهانی سازی آموزش عالی.فصلنامه تخصصی پارک ها و مراکز رشد.17، 62-56.
46
نیلی، محمدرضا.موسوی،ستاره.نصر،احمدرضا.مسعود،محمد.(1393).بررسی میزان آگاهی اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی دانشگاه های اصفهان و صنعتی اصفهان از مولفه های اساسی نوآوری برنامه ریزی درسی و میزان کاربست آنها.فصلنامه آموزش مهندسی ایران.16(64).88-59.
47
هایدی هیز جیکبز.(1948).برنامه درسی قرن 21 تعلیم و تربیت اساسی در دنیای متحول امروز.ترجمه محسن خادمی و محمدحسین زارعی(1392).تهران:آوای نور.
48
همتی،رضا.(1392). توده ای شدن آموزش عالی و زندگیدانشگاهیدر ایران: تأملی درتجربیات زیستی دانشگاهیان.مدیریت در دانشگاه اسلامی.2(1)،156-127.
49
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری مشارکتی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری مشارکتی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در سال 1396 انجام شد. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل 60 نفر از دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی حسابداری بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل همتاسازی شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش تفکر انتقادی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامه یادگیری مشارکتی چو و باولی (1999) استفاده شد. دادههای گردآوریشده از طریق آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس و t وابسته) و با استفاده از نرمافزار SPSS-V22 تحلیل شد. یافتهها نشان داد آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری مشارکتی در بین دانشجویان مؤثر است و پایداری آن در طول زمان نیز ماندگار بوده است. بنابراین آموزش تفکر انتقادی باعث افزایش یادگیری مشارکتی در دانشجویان شده است.
https://www.icsajournal.ir/article_66792_41ce0b6ed86d0d3748f3456aefcd5707.pdf
2018-07-23
167
181
تفکر انتقادی
یادگیری مشارکتی
استنباط
مهارت خودگردانی
فاطمه
احمدبیگی
fahmadbeigi@yahoo.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی.واحد تهران شمال. گروه علوم تربیتی. عضو هیئت علمی و مدیر گروه.
AUTHOR
قدسی
احقر
ahghar2004@yahoo.com
2
عضو هیات علمی (دانشیار) پژوهشگاه مطالعات، سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی، وزارت آموزش و پرورش
LEAD_AUTHOR
محسن
ایمانی نائینی
imanimo2@gmail.com
3
عضو هیات علمی (دانشیار) گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
امین خندقی، مقصود و پاک مهر، حمیده. (1390). ارتباط بین سلامت روان و تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد. مجله اصول بهداشت روانی، 13 (2)، 123-114.
1
امینی، محمد؛ مدنی، سیداحمد و عسگرزاده، زهرا. (1393). ارزیابی و تحلیل مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان رشته های مهندسی. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 16 (63)، 59-39.
2
حسینی، زهرا. (1388). یادگیری مشارکتی و تفکر انتقادی. فصلنامه روانشناسی تحولی (روانشناسی ایرانی)، 5 (19)، 208-199.
3
رجعتی، پروانه؛ جدیدی تمجید و آهنگری، سعیده. (1396). تأثیر تدریس مهارتهای تفکر انتقادی بر انگیزه زبان آموزان سطح پیشرفته ایرانی. نشریه آموزش و ارزشیابی، 11 (38)، 173-157.
4
زارع، حسین و نهروانیان، پروانه. (1396). اثر آموزش تفکر انتقادی بر سبکهای حل مسئله و یادگیری خود راهبر. فصلنامه تازههای علوم شناختی، 11 (74)، 85-70.
5
عبدالهی عدلی انصار، وحیده؛ فتحی آذر، اسکندر و علایی، پروانه. (1389). نقش آمادگی برای یادگیری خودرهبر و نگرش تفکر انتقادی در پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه تبریز. پژوهش های نوین روانشناختی، 5 (17)، 100-79.
6
مباشری، فرزانه؛ منوچهری، مهین و نوروزی، فاطمه. (1396). مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی فسا. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی، 2 (7)، 15-4.
7
نادی، محمدعلی؛ گردان شکن، مریم و گل پرور، محسن. (1390). تاثیر آموزش تفکر انتقادی، حل مساله و فراشناخت بر یادگیری خودراهبر در دانشجویان. پژوهش در برنامه ریزی درسی، 8 (29-28)، 61-53.
8
نبوی، سیده مریم. (1396). نقش میانجی یادگیری مشارکتی در رابطه شایستگی تدریس و صلاحیت حرفهای اعضای هیئتعلمی با دستاوردهای تحصیلی دانشجویان دانشگاه سمنان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سمنان.
9
یارمحمدی واصل، مسیب؛ ذوقی پایدار، محمدرضا و محمدی، عباس. (1396). تأثیر آموزش شیوه کاوشگری بر فرآیندهای شناختی تفکر انتقادی؛ تحلیل، استنباط، ارزشیابی، استدلال قیاسی و استقرایی. نشریه راهبردهای شناختی در یادگیری، 5 (8)، 92-79.
10
ORIGINAL_ARTICLE
برنامه های درسی مغفول توسعه حرفه ای اعضای هیئت علمی دانشگاه های ایران: دانشگاه فردوسی مشهد
این مقاله برنامهدرسی مغفول را در برنامههای قصد شده توسعه حرفهای اعضای هیئتعلمی را در دانشگاههای ایران بررسی و بهعنوان نمونه بر روی برنامههای آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد تمرکز نمود. برای این پژوهش دو سؤال اصلی مطرح شد: نخست آنکه برنامههای توسعه حرفهای چه حیطههایی را شامل میگردد و دوم اینکه در برنامههای توسعه حرفهای چه حوزههایی مغفول مانده است. در این پژوهش از دو راهبرد سنتز پژوهی نوع دوم (سؤال نخست) و تحلیل محتوا (سؤال دوم) استفاده شد. جامعه آماری روش نخست تعداد 67 پژوهش مرتبط بود که از طریق نمونهگیری هدفمند معیاری انتخاب شدند. اعتبار یافتهها از طریق فن دلفی تائید شد. در سؤال دوم جامعه آماری، شامل 6 سند که بهصورت سرشماری انجام گرفت. اعتبار یافتهها از طریق توافق درصدی تائید شد. یافتهها نشان میدهد که ابعاد توسعه حرفهای شامل سه حیطه الف) برنامههای حمایتی؛ ب) برنامههای فردی و شامل شناختی (دانشی، مهارتی و عاطفی) و فراشناخت (ابعاد سطوح عالی تفکر و مدیریت خود)، انسانی (تعاملاتی و مهارتهای بین فردی)، اخلاق حرفهای و حوزه تخصصی-رشتهای و ج) برنامههای اداری-اجرایی شامل شغلی، مدیریتی، سازمانی، محیطی، مشاورهای، پژوهشی و آموزشی است. در بخش دوم مهمترین حیطههای مغفول برنامههای درسی قصد شده در دانشگاههای ایران و فردوسی مشهد برنامههای حمایتی، در حیطه سازمانی برنامههای مشاورهای و در حیطه فردی برنامههای شناختی وجود دارد. به نظر میرسد برنامههای توسعه حرفهای اعضای هیئتعلمی در سطح کلان نیازمند بازنگری جدی است و از دیگر سو در سطح خرد، لازم است کنشگران برنامههای درسی زمینههای متنوعی را با توجه به تغییرات گسترده آموزشی تدارک ببینند.
https://www.icsajournal.ir/article_66795_e3bce4daa886db90e44463471eb184df.pdf
2018-07-23
183
216
برنامههای توسعه حرفهای
اعضای هیئتعلمی
برنامههای درسی قصد شده
برنامههای درسی مغفول
صادق
زارع صفت
zaresefat@ut.ac.ir
1
دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
AUTHOR
مرضیه
دهقانی
dehghani_m33@ut.ac.ir
2
عضو هیات علمی گروه روشها و برنامه های آموزشی و درسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران-
LEAD_AUTHOR
رضوان
حکیم زاده
hakim_re@yahoo.com
3
دانشیار گروه روش ها و برنامه های آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
AUTHOR
مرتضی
کرمی
mor.karami@gmail.com
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
کیوان
صالحی
keyvansalehi@ut.ac.ir
5
استادیار گروه روش ها و برنامه های آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
AUTHOR
اجتهادی، مصطفی؛ قورچیان، نادرقلی؛ جعفری، پریوش و شفیع زاده، حمید(1390). شناسایی ابعاد و مؤلفههای بهسازی اعضای هیئتعلمی بهمنظور یک مدل مفهومی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی. شماره 62. 46-21.
1
اکبری، مرتضی؛حسینی، سیدمحمود؛ حجازی سیدیوسف ورضوانفر، احمد (1392). اعتبارسنجیمؤلفههایتوسعهمنابعانسانی:مطالعةاعضایهیئتعلمیدانشکدههایکشاورزی. تحقیقاتاقتصادوتوسعهکشاورزیایران. دوره44. شماره 4. 644-629.
2
بازرگان، عباس (1394). مقدمهای بر روشهای تحقیق کیفی و آمیخته. چاپ پنجم. تهران:شاهین.
3
باقری، خسرو؛ ن سجادیه،نرگس و توسلی، طیبه (1389). رویکردها و روشهای پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: پژوهشکدهمطالعاتفرهنگیواجتماعی.
4
پورکریمی، جواد (1389). الگوی توسعه ی حرفهای اعضای هیئتعلمی سازمان های پژوهشی (مورد:جهاد دانشگاهی)، فصلنامهپژوهشهایمدیریتمنابعانسانیدانشگاهجامعامامحسین (ع). سال دوم. شماره 2.155-141.
5
دانشمندی، سمیه؛فتحی واجارگاه، کوروش؛خراسانی، اباصلت و قلیچلی، بهروز (1395). تحلیلی بر مطالعات انجام شده در زمینه بهره گیری از روش منتورینگ برای اعضای هیئتعلمی دانشگاهها. دوفصلنامه مطالعات برنامهدرسی آموزش عالی. شماره 14. 102-77.
6
دهقانی، مرضیه؛ امین خندقی، مقصود؛ جعفری ثانی؛ حسین؛ نوغانی دخت بهمنی، محسن (1390.) واکاوی الگوی مفهومی در حوزه برنامه درسی: نقدی بر پژوهشهای انجامشده با رویکرد طراحی الگو در برنامه درسی. مطالعاتتربیتیوروانشناسی، 12(1). 126-99.
7
دوستی حاجی آبادی، هومن؛فتحی واجارگاه، کوروش؛ خراسانی، اباصلت و صفایی موحد، سعید (1396). مفهوم پردازی گفتمان برنامه درسی محیط کار؛گفتمان نوظهوریا مغفول؟. پژوهش در برنامهریزی درسی، سال سیزدهم. شماره 25. 34-28.
8
زاهدی، سکینه و بازرگان، عباس (1392). نظر اعضای هیئتعلمی درباره نیازهای توسعه حرفهای آنان و شیوههای برآوردن نیازها. فصلنامهپژوهشوبرنامهریزیدرآموزشعالی. شماره 67. 89-69.
9
سلیمی، قاسم؛حیدری، الهام و کشاورزی، فهیمه. (1394).شایستگیهای اعضای هیئتعلمی جهت تحقق رسالت دانشگاهی؛تأمّلی بر ادراکات و انتظارات دانشجویان دکتری. دوفصلنامۀنوآوریوارزشآفرینی، سال سوم. شمارۀ هفتم. 103-85.
10
قنبری، سیروس؛ اردلان، محمدرضا؛بهشتیراد، رقیه و سلطانزاده، وحید (1393). اخلاق حرفهای اعضای هیأت علمی و رابطۀ آن با کیفیت آموزش عالی، فصلنامهاخلاقدرعلوموفنّاوری، سال دهم. شماره 2. 55-31
11
شمس مورکانی، غلامرضا؛ صفایی موحد، سعید و فاطمی صفت، علی (1394). آسیبشناسی فعالیتهای آموزش و بهسازی منابع انسانی بر اساس مدل سهشاخگی (موردمطالعه:صنایع الکترونیکی فجر). فصلنامهآموزشوتوسعهمنابعانسانی. سال دوم، شماره 7. 100-71.
12
شمس، عبدالحمید (1395). راهکارهایافزایشبهرهوریاعضایهیئتعلمی.فرآیند مدیریت توسعه.دوره 29. شماره 2 .97-71.
13
شورت، ادموند سی (1388). روششناسی مطالعات برنامه درسی، ترجمه محمود مهرمحمدی و دیگران، چاپ دوم، تهران:سمت.
14
صادقی، فتح اله؛ حسینی، سید محمود؛ رضوانفر، احمد؛ شریف زاده، ابوالقاسم ومریدالسادات، پگاه (1388). واکاوی ساره های تاثیرگذار بر توسعه حرفهای اعضای هیات علمی دانشکده کشاورزی. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی، دوره 2. شماره 4. 77-69.
15
صفری، مریم و نیازآذری، کیومرث (1393). واکاوی مؤلفههای تاثیر گذار بررشد حرفهای اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد آزادشهر. فصلنامه روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن. سال پنجم. شماره دوم. 6-1.
16
طاهری، عبدالحسین و شمسبخش، مسعود (1395). آییننامه ارتقای مرتبه اعضای هیئتعلمی آموزشی و پرورشی و فناوری. چاپ اول. تهران: پیامنور.
17
زارعصفت،صادق؛دهقانی،مرضیه؛حکیمزاده،رضوان؛کرمی، مرتضی و صالحی،کیوان(1396). چارچوب فعالیتهای یادگیری اعضای هیأتعلمی در برنامههای درسی توسعه حرفهای در رشتههای علمی STEM.تدریس پژوهی،سال پنجم،شماره ششم،119-99.
18
عبداللهی، حسین و بازرگان، عباس (1392). ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش بهرهوری آموزشی اعضای هیئتعلمی. فصلنامةاندازهگیریتربیتی. شمارة11. 76-55.
19
عزیزی، نعمت الله (1392). بررسی راه های بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیات علمی. راهبرد فرهنگ. شماره بیست و یکم. 33-7.
20
غنچى، مستانه؛ حسینى، سید محمود وحجازى، یوسف (1391). شناسایی و رتبه بندی مؤلفه های تبیین کننده کیفیت تدریس از دیدگاه اساتید پردیس هاى کشاورزی دانشگاه تهران. مجلهپژوهشهاىترویجوآموزشکشاورزى، سال پنجم، شماره 3. 40-13.
21
فتحی واجارگاه، کوروش (1392). برنامه درسی چیست؟، چاپ اول. تهران: مهربان نشر.
22
قرونه، داوود؛میر کمالی، سید محمد؛بازرگان، عباس و خرازی، سید کمال(1393). شناسایی و اولویتبندی عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیئتعلمی دانشگاه تهران. فصلنامه آموزش و توسعه منابع انسانی. سال اول. شماره 1. 115-89.
23
قلی فرد، احسان؛حجازی، سید یوسف وحسینی، سید محمود (1389)، تحلیل عاملهای حرفهای لازم برای موفقیت شغلی از دیدگاه اعضای هیئتعلمی دانشکدههای کشاورزی، فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 57، 141-125.
24
قنبری، سیروس؛اردلان، محمدرضا؛ بهشتیراد، رقیه و سلطانزاده، وحید (1394). اخلاق حرفهای اعضای هیأت علمی و رابطۀ آن با کیفیت آموزش عالی. فصلنامهاخلاقدرعلوموفنّاوری، سال دهم، شماره 2. 45-21
25
کرمپوریان، آرزو؛ ایمنی، بهزاد، ترکزیان، پرویز (1391). بررسینگرشبهاخلاقحرفهایدراعضایهیئتعلمیدانشکدهدندانپزشکیهمداندرسال1391. تحقیق در علوم دندانپزشکی. ش 10(1). 43-51.
26
لرکیان، مرجان (1390). شناسایی و تبیین ابعاد و سطوح برنامهدرسی مغفول هنر در دوره ابتدایی ایران مبتنی بر الگوی مطلوب. رساله دکتری برنامهریزی درسی. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
27
محب زادگان، یوسف؛ پرداختچی، محمدحسن؛ قهرمانی، محمد وفراستخواه، مقصود (1395). اعتبارسنجی الگوی بالندگی اعضای هیئتعلمی دانشگاههای شهر تهران. فصلنامهآموزشوتوسعهمنابعانسانی. سال سوم، شماره10. -74.
28
مرادی دولیسکانی، مرتضی؛ سعیدی رضوانی، محمود؛ کرمی، مرتضی و امینخندقی، مقصود (1395). شناسایی استانداردها و مؤلفههای اخلاق حرفهای تدریس استادان دروس معارف اسلامی، فرهنگدردانشگاهاسلامی.سال ششم. شماره چهارم.494-473.
29
میرطاهری، لیلا؛ جمالی، اختر وآراسته، حمیدرضا (1394). بررسی حیطهها و مؤلفههای اصلی توسعه و بالندگی اخلاق حرفهای اعضای هیئتعلمی دانشگاهها و مقایسه آن با وضع مطلوب. فصلنامهآموزشوتوسعهمنابعانسانی. سال دوم، شماره4. 126-101.
30
میرکمالی، سیدمحمد؛پورکریمی، جواد و حجری، اکرم (1394). بررسی رابطه توسعه حرفهای با نوآوریهای آموزشی اعضای هیئتعلمی دانشکدههای روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاههای دولتی شهر تهران. فصلنامه علمی، پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. دوره پنجم. 22-1.
31
نظرزاده زارع، محسن؛ پورکریمی، جواد؛ ابیلی، خدایار و ذاکر صالحی، غلامرضا (1395). ارائه الگوی شایستگی اعضاء هیأت علمی در تعاملات بین المللی:یک مطالعه پدیدارشناسانه. فصلنامهعلمی-پژوهشیسیاستعلموفناوری. سال هشتم، شماره 3،89-25.
32
نعمتی، محمدعلی و محسنی، هدیسادات (1389). اخلاق در آموزش عالی: مؤلفهها، الزامات و راهبردها. پژوهشنامه مرکزتحقیقاتاستراتژیک، شماره 63. 9-46.
33
نورشاهی، نسرین (1393). عوامل مؤثر بر رشد حرفهای اعضای هیئتعلمی و ارائه راهکارهایی برای بهبودان. فصلنامهپژوهشوبرنامهریزیدرآموزشعالی. دوره 2. شماره 3. 120-95.
34
نوه ابراهیم، عبدالرحیم، پورکریمی، جواد (1390). ارائه الگوی مفهومی بهسازی اعضای هیئتعلمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی. فصلنامه پژوهش در نظامهای آموزشی.121-101.
35