مقایسه تطبیقی برنامه‌های درسی جدید رشته مهندسی معماری در مقطع کارشناسی با برنامه درسی قدیم دانشگاه‌های ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه معماری ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران

2 دانشیار گروه معماری ، واحد پردیس ، دانشگاه آزاد اسلامی ، پردیس ، ایران

3 استادیار گروه معماری ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران

4 استادیار گروه معماری ، واحد تبریز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز ، ایران

5 استادیار گروه معماری ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران،

چکیده

برنامه‌ریزان آموزشی همواره به‌دنبال بازنگری محتوای برنامه‌های درسی می‌باشند تا با نیازهای جامعه و حرفه هماهنگ شده و امکان بهره‌گیری از روش‌های مفید آموزشی فراهم گردد. برنامه‌درسی رشته معماری اخیرا، توسط دانشگاه تهران و دانشگاه فردوسی مشهد  بازنگری شده، که آنها جایگزین برنامه‌درسی مهندسی معماری مورخ 24/07/77  شورای عالی برنامه‌ریزی شده‌اند. در این پژوهش با به‌کارگیری روش تحقیق تطبیقی جرج بردی برنامه‌های بازنگری‌شده‌ی آموزش معماری با برنامه‌درسی سابق مقایسة شده، تا نقاط قوت و ضعف و تشابهات و تفاوت‌های میان برنامه‌های درسی براساس سؤالات تحقیق مورد تحلیل قرار گرفته و شناسایی شود. نتایج نشان می‌دهد این بازنگری‌ها بیشتر محدود به تغییر سرفصل‌ها بر اساس افزایش یا کاهش واحد، تغییر پیشنیاز، تغییر نوع درس، تغییر نوع واحد، تغییر نام دروس و یا افزایش و کاهش دروس گردیده. شباهت‌های بین آنها بیشتر به‌حیطه اصلی برنامه‌درسی یعنی اهداف و روش‌های آموزشی و شیوه ارزشیابی مربوط می‌گردد و تفاوت‌ها نیز بیشتر مربوط به حیطه فرایندهای آموزشی می‌باشد. و لزوم بازنگری‌ مجدد برای ساماند‌هی وضعیت ساختار آموزش معماری درجهت رسیدن به سه هدف پاسخگویی به نیازهای کشور، توجه به هویت ایرانی‌اسلامی و هماهنگی با نظام آموزشی بین‌المللی این رشته در ایران و جوابگویی هر چه بیشتر به نیازهای ضروری، واقعی و صالح جامعه وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


-آقازاده، احمد. (۱۳۸۶). آموزش و پرورش تطبیقی، تهران، سمت.
- آقازاده، احمد. (۱۳۸9). آموزش و پرورش تطبیقی ،پیام نور، وزیری.
-اسلامی،سیدغلامرضا؛ قدسی، مهرنوش. (1392).«رویکردی اسلامی به طراحی مدل ساختارمند نظام آموزش معماری». کیمیای هنر، جلد 2، شماره 7، صص79-96.
-انتصاری، نیما؛ تیموری، سیاوش؛ قاسمی‌سیچانی، مریم. (1394). «بررسی نقش معماری در طراحی فضاهای شهری، نمونه موردی: فضاهای آموزشی مدرن». نشریه مدیریت شهری، دوره ۱۴، شماره ۴۰، صص 107-140.
-حجت، عیسی.(1379). «سنت و بدعت در آموزش معماری». رساله دکتری. گروه معماری. دانشکده معماری. دانشگاه تهران.
-جمیری، وحیده؛ حاتمی، جواد؛ فتحی‌آذر، اسکندر؛ پاکدل‌فرد، محمدرضا.(1389). «بررسی میزان انطباق برنامه درسی رشته کارشناسی مهندسی معماری با نیازهای بازار کار در ایران».دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال۱، شماره 2، صص111-133.
-دشتگرد، سارا؛ بذرافکن، کاوه؛ جهانبخش، حیدر. (1398). « مطالعه تطبیقی محتوای برنامه درسی رشته‌ی معماری با معیار روح زمانه». نشریه علمی پژوهشی فناوری آموزش، تیر.
-شفایی،مینو.(1397).« نقش آموزش بازی محور در آموزش طراحی معماری (نمونه موردی: طرح معماری یک کارشناسی)». فناوری آموزش (فناوری و آموزش)، دوره 13، شماره 2 ، شماره پیاپی 50، صص121-131.
-شورای عالی برنامه‌ریزی. (1377) مشخصات کلی، برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی مهندسی معماری، وزارت فرهنگ و آموزش عالی.مصوب سیصد و شصت و پنجمین جلسه شورای عالی برنامه‌ریزی، مورخ: 24/8/1377.
-شورای عالی برنامه‌ریزی آموزشی. (1392). برنامه درسی دوره کارشناسی رشته مهندسی معماری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. بازنگری شده دانشگاه تهران، مورخ 18/12/1392.
-شورای عالی برنامه‌ریزی آموزشی. (1395). برنامه درسی دوره کارشناسی رشته مهندسی معماری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. بازنگری شده دانشگاه فردوسی مشهد، مورخ 6/10/1395.
-عزیزی، شادی. (1389). «ضرورت نظام منعطف آموزش معماری در راستای پاسخگویی به چالش‌های جهانی و بومی پایداری». نشریه هویت شهر، دوره ۴، شماره 7 ، صص43-52.
-عظمتی, حمیدرضا ؛ اسماعیل، ضرغامی. (۱۳۸۸).« بررسی مقایسه‌ای آموزش مهندسی معماری و دبیری فنی معماری در ایران». کنفرانس آموزش مهندسی در1404. تهران، دانشگاه تهران، فرهنگستان علوم.
- غریب‌پور، افرا؛ توتونچی مقدم،مارال .(1394). «بازنگری تطبیقی برنامۀ آموزش پایۀ طراحی در دورۀ کارشناسی معماری».نشریه هنرهای زیباؤمعماری و شهرسازی، دوره 20، شماره 4، صص22-56.
-غفاری، غلامرضا. (1388). «منطق پژوهش تطبیقی». مجله مطالعات اجتماعی ایران، دوره 3، شماره 4 ،صفحه 76-92.
- محمدزاده چیانه، الهام؛  سلطان زاده، حسین. (1397). «ارزیابی و بررسی تطبیقی نقش ریاضیات در آموزش معماری دردانشگاه‌های داخل و خارج از کشور». نشریه علمی فناوری آموزش، دوره۱۳، شماره۱، شماره پیاپی 49، صص 29-40.
-محمودی, سیدامیرسعید. (۱۳۹۳). «گامی به سوی تحول در برنامه ریزی آموزشی بازنگری دروس دوره کارشناسی رشته مهندسی معماری، دانشگاه تهران». پنجمین همایش آموزش معماری، تهران، دانشکده معماری دانشگاه تهران.
- محمودی،سید امیر سعید؛ ناری‌قمی،سید امیرسعید. (1395). «اهمّیّت بکارگیری دانش تجربی در آموزش معماری». نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 21، شماره 3، صص 53-66.
- معاونت آموزشی وزارت علوم. (1390). مجموعه‌ای برای تحول در حوزه برنامه‌ریزی آموزشی.دفتر پشتیبانی و حمایت آموزش عالی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری.
-ملکی، حسن. (۱۳۸۶). برنامه ریزی درسی، راهنمای عمل. مشهد: انتشارات پیام اندیشه.
-ملکی، حسن. (۱۳۸۹). مقدمات برنامه ریزی درسی. تهران: سمت .
-مهدی زاده سراج، فاطمه؛ فارسی محمدی پور، علی رضا. (1391). «آسیب شناسی ریزبرنامه‌های دروس مقدمات طراحی معماری، در انطباق با نیازهای دانشجویان در دروس طراحی معماری (مطالعه موردی: دانشجویان ورودی سالهای 1383 تا 1385 دانشگاه علم و صنعت ایران)». معماری و شهرسازی (هنرهای زیبا)، دوره 17، شماره4،  صص 61-70.
-نیوبل،دیوید؛کنن، رابرت. (1385). راهنمای بهبود روشهای تدریس در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، مترجمین احمدرضا نصر، حسین زارع، محمدجعفر پاک سرشت. اصفهان دانشگاه اصفهان ف سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
-وحیدی، طاهر .(1383). پژوهشی در عوامل گسستگی در آموزش نظری و عملی دروس پایه‌ی معماری(مطالعه‌ی موردی دانشگاه شهید بهشتی ). پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد چاپ شده،گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.