آسیب شناسی تربیت اخلاقی از منظر برنامه درسی پنهان (مورد پژوهش: دانشگاه کاشان)

دکتر عباس شکاری[1]، دکتر حمید رحیمی[2]، مبینا غربا[3]
چکیده: این پژوهش با هدف آسیب شناسی تربیت اخلاقی دا‌نشجویان دانشگاه کاشان از منظر برنامه درسی پنهان صورت پذیرفت. روش پژوهش ترکیبی و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاه کاشان در سال 93-1392 می باشدکه تعداد 330 نفر از دانشجویان به شیوه تصادفی طبقه ای ا‌نتخاب گردیدند. داده‌های این پژوهش از طریق اجرای یک پرسش نامه محقق ساخته و 3 سؤال باز پاسخ به شیوه مصاحبه جمع آوری گردید که آسیب‌های تربیت اخلاقی براساس مؤلفه‌های فردی و اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسشنامه به صورت محتوایی و سازه تأیید گردید. پایایی پرسش نامه از طریق ضریب آلفای کرانباخ 94/0 برآورد گردید. تحلیل داده‌های کمی در سطح استنباطی (t مستقل، تحلیل واریانس و مدل معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزار SPSS و Amos گرافیک انجام گرفت و در تحلیل داده‌های کیفی از روش تحلیل ساختاری استفاده گردید. نتایج یافته‌های کیفی حاصل از این پژوهش  نشان داد که رشد و پرورش فضائل اخلاقی و یا آسیب‌های اخلاقی و روی آوردن دانشجویان به ضد ارزش‌ها غالباً نتیجه برنامه درسی پنهان و غیر رسمی بوده است تا برنامه درسی رسمی و آشکار. در عین حال، نتایج کمی این پژوهش نشان داد میانگین کلیه مؤلفه‌های فردی و اجتماعی تربیت اخلاقی بالاتر از حد متوسط (3) است.
کلمات کلیدی: آسیب شناسی، تربیت اخلاقی، برنامه درسی پنهان.



 


1.دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه کاشان
2.دکتری مدیریت آموزشی، استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه کاشان
3.کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه کاشان