آقازاده، احمد. (1393). آموزش‌وپرورش تطبیقی، تهران: انتشارات سمت.
آقازاده، محرم. (1398). راهنمای روشهای نوین تدریس: بر پایه پژوهشهای مغزمحوری، ساختگرایی، یادگیری از طریق همیاری، فراشناخت و ...، تهران: نشر آییژ.
انتطاری، یعقوب. (1395). آموزش عالی و قابلیت‌های اشتغال فارغ‌التحصیلان، فصلنامه علمی پژوهشی آموزش عالی ایران، سال هشتم، شماره سوم، پاییز، صص 25 – 1.
پاملا بلوتین، ژوزف. (1395). فرهنگ‌های برنامه درسی (نظریه‌ها)، ترجمۀ محمود مهرمحمدی، تهران: سمت.
حسینی، زهرا. (1394). مقایسه تأثیر الگوهای آموزش مستقیم و ساختارگرایی بر افزایش دانش تلفیق تکنولوژی دانشجو معلمان، دوفصلنامه علمی پژوهشی رویکردهای نوین آموزشی، دوره 10، شماره 2، شماره پیاپی 22.
خسروی، رحمتاله؛ فردانش، هاشم. (1392). الگوی طراحی آموزشی مبتنی بر پروژه با الهام از رویکرد سازندهگرایی، دوفصلنامه مدیریت و برنامهریزی در نظامهای آموزشی، دوره 6، شماره 11.
داستانپور، طیبه؛ کرمعلیان، حسن؛ سرمدی، محمدرضا؛ فرج الهی، مهران. (1396). بررسی انطباق عناصر برنامه درسی مقطع کارشناسی نظام یادگیری الکترونیکی با آموزه‌های رویکرد سازنده گرایی از دیدگاه استادان و دانشجویان دانشگاه پیام نور، پژوهش در برنامهریزی درسی، سال چهاردهم، دوره دوم، شماره 28 (پیاپی 55)، زمستان، صص111– 101.
رنجدوست، شهرام. (1390). کاربرد نظریه ساخت‌وساز گرایی در تدوین کتاب‌های درسی علوم تجربی دوره راهنمایی از دیدگاه کارشناسان، سرگروه‌های آموزشی و معلمان شهر تهران، پژوهش در برنامهریزی درس، 2 (30).
ساعی، علی. (1392). روش پژوهش تطبیقی با رویکرد تحلیل کمی، کیفی و فازی، انتشارات آگه.
سیف، علی‌اکبر. (1396). روانشناسی پرورشی نوین، تهران: دوران.
شورای برنامهریزی آموزشی دانشگاه تهران. (1392). مشخصات کلی، برنامه درسی و سرفصل دروس، دوره کارشناسی ارشد، رشته مهندسی معماری، مصوب 18/12/1392.
صالحی عمران، ابراهیم؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1395). بررسی میزان به‌کارگیری عناصر برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی: یک مطالعه ترکیبی (موردمطالعه: دانشگاه شیراز)، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 7، شماره 14، پاییز و زمستان، صص 32 – 7.
ضرغامی، اسماعیل؛ پهلوانی، مهدی. (۱۳۹۵)، معماری مدارس آینده، ناشر دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
طالبی، زینب؛ حبیب، فرح؛ اعتصام، ایرج. (1395). ضرورت آموزش کارگاهی در توانمندسازی دانشجویان شهرسازی در کاربر دانش از منظر مدل‌های یادگیری سازنده گرا، مدیریت شهری، شماره 45، زمستان، صص 72 – 57.
طلیسچی، غلامرضا؛ ایزدی، عباسعلی؛ عینی فر، علیرضا. (1391). پرورش توانایی طراحیِ طراحان مبتدی معماری: طراحی، کاربست و آزمون یک محیط یادگیری سازنده گرا، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی، دوره 17، شماره 4، زمستان.
کارشکی، حسین؛ غلباش قره بلاغی اینالو، سمانه؛ طاطاری، یونس. (1395). نقش ادراک از محیط یادگیری ساختن گرا بر مؤلفه‌های اهداف پیشرفت دانشجویان، نشریه رویکردهای نوین آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان، سال یازدهم، شماره 1، شماره پیاپی 23، بهار و تابستان. صص 20 – 1.
محمدی، مهدی؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1398). ساخت و اعتبار یابی مقیاس برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 10 ، شماره 19 ، بهار و تابستان، صص 148 – 123.
موسوی، ستاره؛ نیلی، محمدرضا؛ نصر، احمدرضا؛ مسعود، محمد. (1396). تبیین شاخص‌های نوآوری در فعالیت‌های یاددهی و یادگیری رشته‌های هنری مبتنی بر آموزه‌های سازندهگرایی و میزان کاربست آن، دو فصلنامۀ نظریه و عمل در برنامۀ درسی، سال پنجم، شماره 9، بهار و تابستان، 166 – 143.
نوروزی، زینب؛ شفیعی، مریم؛ نوزری، مرتضی. (1396). نظریه یادگیری ساختن گرایی و کاربرد آن در آموزش، اولین کنفرانس علمی پژوهشی رهیافت های نوین در علوم انسانی ایران، ایلام.
Adick, Christel. (2017). Bereday and Hilker: origins of the ‘four steps of comparison’ model,
Journal of Comparative Education, Volume 54, Pages 35-48.
BLATCHFORD, P., A. RUSSELL, P. BASSETT, P. BROWN, and C.MARTIN. (2006). the Effect of Class Size on the Teaching of Pupils Aged 7-11 Years: Implications for Classroom Management and Pedagogy, Paper to American Educational Research Association Annual Meeting, San Francisco, April.
Bonk, Curtis Jay, King, Kira S. (2012).
Electronic Collaborators: Learner-centered Technologies for Literacy, Apprenticeship, and Discourse,
Curtis Jay Bonk,
Kira S. King Editors, Routledge Publisher.
CODD, J., M. BROWN, J. CLARK, J. McPHERSON, H. O’NEILL, J. O’NEILL, H. WAITERE-ANG, N. ZEPKE. (2002). Review of Future-Focused Research on Teaching and Learning, Auckland: New Zealand Ministry of Education.
Fatih Ayaz, M. & Şekerci, H. (2015). The Effects of the Constructivist Learning Approach on Student’s Academic Achievement: A Meta-Analysis Study.The Turkish Online Journal of Educational Technology, 14 (4): 143-156.
Fosnot, Catherine Twomey. (2013). Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice, Second Edition, Teachers College Press Publisher.
Hamidi, F., Ghorbandordinejad, F., Rezaee, M., & Jafari, M. (2011). A Comparison of the Use of Educational Technology in the Developed/Developing Countries, Procedia Computer Science, (3): 374–377.
Harvard Graduate School of Design. (2019). Master in Architecture II, The Department of Architecture, Retrieved Aug 22, 2019, from: https://www.gsd.harvard.edu/architecture/master-in-architecture-ii/
JAMES, M. and A. POLLARD. (2008). What Have We Learned from TLRP? Education Review, Vol. 21, No. 1, pp. 90-100.
Kurt, Sevinc. (2009). An analytic study on the traditional studio environments and the use of the constructivist studio in the architectural design education, Procedia Social and Behavioral Sciences 1, 401–408.
Kurt, Sevinc. (2011). Use of constructivist approach in architectural education, Procedia Social and Behavioral Sciences 15.
Machumu, Haruni. And Zhu, Chang. (2019). Teachers' perceived roles and thei constructivist engagement practices in blended learning environment courses in Tanzanian universities, International Journal of Learning Technology, Print ISSN: 1477-8386 Online ISSN: 1741-8119.
O'Connor, Kate. (2020).
Constructivism, curriculum and the knowledge question: tensions and challenges for higher education, Studies in Higher Education Journal, Vol 45.
Parra, Julia. And Bontly, Susan W. Transforming learning environments: Co-constructionism in higher education classrooms, Association for the Advancement of Computing in Education (AACE), Waynesville, NC.
SEBBA, J., N. BROWN, S., STEWARD, M., GALTON, M. JAMES. (2008). An Investigation of personalised Learning Approaches Used by Schools, Nottingham: DfES.
)