بررسی تطبیقی شاخص‌های آموزش سازنده‌گرا در طرح دوره کارشناسی ارشد رشته معماری دانشگاه‌های هاروارد، اِی.اِی، بیلکنت و شیراز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

این مقاله به بررسی تطبیقی شاخص‌های آموزش سازنده­گرا در طرح دوره کارشناسی ارشد دانشگاه‌های منتخب جهان از منظرهای محیط، برنامه، روش‌های تدریس و ارزشیابی پرداخته است. هدف از پژوهش شناخت‌ راه­کارهایی جهت اصلاح ساختار آموزش دانشگاهی معماری ایران است. نمونه پژوهش به‌صورت هدفمند از میان دانشگاه‌های دارای برنامه ساختارمند، انتخاب ‌شد. رویکرد پژوهش کیفی با روش تطبیقی بوده و پژوهش بر مبنای چهار مرحله تطبیق جرج بردی شامل توصیف، تفسیر، هم‌جواری و مقایسه شکل‌گرفته است. اسناد و مدارک مرتبط با موضوع با ابزار کتابخانه‌ای، جستجو در منابع اینترنتی و انجام مصاحبه هدفمند با ده تن از دانشجویان و مدرسین دانشگاه‌ها، جمع‌آوری و در قالب جداول دسته‌بندی و تحلیل تطبیقی شدند. نتایج مقایسه ساختار آموزشی دانشگاه­های هاروارد، اِی.اِی، بیلکنت و شیراز نشان داد که دانشگاه ‌هاروارد انعطاف‌پذیرترین و متنوع‌ترین برنامه آموزشی را میان دانشگاه­های موردمطالعه ارائه می‌دهد. دانشگاه اِی.اِی در برگزاری رویدادهای کمک‌آموزشی و ارزیابی چگونگی اجرای برنامه قوی‌تر عمل می‌کند. دانشگاه بیلکنت با استفاده حداکثری از توان خود در به‌کارگیری و تبادل اساتید و دانشجویان بین‌المللی سعی در ارتقاء شیوه‌های آموزشی و نزدیک شدن به سطح دانشگاه‌های تراز اول دنیا را دارد. ساختار برنامه‌دهی ثابت و عدم بازنگری طولانی‌مدت، مهم‌ترین مشکل برنامه آموزشی دانشگاه شیراز است.

کلیدواژه‌ها


آقازاده، احمد. (1393). آموزش‌وپرورش تطبیقی، تهران: انتشارات سمت.
آقازاده، محرم. (1398). راهنمای روشهای نوین تدریس: بر پایه پژوهشهای مغزمحوری، ساختگرایی، یادگیری از طریق همیاری، فراشناخت و ...، تهران: نشر آییژ.
انتطاری، یعقوب. (1395). آموزش عالی و قابلیت‌های اشتغال فارغ‌التحصیلان، فصلنامه علمی پژوهشی آموزش عالی ایران، سال هشتم، شماره سوم، پاییز، صص 25 – 1.
پاملا بلوتین، ژوزف. (1395). فرهنگ‌های برنامه درسی (نظریه‌ها ترجمۀ محمود مهرمحمدی، تهران: سمت.
حسینی، زهرا. (1394). مقایسه تأثیر الگوهای آموزش مستقیم و ساختارگرایی بر افزایش دانش تلفیق تکنولوژی دانشجو معلمان، دوفصلنامه علمی پژوهشی رویکردهای نوین آموزشی، دوره 10، شماره 2، شماره پیاپی 22.
خبرگزاری دانشجو. (1397). اولین دانشگاهی که مدرکش بین‌المللی شد. 12 مرداد، (11 شهریور 1398)، آدرس اینترنتی: https://snn.ir/fa/news/700255/
خسروی، رحمت­اله؛ فردانش، هاشم. (1392). الگوی طراحی آموزشی مبتنی بر پروژه با الهام از رویکرد سازنده­گرایی، دوفصلنامه مدیریت و برنامه­ریزی در نظام­های آموزشی، دوره 6، شماره 11.
داستانپور، طیبه؛ کرمعلیان، حسن؛ سرمدی، محمدرضا؛ فرج الهی، مهران. (1396). بررسی انطباق عناصر برنامه درسی مقطع کارشناسی نظام یادگیری الکترونیکی با آموزه‌های رویکرد سازنده گرایی از دیدگاه استادان و دانشجویان دانشگاه پیام نور، پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، سال چهاردهم، دوره دوم، شماره 28 (پیاپی 55)، زمستان، صص111– 101.
رنجدوست، شهرام. (1390). کاربرد نظریه ساخت‌وساز گرایی در تدوین کتاب‌های درسی علوم تجربی دوره راهنمایی از دیدگاه کارشناسان، سرگروه‌های آموزشی و معلمان شهر تهران، پژوهش در برنامه‌ریزی درس، 2 (30).
ساعی، علی. (1392). روش پژوهش تطبیقی با رویکرد تحلیل کمی، کیفی و فازی، انتشارات آگه.
سیف، علی‌اکبر. (1396). روان‌شناسی پرورشی نوین، تهران: دوران.
شورای برنامه‌ریزی آموزشی دانشگاه تهران. (1392). مشخصات کلی، برنامه درسی و سرفصل دروس، دوره کارشناسی ارشد، رشته مهندسی معماری، مصوب 18/12/1392.
صالحی عمران، ابراهیم؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1395). بررسی میزان به‌کارگیری عناصر برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی: یک مطالعه ترکیبی (موردمطالعه: دانشگاه شیراز)، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 7، شماره 14، پاییز و زمستان، صص 32 – 7.
ضرغامی، اسماعیل؛ پهلوانی، مهدی. (۱۳۹۵)، معماری مدارس آینده، ناشر دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
طالبی، زینب؛ حبیب، فرح؛ اعتصام، ایرج. (1395). ضرورت آموزش کارگاهی در توانمندسازی دانشجویان شهرسازی در کاربر دانش از منظر مدل‌های یادگیری سازنده گرا، مدیریت شهری، شماره 45، زمستان، صص 72 – 57.
طلیسچی، غلامرضا؛ ایزدی، عباسعلی؛ عینی فر، علیرضا. (1391). پرورش توانایی طراحیِ طراحان مبتدی معماری: طراحی، کاربست و آزمون یک محیط یادگیری سازنده گرا، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی، دوره 17، شماره 4، زمستان.
کارشکی، حسین؛ غلباش قره بلاغی اینالو، سمانه؛ طاطاری، یونس. (1395). نقش ادراک از محیط یادگیری ساختن گرا بر مؤلفه‌های اهداف پیشرفت دانشجویان، نشریه رویکردهای نوین آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان، سال یازدهم، شماره 1، شماره پیاپی 23، بهار و تابستان. صص 20 – 1.
محمدی، مهدی؛ عابدینی بلترک، میمنت. (1398). ساخت و اعتبار یابی مقیاس برنامه درسی سازنده گرا در آموزش عالی، دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال 10 ، شماره 19 ، بهار و تابستان، صص 148 – 123.
موسوی، ستاره؛ نیلی، محمدرضا؛ نصر، احمدرضا؛ مسعود، محمد. (1396). تبیین شاخص‌های نوآوری در فعالیت‌های یاددهی و یادگیری رشته‌های هنری مبتنی بر آموزه‌های سازنده­گرایی و میزان کاربست آن، دو فصلنامۀ نظریه و عمل در برنامۀ درسی، سال پنجم، شماره 9، بهار و تابستان، 166 – 143.
نوروزی، زینب؛ شفیعی، مریم؛ نوزری، مرتضی. (1396). نظریه یادگیری ساختن گرایی و کاربرد آن در آموزش،  اولین کنفرانس علمی پژوهشی رهیافت های نوین در علوم انسانی ایران، ایلام.
Adick, Christel. (2017). Bereday and Hilker: origins of the ‘four steps of comparison’ model,
Journal of Comparative Education, Volume 54, Pages 35-48.
Architectural Association School of Architecture. (2019). Postgraduate Programmes, Retrieved Sep 1, 2019, from: https://www.aaschool.ac.uk/STUDY/POSTGRADUATE/graduate.php/lu.shtml
Best architecture schools in the world. (2017). Spear's Magazine. 1 February. Retrieved 6 March 2017, Retrieved from https://www.arch2o.com/top-architecture-schools-uk-2017/
Bilkent University. (2019). Graduate Studies in Architecture, Retrieved Sep 7, 2019, from: http://arch.bilkent.edu.tr/program/graduate.html
BLATCHFORD, P., A. RUSSELL, P. BASSETT, P. BROWN, and C.MARTIN. (2006). the Effect of Class Size on the Teaching of Pupils Aged 7-11 Years: Implications for Classroom Management and Pedagogy, Paper to American Educational Research Association Annual Meeting, San Francisco, April.
Bonk, Curtis Jay, King, Kira S. (2012). Electronic Collaborators: Learner-centered Technologies for Literacy, Apprenticeship, and Discourse, Curtis Jay BonkKira S. King Editors, Routledge Publisher.
CODD, J., M. BROWN, J. CLARK, J. McPHERSON, H. O’NEILL, J. O’NEILL, H. WAITERE-ANG, N. ZEPKE. (2002). Review of Future-Focused Research on Teaching and Learning, Auckland: New Zealand Ministry of Education.
European University Association. (2019). EU Research & Innovation Programmes, Retrieved Sep 15, 2019, from: https://eua.eu/issues/16:eu-research-innovation-programmes.html
Fatih Ayaz, M. & Şekerci, H. (2015). The Effects of the Constructivist Learning Approach on Student’s Academic Achievement: A Meta-Analysis Study.The Turkish Online Journal of Educational Technology, 14 (4): 143-156.
Fosnot, Catherine Twomey. (2013). Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice, Second Edition, Teachers College Press Publisher.
Hamidi, F., Ghorbandordinejad, F., Rezaee, M., & Jafari, M. (2011). A Comparison of the Use of Educational Technology in the Developed/Developing Countries, Procedia Computer Science, (3): 374–377.
Harvard Graduate School of Design. (2019). Master in Architecture II, The Department of Architecture, Retrieved Aug 22, 2019, from: https://www.gsd.harvard.edu/architecture/master-in-architecture-ii/
JAMES, M. and A. POLLARD. (2008). What Have We Learned from TLRP? Education Review, Vol. 21, No. 1, pp. 90-100.
Kurt, Sevinc. (2009). An analytic study on the traditional studio environments and the use of the constructivist studio in the architectural design education, Procedia Social and Behavioral Sciences 1, 401–408.
Kurt, Sevinc. (2011). Use of constructivist approach in architectural education, Procedia Social and Behavioral Sciences 15.
Machumu, Haruni. And Zhu, Chang. (2019). Teachers' perceived roles and thei constructivist engagement practices in blended learning environment courses in Tanzanian universities, International Journal of Learning Technology, Print ISSN: 1477-8386 Online ISSN: 1741-8119.
National Architectural Accrediting Board. (2019). Architecture Programs, Retrieved Aug 13, 2019, from: https://www.naab.org/school-search-results/?f1_6472=&f1_6477=1
O'Connor, Kate. (2020). Constructivism, curriculum and the knowledge question: tensions and challenges for higher education, Studies in Higher Education Journal, Vol 45.
Parra, Julia. And Bontly, Susan W. Transforming learning environments: Co-constructionism in higher education classrooms, Association for the Advancement of Computing in Education (AACE), Waynesville, NC.
Qs Top Universities. (2019). the QS World University Rankings 2019, Retrieved from: https://www.topuniversities.com/universities
SEBBA, J., N. BROWN, S., STEWARD, M., GALTON, M. JAMES. (2008). An Investigation of personalised Learning Approaches Used by Schools, Nottingham: DfES.
Shawer, Saad F. (2010). Teaching and Teacher Education, Volume 26, Issue 2, February, Pages 173-184.
Szpytma, Cezary. And Szpytma, Magdalena. (2019). Model of 21st century physical learning environment, Thinking Skills and Creativity, Volume 34, December.