روش‎های مطلوب ارزشیابی کارورزی در رشته‎های حقوق و روانشناسی در دانشگاه اصفهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور

2 استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان

3 دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان

4 دانشیار گروه حقوق، دانشگاه اصفهان

چکیده

هدف تحقیق بررسی شیوه‎های مطلوب ارزشیابی کارورزی رشته‎های حقوق و روانشناسی در مقطع کارشناسی است. پژوهش حاضر ترکیبی اکتشافی و تبیینی است. در بخش کیفی با 53 نفر از متخصصان، اعضای هیات علمی، شاغلین و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته حقوق و روانشناسی دانشگاه اصفهان که به شیوه تصادفی هدفمند انتخاب شدند، مصاحبه شد. جامعه آماری بخش کمی دانشجویان ترم 5 و 7 و دانش‎آموختگان سال‎های 1396-1393 رشته‎های حقوق و روانشناسی در دانشگاه اصفهان که در مجموع 618 نفر بودند، به روش تصادفی طبقه‎ای انتساب متناسب 264 نفر انتخاب شدند. داده‎های پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق‎ساخته جمع‎آوری شد. برای تعیین روایی مصاحبه و پرسشنامه از روایی محتوایی استفاده شد و پایایی پرسشنامه با روش ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و 85% گزارش شد. در این پژوهش از روش مقوله‎بندی برای تحلیل کیفی و آزمون‎های آمار استنباطی؛ کولموگراف – اسمیرینف، t تک ‎نمونه‎ای، t دو نمونه‎ مستقل، فریدمن و تحلیل واریانس چند عاملی برای تحلیل کمی استفاده شده است. نتایج پژوهش در بخش کمی نشان داد برای ارزشیابی کارورزی در رشته حقوق، بیشترین اولویت مربوط به بررسی عملکرد دانشجو در موقعیت‎های شبیه‎سازی شده و در رشته روانشناسی، بررسی توان عملی و تشخیصی دانشجو نسبت به مشکلات مراجعین می‎باشد. شرکت‏کنندگان در مصاحبه نیز بر ارزشیابی توسط استاد از طریق بررسی عملکرد دانشجویان رشته حقوق؛ بررسی نمونه کار در موقعیت‎های عینی و ارائه گزارش مکتوب توسط دانشجویان رشته روانشناسی تأکید داشتند. 

کلیدواژه‌ها


نهج‎البلاغه. (1379). ترجمه محمد دشتی. قم: انتشارات مشرقین. چاپ چهارم.
آزادی، حسین؛ زرینی، سعید؛ معین‎زاده، محمود؛ فاطمی، متین و علوی، اکبر.(1385). سازه‎های مؤثر برموفقیت طرح کارورزی در استان خراسان رضوی. جهاد، 365: 274: - 346.
تاتاری، محسن؛ تاجیک، فاطمه؛ و تاتاری، فهیمه. (1395). ارزیابی و مطالعه جایگاه برنامة درسی کارورزی در دانشگاه فرهنگیان. در مقالات برگزیده نخستین همایش کشوری کارورزی پردیس شهید بهشتی دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی. مشهد: تمرین.
تبریزی، جعفر صادق؛ جنتی، علی؛ حمزه‎ای، زهرا و نریمانی، محمود رضا. (1389). بهبود ارزیابی نهایی درس کارآموزی دانشجویان مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشکده بهداشت و تغذیه تبریز به روش آزمون در عرصه ساختار‎یافته عینی. فصلنامه بیمارستان، ۸ (۳ و ۴): 81-75. 
تمیمی آمدی، عبدالواحدبن محمد. (1366). غررالحکم و دررالکلم، قم: انتشارات دفتر تبلیغات.
ری شهری، محمد. (1379). میزان الحکمه. ترجمه حمیدرضا شیخی، قم: دارالحدیث.
عربی جونقانی، احمد؛ سلطانی، اصغر و اسمی، کرامت.(1396). تبیین ویژگی‏های ارزشیابی مطلوب برنامه ‏درسی زبان‏آموزی در دوره ابتدایی. فصلنامه مطالعات اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی، 17: 131-109.
فتحی آذر، اسکندر؛ میکائیلو، غلامحسین؛ ادیب، یوسف و خلاقی، علی اصغر.(1397). روش‎های مطلوب ارزشیابی در الگوی آموزش همراه با تولید در هنرستان‌های کاردانش. مطالعات اندازه‏گیری و ارزشیابی آموزشی، 22: 108-79.
قنبری، مهدی؛ نیکخواه، محمد و نیکبخت، بهاره. (1396). آسیب شناسی کارورزی دانشگاه فرهنگیان: یک مطالعه آمیخته. فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، 10(5)؛ 64-33.
کوهپایه زاده، جلیل؛ حافظی مقدم، پیمان؛ دانش، حسین؛ ایمانی زاده، زهرا و دریازاده، سعیده (1392). ارزیابی عملکرد بالینی کارورزان پزشکی و عوامل موثر بر آن با آزمون mini-CEX در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران-1390. مجله علوم پزشکی رازی،20: 18-26.‎
مختاری‌معمار، حسین. (1382). نگرش اعضای هیات علمی و دانشجویان درباره تعداد واحدها و ساعات دروس کارورزی در برنامه کارشناسی. مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات، 14: 69-59.
هندریکسون، رابرت ‎ام؛ ان‎لان، جمیسون؛ هریس، جیمز تی و دورمن، ریچارد‎اچ. (1395). راهبری و رهبری علمی در نظام آموزش عالی. ترجمه غیاثی ندوشن، سعید و مهدی، رضا. چاپ اول، تهران: ویرایش.